2 of 3 verbonden?

[Boaz]

Hoe zit dat met kinderen die je als baby geadopteerd hebt, of via bepaalde methodieken hebt gekregen.
Want dan is er geen sprake van een bloedlijn. Anders gesteld, in wie zijn zij dan geheiligd?

Daar wordt heel verschillend over gedacht.
Ik ken een stel dat een aantal meiden had geadopteerd, maar deze meiden mochten in de GKV niet worden gedoopt. Het gezin ging over naar de Ger.Gem., en daar had men er geen moeite mee.

[Boaz]

De doop heeft als meerwaarde dat het het teken is dat men tot de gelovigen gerekend wordt en dus alles voor hen ter beschikking staat van Hem uit. Dat geldt voor kinderen ook: ook voor hen staat de Heilige Geest ter beschikking en daarom worden ze gedoopt. Dat kun je van de kinderen van de ongelovige buurman niet zeggen.

Je kunt niet tot gelovigen worden gerekend als je niet gelovig bent. Dat spreekt zichzelf tegen.
De Heilige geest staat iedereen die gelooft ter beschikking, dus dat is ook geen meerwaarde.

[1a2b3c]

Nee, ook daarom worden ze niet gedoopt. Tenminste, de grond voor mijn doop en die van die van mijn kinderen is niet te vinden in onszelf.
Vind eens uit waarom we/ze (volgens "kinderdopers") dan wel gedoopt worden. En dat heeft alles met verbonden te maken.

Het verbond is met het fysieke nageslacht van Abraham opgericht, dus hoe kun jij Bijbels verantwoorden dat gelovigen uit de heidenen het verbond deelachtig zijn?
De zegeningen van het verbond zijn niet gelijk aan het verbond zelf. Hand.3:25, Gen.12:3, Gal.3:14-16 en Ps.89: geeft ook duidelijk aan dat God het verbond niet verandert, dat Hij er niets of niemand aan toe of af doet. "maar Mijn goedertierenheid zal Ik hem niet onthouden, Mijn trouw zal Ik niet verloochenen, Mijn verbond zal Ik niet ontwijden, noch veranderen wat over mij lippen gekomen is". Hoe verklaar jij deze teksten dan, je kunt ze niet weg-redeneren door er andere tegenover te zetten.

De kinderen van gelovigen worden gedoopt omdat ze tot het lichaam van Christus (de gemeente) behoren en derhalve tot de gelovigen worden gerekend.

Hoe verklaar jij dat mensen die als baby gedoopt zijn, en later niets van Jezus willen weten en zo ook sterven, dat zij eerder tot de Gemeente, het lichaam van Christus behoorden?
Toch een afval van heiligen??? En als zij kunnen afvallen, waarom anderen dan niet? Als 'gedoopte' kinderen, die zich later van Jezus distantiëren, uit het lichaam van Christus kunnen worden geamputeerd, geldt dat net zo goed voor gelovigen. Of je moet met twee maten meten!

Niemand wordt geoordeeld op grond van het ge-of ongeloof van zijn/haar ouders. Een heel jong kind of baby heeft nog niets verkeerds gedaan. En al heeft hij Adams zondige natuur geërfd, Jezus is ook voor de zondige natuur gestorven. zie o.a. Rom.5:18.
Ezch.18: 20 De mens die zondigt, díe zal sterven. De zoon zal de ongerechtigheid van de vader niet dragen ....
2 Kor.5:10 Want wij moeten allen voor de rechterstoel van Christus openbaar worden, opdat ieder vergelding ontvangt voor wat hij door middel van zijn lichaam GEDAAN heeft, hetzij goed, hetzij kwaad.
Opb.20: 12 Ik zag de doden, jong en oud, voor de troon staan. Er werden boeken geopend. Toen werd er nog een geopend: het boek van het leven. De doden werden op grond van wat in de boeken stond geoordeeld naar hun DADEN.
Het is dus niet waar dat de kinderen van voorstanders van de geloofsdoop er maar bekaaid vanaf komen, bovenstaande laat zien dat OOK kinderen van ongelovigen niet zonder hoop zijn!!! Een baby kan niet geloven, maar ook niet ongelovig zijn! Dus op grond van geloof of ongeloof wordt hij/zij niet veroordeeld of behouden.

[Boaz]

Hoe verklaar jij dat mensen die als baby gedoopt zijn, en later niets van Jezus willen weten en zo ook sterven, dat zij eerder tot de Gemeente, het lichaam van Christus behoorden?
Toch een afval van heiligen???

Het “verbondsvolk” is een volk dat bestaat uit een “gemengd ras”; gelovigen en ongelovigen. Het “duale aspect van het verbond” noemt men dat. Om dit te ondervangen is er de geloofsbelijdenis; wie belijdenis doet van zijn geloof “zegt <ja> tegen God en de kerk”, zo wordt populair gezegd. Maar, hoe is dat te rijmen met het gestelde in art. 34, welke immers stelt dat een ieder die –als kind- gedoopt is reeds tot dit verbond en het volk van het verbond, de kerk, behoort? Dat spreekt elkaar volledig tegen!

[elbert]

Het verbond is met het fysieke nageslacht van Abraham opgericht, dus hoe kun jij Bijbels verantwoorden dat gelovigen uit de heidenen het verbond deelachtig zijn?
De zegeningen van het verbond zijn niet gelijk aan het verbond zelf. Hand.3:25, Gen.12:3, Gal.3:14-16 en Ps.89: geeft ook duidelijk aan dat God het verbond niet verandert, dat Hij er niets of niemand aan toe of af doet. "maar Mijn goedertierenheid zal Ik hem niet onthouden, Mijn trouw zal Ik niet verloochenen, Mijn verbond zal Ik niet ontwijden, noch veranderen wat over mij lippen gekomen is". Hoe verklaar jij deze teksten dan, je kunt ze niet weg-redeneren door er andere tegenover te zetten.

Het fysieke nageslacht van Abraham is Christus (Gal. 3:16). Aangezien de gelovige heidenen in Christus zijn, is het verbond ook met hen opgericht. In Hem hebben ze alles, buiten Hem niets. In het verbond met Abraham zijn de kinderen van de gelovigen inbegrepen en aangezien God niets of niemand aan het verbond toe of afdoet (zoals je zelf aangeeft), zijn de kinderen van de gelovigen inbegrepen in dit verbond. Aangezien het in het verbond met Abraham helemaal om het Evangelie gaat (Gal. 3:8), is het Evangelie er voor de gelovigen en hun kinderen..

Hoe verklaar jij dat mensen die als baby gedoopt zijn, en later niets van Jezus willen weten en zo ook sterven, dat zij eerder tot de Gemeente, het lichaam van Christus behoorden?
Toch een afval van heiligen??? En als zij kunnen afvallen, waarom anderen dan niet? Als 'gedoopte' kinderen, die zich later van Jezus distantiëren, uit het lichaam van Christus kunnen worden geamputeerd, geldt dat net zo goed voor gelovigen. Of je moet met twee maten meten!

Is er een afval van heiligen? Ja en nee.
We moeten ons bedenken dat de uitdrukking afval der heiligen wordt gebezigd in het verband met de verkiezing en de wedergeboorte. Arminianen zeggen dat je wedergeboren kunt zijn en daarna weer af kunt vallen. Gereformeerden ontkennen dit: eens wedergeboren blijft wedergeboren. Geen afval van heiligen dus.
Maar m.b.t. het verbond en de doop betekent heilig hier iets anders: apart gezet. En wel apart gezet in het Lichaam van Christus. Dan hebben we het niet over wedergeboorte en verkiezing, maar over de verbondspositie: God gaat een relatie met mensen aan. Die mensen kunnen in die relatie met God staan, of ze kunnen daarvan afgehouwen worden. Dat zegt Paulus ook met zoveel woorden in Rom. 11:21-22: Want als God de natuurlijke takken niet gespaard heeft, dan is het ook mogelijk dat Hij u niet spaart.
22 Zie dan de goedertierenheid en de strengheid van God: strengheid over hen die gevallen zijn, over u echter goedertierenheid, als u in de goedertierenheid blijft. Anders zult ook u afgehouwen worden.

Welnu, vallen kun je alleen als je staat. En staan kan alleen als je ergens (in) geplaatst bent. Deze manier van spreken over heiligen is ook van toepassing op de doop. Want je kunt onmogelijk zeggen dat elke gedoopte wedergeboren is, maar hij/zij is wel heilig, d.w.z. apart gezet door God, oftewel geplant in de olijfboom. Hij/zij staat in de goedertierenheid van God.

Niemand wordt geoordeeld op grond van het ge-of ongeloof van zijn/haar ouders.

Dat klopt als het om het eindoordeel gaat of over volwassen kinderen, maar daar gaat het hier niet over. Tegelijk geldt wel dat God gezinnen aanziet. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de uittocht uit Egypte: niet alleen de volwassenen werden uit Egypte geleid, maar ook hun kinderen. Ook voor hen was het beloofde land. Dat is niet alleen een oudtestamentisch iets, maar dit voorbeeld wordt door de apostel als waarschuwing aangehaald in 1 Kor. 10:
1 En ik wil niet, broeders, dat u er geen weet van hebt dat onze vaderen allen onder de wolk waren en allen door de zee zijn gegaan,
2 en dat allen in Mozes gedoopt zijn in de wolk en in de zee,
3 en allen hetzelfde geestelijke voedsel gegeten hebben,
4 en allen dezelfde geestelijke drank gedronken hebben. Zij dronken namelijk uit een geestelijke rots, die hen volgde; en die rots was Christus.
5 Maar in de meesten van hen heeft God geen welgevallen gehad, want zij zijn neergeveld in de woestijn.
6 En deze dingen zijn gebeurd als voorbeelden voor ons, opdat wij niet zouden verlangen naar kwade dingen, zoals ook zij verlangd hebben.

En wie van al die mensen die in Mozes gedoopt waren, kwamen er uiteindelijk in het beloofde land? Juist, de kinderen.

Een baby kan niet geloven, maar ook niet ongelovig zijn!

Dat is een filosofische uitspraak, maar het is nog maar de vraag of dit Bijbels is. Je komt dan in de problemen met teksten als Joh. 3:36: Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven, maar wie de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn van God blijft op hem.

Pas dit nu eens toe op een baby van gelovigen. Wat is het nou: moet je zo'n kind gelovig noemen, of ongehoorzaam, waarbij geldt dat de toorn van God op hem/haar blijft? Er is geen tussenweg! Je zegt dat die tussenweg er wel is (behoud buiten het geloof om), maar dat zie ik niet.

Zoals ik in een eerdere post opmerkte, zeg je eigenlijk dat het geloof uitsluitend een daad van de wil en van het verstand is. Maar het is nog maar de vraag of dat zo is. Geloof heeft alles te maken met relatie. Een relatie kun je hebben, ook als het verstand en de wil nog niet zo ontwikkeld zijn als bij volwassenen. Zoals een baby met zijn/haar moeder dus, misschien wel de sterkste relatie die er is. Die relatie wordt door David in Ps. 22:10-11 beschreven en van toepassing geacht op zijn relatie met God:
10 U bent het toch Die mij uit de buik hebt getrokken,
Die mij vertrouwen (geloof, hoop, zekerheid) gaf, toen ik aan mijn moeders borst lag.
11 Op U ben ik geworpen van de baarmoeder af,
vanaf de moederschoot bent U mijn God.

[Boaz]

En wie van al die mensen die in Mozes gedoopt waren, kwamen er uiteindelijk in het beloofde land? Juist, de kinderen.

Dit is wel erg kort door de bocht zeg. De ouders kwamen niet in het beloofde land vanwege gebrek aan vertrouwen op en geloof in God. De kinderen werd de keuze van de ouders niet aangerekend, en zijzelf werden nog niet verantwoordelijk gehouden.

[Boaz]

Dat is een filosofische uitspraak, maar het is nog maar de vraag of dit Bijbels is. Je komt dan in de problemen met teksten als Joh. 3:36: Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven, maar wie de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn van God blijft op hem.

Pas dit nu eens toe op een baby van gelovigen. Wat is het nou: moet je zo'n kind gelovig noemen, of ongehoorzaam, waarbij geldt dat de toorn van God op hem/haar blijft? Er is geen tussenweg! Je zegt dat die tussenweg er wel is (behoud buiten het geloof om), maar dat zie ik niet.

Een pasgeboren baby is 'besmet' met de erfzonde, maar heeft zelf nog geen zonde gedaan.
Het gelooft (nog) niet in de Zoon, maar is Hem ook (nog) niet ongehoorzaam. Een baby is noch gelovig, noch ongehoorzaam. Het moet door de gelovige ouders worden begeleid op zijn pad met God, er moet voor en met het kind worden gebeden en het kind moet worden onderwezen over zijn Vader in de hemel, tot het zover is opgegroeid dat het zich met vol bewustzijn tot God kan en wil keren en een keuze voor Hem wil maken.

Onze kinderen zijn geheiligd in hun ouders, (1 Kor.) ze zijn niet geheiligd in Christus, zoals het doopformulier foutief zegt.

Het feit dat kinderen geheiligd zijn in hun ouders, wordt vaak als grond aangedragen om ze te dopen. Maar als deze kinderen waren gedoopt, dan waren ze al ingevoegd in de gemeente en zou de vergelijking mank lopen. Maar noch de ongelovige man, noch de kleine kinderen waren gedoopt en beiden kwamen slechts door de gelovige vrouw in contact met het heil.

[1a2b3c]

1a2b3c: Het verbond is met het fysieke nageslacht van Abraham opgericht, dus hoe kun jij Bijbels verantwoorden dat gelovigen uit de heidenen het verbond deelachtig zijn?
De zegeningen van het verbond zijn niet gelijk aan het verbond zelf. Hand.3:25, Gen.12:3, Gal.3:14-16 en Ps.89: geeft ook duidelijk aan dat God het verbond niet verandert, dat Hij er niets of niemand aan toe of af doet. "maar Mijn goedertierenheid zal Ik hem niet onthouden, Mijn trouw zal Ik niet verloochenen, Mijn verbond zal Ik niet ontwijden, noch veranderen wat over mij lippen gekomen is". Hoe verklaar jij deze teksten dan, je kunt ze niet weg-redeneren door er andere tegenover te zetten.

Het fysieke nageslacht van Abraham is Christus (Gal. 3:16). Aangezien de gelovige heidenen in Christus zijn, is het verbond ook met hen opgericht. In Hem hebben ze alles, buiten Hem niets. In het verbond met Abraham zijn de kinderen van de gelovigen inbegrepen en aangezien God niets of niemand aan het verbond toe of afdoet (zoals je zelf aangeeft), zijn de kinderen van de gelovigen inbegrepen in dit verbond. Aangezien het in het verbond met Abraham helemaal om het Evangelie gaat (Gal. 3:8), is het Evangelie er voor de gelovigen en hun kinderen..

Het fysieke nageslacht van Abraham is niet ALLEEN Christus, maar OOK al zijn andere nakomelingen. Met hen richt God Zijn verbond op, waarmee ik heel Gal.3:16 niet ontken. (dit bedoel ik met 'je kunt iets niet wegredeneren door er een andere tekst tegenover te zetten', ook al is die tekst helemaal waar binnen de context)
Gelovige heidenen zijn in Christus, maar daarmee NIET automatisch in het verbond. Geef me één tekst waar dat staat!
Er staat dat ze delen in de ZEGENINGEN van het verbond, dus voegt Hij idd niets of niemand in het verbond zelf in.
Het is een conclusie die je in de Bijbel niet terug vind dat gelovige heidenen in het verbond zijn.
Verder gaat het verbond met Abraham helemaal niet ALLEEN om het evangelie, daar zijn ook tijdelijke dingen in begrepen zoals de landsbelofte, en hij zal tot een groot volk worden.

[1a2b3c]

1a2b3c: Hoe verklaar jij dat mensen die als baby gedoopt zijn, en later niets van Jezus willen weten en zo ook sterven, dat zij eerder tot de Gemeente, het lichaam van Christus behoorden?
Toch een afval van heiligen??? En als zij kunnen afvallen, waarom anderen dan niet? Als 'gedoopte' kinderen, die zich later van Jezus distantiëren, uit het lichaam van Christus kunnen worden geamputeerd, geldt dat net zo goed voor gelovigen. Of je moet met twee maten meten!

Is er een afval van heiligen? Ja en nee.
We moeten ons bedenken dat de uitdrukking afval der heiligen wordt gebezigd in het verband met de verkiezing en de wedergeboorte. Iedereen die tot het lichaam van Christus behoort, gelooft en is wedergeboren. (dus uitverkoren)
Arminianen zeggen dat je wedergeboren kunt zijn en daarna weer af kunt vallen. Gereformeerden ontkennen dit: eens wedergeboren blijft wedergeboren. Geen afval van heiligen dus. Degenen die tot het lichaam van Christus behoren zijn wedergeboren en kunnen niet afvallen. Toch zijn er mensen die als baby gedoopt zijn, die zich later distantiëren van Jezus. Volgens jou behoren zij als 'gedoopte' tot het lichaam van Christus. Hoe los je dat op?
Maar m.b.t. het verbond en de doop betekent heilig hier iets anders: apart gezet. En wel apart gezet in het Lichaam van Christus. In het lichaam van Christus is niemand apart gezet, maar zijn we allen één. Uitverkoren in Hem, om aan Zijn beeld gelijkvormig te zijn.
Dan hebben we het niet over wedergeboorte en verkiezing, maar over de verbondspositie: Dan hebben we het van Gods kant bezien absoluut WEL over uitverkiezing. En van de kant van de mens bezien hebben we het over geloof. Dopen is Bijbels gezien niet op grond van het verbond, maar op grond van geloof. Hand.8:37 Als u met heel uw hart gelooft, is het geoorloofd. Met Christus begraven en in een nieuw leven opstaan Rom.6.
God gaat een relatie met mensen aan. Die mensen kunnen in die relatie met God staan, of ze kunnen daarvan afgehouwen worden. Dat zegt Paulus ook met zoveel woorden in Rom. 11:21-22: Want als God de natuurlijke takken niet gespaard heeft, dan is het ook mogelijk dat Hij u niet spaart.
22 Zie dan de goedertierenheid en de strengheid van God: strengheid over hen die gevallen zijn, over u echter goedertierenheid, als u in de goedertierenheid blijft. Anders zult ook u afgehouwen worden.
Hier gaat het over de verantwoordelijkheid van de mens. Dat heeft niets met de doop te maken.
Welnu, vallen kun je alleen als je staat. En staan kan alleen als je ergens (in) geplaatst bent. Deze manier van spreken over heiligen is ook van toepassing op de doop. Want je kunt onmogelijk zeggen dat elke gedoopte wedergeboren is, maar hij/zij is wel heilig, d.w.z. apart gezet door God, oftewel geplant in de olijfboom. Hij/zij staat in de goedertierenheid van God.Het beeld van de olijfboom kun je niet op alle situaties betrekken, je moet het gebruiken waarvoor het bedoelt is. Dit is duidelijk niet op baby's van toepassing.

[1a2b3c]

1a2b3c: Niemand wordt geoordeeld op grond van het ge-of ongeloof van zijn/haar ouders.

Dat klopt als het om het eindoordeel gaat of over volwassen kinderen, maar daar gaat het hier niet over. ik reageerde hier op jouw stelling: "De kinderen van gelovigen worden gedoopt omdat ze tot het lichaam van Christus (de gemeente) behoren en derhalve tot de gelovigen worden gerekend".
Maar niemand die tot het lichaam van Christus behoort wordt daarvan 'geamputeerd'. En niemand komt door de doop in het lichaam van Christus. Dat staat nergens in de Bijbel. De doop is geen teken van het verbond, maar van de wedergeboorte. Tegelijk geldt wel dat God gezinnen aanziet. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de uittocht uit Egypte: niet alleen de volwassenen werden uit Egypte geleid, maar ook hun kinderen. Ook voor hen was het beloofde land. Dat is niet alleen een oudtestamentisch iets, maar dit voorbeeld wordt door de apostel als waarschuwing aangehaald in 1 Kor. 10:
1 En ik wil niet, broeders, dat u er geen weet van hebt dat onze vaderen allen onder de wolk waren en allen door de zee zijn gegaan,
2 en dat allen in Mozes gedoopt zijn in de wolk en in de zee,
3 en allen hetzelfde geestelijke voedsel gegeten hebben,
4 en allen dezelfde geestelijke drank gedronken hebben. Zij dronken namelijk uit een geestelijke rots, die hen volgde; en die rots was Christus.
5 Maar in de meesten van hen heeft God geen welgevallen gehad, want zij zijn neergeveld in de woestijn.
6 En deze dingen zijn gebeurd als voorbeelden voor ons, opdat wij niet zouden verlangen naar kwade dingen, zoals ook zij verlangd hebben.

En wie van al die mensen die in Mozes gedoopt waren, kwamen er uiteindelijk in het beloofde land? Juist, de kinderen.

Jammer dat je de rest weglaat, maar nogmaals: Een heel jong kind of baby heeft nog niets verkeerds gedaan. En al heeft hij Adams zondige natuur geërfd, Jezus is ook voor de zondige natuur gestorven. zie o.a. Rom.5:18.
Ezch.18: 20 De mens die zondigt, díe zal sterven. De zoon zal de ongerechtigheid van de vader niet dragen ....
2 Kor.5:10 Want wij moeten allen voor de rechterstoel van Christus openbaar worden, opdat ieder vergelding ontvangt voor wat hij door middel van zijn lichaam GEDAAN heeft, hetzij goed, hetzij kwaad.
Opb.20: 12 Ik zag de doden, jong en oud, voor de troon staan. Er werden boeken geopend. Toen werd er nog een geopend: het boek van het leven. De doden werden op grond van wat in de boeken stond geoordeeld naar hun DADEN.
Het is dus niet waar dat de kinderen van voorstanders van de geloofsdoop er maar bekaaid vanaf komen, bovenstaande laat zien dat OOK kinderen van ongelovigen niet zonder hoop zijn!!! Een baby kan niet geloven, maar ook niet ongelovig zijn! Dus op grond van geloof of ongeloof wordt hij/zij niet veroordeeld of behouden.

[1a2b3c]

1a2b3c: Een baby kan niet geloven, maar ook niet ongelovig zijn!

Dat is een filosofische uitspraak, maar het is nog maar de vraag of dit Bijbels is. Je komt dan in de problemen met teksten als Joh. 3:36: Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven, maar wie de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn van God blijft op hem.

Pas dit nu eens toe op een baby van gelovigen. Wat is het nou: moet je zo'n kind gelovig noemen, of ongehoorzaam, waarbij geldt dat de toorn van God op hem/haar blijft? Er is geen tussenweg! Je zegt dat die tussenweg er wel is (behoud buiten het geloof om), maar dat zie ik niet. Ik kom niet in de problemen met deze teksten omdat die niet op baby's van toepassing zijn. Zie mijn vorige posting!

Zoals ik in een eerdere post opmerkte, zeg je eigenlijk dat het geloof uitsluitend een daad van de wil en van het verstand is. Maar het is nog maar de vraag of dat zo is. Geloof heeft alles te maken met relatie. Een relatie kun je hebben, ook als het verstand en de wil nog niet zo ontwikkeld zijn als bij volwassenen. Zoals een baby met zijn/haar moeder dus, misschien wel de sterkste relatie die er is. Die relatie wordt door David in Ps. 22:10-11 beschreven en van toepassing geacht op zijn relatie met God:
10 U bent het toch Die mij uit de buik hebt getrokken,
Die mij vertrouwen (geloof, hoop, zekerheid) gaf, toen ik aan mijn moeders borst lag.
11 Op U ben ik geworpen van de baarmoeder af,
vanaf de moederschoot bent U mijn God.Ik heb niet gezegd dat het geloof uitsluitend een daad van het verstand en de wil is. Ik ben het helemaal met je eens dat het relatie is, en het hart is zeker betrokken bij relatie. Maar het begint m.i. wel met het verstand en de wil, en ook dat is door de genade van God.

[Lathron]

Psalm 51:7
Zie, ik ben in ongerechtigheid geboren,
in zonde heeft mijn moeder mij ontvangen.

Rechtstreeks uit de bijbel is op te maken dat zelfs een embryo in de zonde ligt.

Verder hoeven we ons niet druk te maken of en hoe baby's behouden worden. Het is een gegeven dat op de dag van het oordeel niemand God kan beschuldigen van het feit dat hij/zij geen kans heeft gehad op bekering.

[1a2b3c]

Rechtstreeks uit de bijbel is op te maken dat zelfs een embryo in de zonde ligt.

Verder hoeven we ons niet druk te maken of en hoe baby's behouden worden. Het is een gegeven dat op de dag van het oordeel niemand God kan beschuldigen van het feit dat hij/zij geen kans heeft gehad op bekering.

Vertel me eens hoe hoe de kansen van een embryo's voor bekering liggen??? Bekering is in de Bijbel verandering van denken en doen. Het is iets actiefs, net als geloof
Waarom hoeven we er ons niet druk te maken over het behoud van baby's? Afgezien van het feit dat elk leven er één is, je zult maar een kind hebben dat jong gestorven is!

[Lathron]

Vertel me eens hoe hoe de kansen van een embryo's voor bekering liggen??? Bekering is in de Bijbel verandering van denken en doen. Het is iets actiefs, net als geloof
Waarom hoeven we er ons niet druk te maken over het behoud van baby's? Afgezien van het feit dat elk leven er één is, je zult maar een kind hebben dat jong gestorven is!

Ik denk dat het een kwestie is van genade, zou het niet?
In de bijbel staat toch dat God er geen behagen in schept dat er iemand verloren gaat? Ik denk dat je daar wel op mag vertrouwen. Bovendien is God rechtvaardig. Ik denk dat dit je met het oog hierop ook kunt zien dat behouden worden niet iets is wat van ons uitgaat, maar volledig van God.

[Boaz]

In de bijbel staat toch dat God er geen behagen in schept dat er iemand verloren gaat? Ik denk dat je daar wel op mag vertrouwen. Bovendien is God rechtvaardig. Ik denk dat dit je met het oog hierop ook kunt zien dat behouden worden niet iets is wat van ons uitgaat, maar volledig van God.

J.G Fijnvadraat schreef hierover:
'...dan zien we dat God kinderen, die jong sterven, behouden kan, ondanks het feit dat ze een zondige natuur hebben, deze kinderen hebben nog geen zonde gedaan. Het werk van Christus voor de zonde, dat iemand alleen toegerekend wordt op grond van bekering en geloof, hebben ze dus, met eerbied gezegd, 'niet nodig'.
Zonde in het vlees hebben ze echter wel. Daar de zonde in Christus geoordeels is heeft God dus een volmaakte grond om alle kinderen op grond van dit aspect van het offer van Christus zijn Zijn hemel op te nemen. Als het kind jong sterft heeft het om zo te zeggen aan dit aspect genoeg. God kan hun dit toerekenen. Groeit het echter op, dan zal het tot bekering en geloof in Jezus Christus moeten komen, want dan heeft het zonden gedaan.
Jonge kinderen zijn niet behouden, maar als ze jong sterven worden ze behouden.

_________________