Mortlach schreef:Antoinette schreef:"De grens" ligt daar waar je geweten begint te spreken als je dat nog niet hebt afgestompt met allerlei "ja maaaaaaaars" .
En hoe bepaal je dan of je bent 'afgestompt'? Mijn hele probleem is net dat de 'externe moraal' (de Bijbel) in deze kwestie niet voldoende meer werkt, omdat die moraal een enorm sterke culturele, historische en zelfs economische insteek heeft. Hoe krijg je het nou zo dat die moraal weer gaat doen waar hij voor is, ondersteunen in wijze keuzes maken, en niet als een molensteen uit een cultuur van een semi-nomadische stam zonder voorbehoedmiddelen uit het tweede millenium v.Chr om je nek gaat hangen?
Mortlach,
Op de eerste plaats geloof ik dat eenieder weet wanneer zijn/haar geweten spreekt.
Dat nare onderbuikgevoel... herkenbaar?
Dat onderbuikgevoel waar je voor kan kiezen ernaar te luisteren en vervolgens handelen/laten of niet.
Dat is je geweten. Als je dat vaak genegeerd hebt, stomp je als ware gewoon je geweten af.
Negeren negeren en nog eens negeren waardoor je een soort van jezelf een vrijbrief geeft alles te doen en te laten wat jij zelf wilt.
Wij mensen hebben die vrijheid ook, maar gelukkig gaf God ons een geweten, maak er gebruik van zou ik zeggen.
En hoe je het weer zo krijgt dat de moraal het weer gaat doen waar hij voor is?
Richting je schepper!
Geef toe dat je dat onderbuikgevoel c.q geweten genegeerd hebt, en begin opnieuw!
Maar dan niet meer in eigen kracht maar onder het volbrachte werk van Jezus Christus, die het mogelijk maakt weer in alle rust en vrede keuzes te maken zonder een "molensteen om je nek-gevoel"
Succes!!!
