Het verbaast mij wel vaak hoeveel andere ouders het over versnellen van kinderen hebben. net of dat zo fijn is. (en ik lees hier dus ook wel eens dat het niet altijd prettig is als je kind 'moet' versnellen) Aan mij is ook een paar keer gevraagd of Jurian zich niet gaat vervelen op school, omdat hij een half jaar eerder gestart is op 'school' en dingen kent die zijn neef in groep 2 nu leert.
Maar dat zegt voor mij echt helemaal niks. Natuurlijk ben ik blij dat hij dingen aardig snel oppikt. Hij kent ook veel letters, telt tot 100, herkent alle cijfers, en maakt ook 'sommetjes' zoals : ik ben nu 3, Frederiek is 1. Als ik 8 ben, dan is Frederiek dus 6 en de 7 zit daar precies tussenin.'
Hij maakt puzzels van 35 stukjes zelf, die van 50 met een beetje hulp.
Maar hij is vooral een heerlijke aanstaande kleuter, die enorm geniet van vriendjes maken, die sociaal is, die zich heel goed kan vermaken. Hij heeft enorme fantasie verhalen waar hij alles bij betrekt. Hij is soms lekker vervelend en ontdekt grenzen, breekt erdoorheen, ontdekt het onderhandelen. Hij is een zelfverzekerde knul die goed aan kan geven als hij iets niet fijn vindt, of iets heel graag wel wil (helaas nog niet altijd op de goede manier, maar het gaat steeds beter
) En die dingen vind ik toch echt veel belangrijker dan die letters en cijfers. Als ik hem in een winkel zie, hij komt een ander kind tegen en 10 seconden later zit hij midden in een spel met dat kind, dan geniet ik zo intens van hem. Of als hij ziet dat zijn zusje een opstapje niet af durft, en hij terug komt hollen om haar een hand te geven. Dan ben ik zo trots op hem.
Natuurlijk zal hij ook qua leren moeten doen wat hij kan, maar er is zo veel meer dan dat, waarmee je verder in het leven komt dan goed zijn met letters en cijfers.
Het is geen aanval op iemand, hoor, maar mijn mening erover
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...
