De plek van Gods wil in je leven?!

[Wilsophie]

Mooie post en een mooi gedicht, kan me er helemaal in vinden.

[TnStefan]

Zei Jeewee dit niet? Maar daar zit toch nog een zekere "opstand" in. Als iemand je vraagt te volgen en je gaat eerst allerlei vragen stellen, waarheen, hoe gaan we, hoe lang doen we erover? volg je iemand dus niet met vertrouwen en blindelings.

Daar heb je aan de ene kant helemaal gelijk in. Aan de andere kant is dat toch juist wat je dagelijks bid met de vraag: Heere wilt U mij de weg wijzen die ik gaan moet?
Zelf denk ik dat het niet verkeerd is met vragen als waarheen en hoe? Daarin laat je m.i. je afhankelijkheid zien en ook dat je nieuwsgierig bent naar Gods weg. Verder denk ik ook dat we daardoor juist beter Gods wegen leren verstaan en Hem beter kunnen volgen en dienen.
Waar ik wel moeite mee heb is toch tegenstribbelen als God je laat zien dat je een weg moet gaan. Dat heeft met vertrouwen te maken en daar schiet ik vaak in tekort! Natuurlijk kunnen er vragen zijn waarom juist die weg en is dit of dat niet beter, maar God ziet de hele weg! Zelf kijk je niet verder dan dat ene puzzelstukje waar jij je op bevind, maar God ziet de hele puzzel. Hij weet wat jou dichter bij Hem brengt!

Als ik kijk naar de weg die ik gegaan ben, dan zie ik achteraf in dat God mij daarmee dichter bij Hem heeft gebracht. Daar ben ik erg dankbaar voor, want daarmee zie ik in hoeveel genade er eigenlijk in het offer van Jezus ligt!

Ik had het net over Gods wegen leren verstaan. Persoonlijk vind ik dat erg lastig! Ik heb hier wel een boek over gelezen van Wilkin van der Kamp - God speelt geen enkele rol in mijn leven. Mij heeft het wel van e.e.a. bewust gemaakt, alleen om dat ook nog toe te passen vergt dagelijkse oefening en dat is niet makkelijk. Vragen is makkelijk, leren verstaan niet.

[Janvanverweg]

wij krijgen regelmatig mensen over de vloer die een korte 'zendings stage' doen om te zien of dat Gods plan voor hun is. een vraag die ze mij dan ook vaak stellen en die ik enkel kan beantwoorden door hun vragen te stellen
uitgaande dat God ons gemaakt heeft, compleet met onze ingebakken talenten, vaardigheden etc is dat een eerste heenwijzing. (als je blind bent zal het ws niet Gods plan zijn dat je rij-instucteur wordt.)

een andere heenwijzing kan zijn datgene waar we verbolgen over zijn in deze wereld. een kwaad waar Christus ook verbolgen over is. Misschien is het juist die verbolgenheid wel die je op het spoor van Gods plan voor jou zet.

maar ook het tegenover gestelde: waar raak je helemaal enthousiast over? is dat iets waar God ook helemaal warm voor loopt?

ik vraag dus eigenlijk 3 vragen: 1) Hoe heeft God je gemaakt? 2) waar ben je samen Met God verbolgen over? en waar ben je samen met God helemaal enthousiast voor?

Vanuit de Romeinen brief weten we dat we niet voor onszelf leven. daarom vind ik kleine zaken als werk, huis etc onbelangrijk. zegt mat 6:30 niet dat God daarvoor zal zorgen als wij ons op zijn koninkrijk richten?

ik denk dat teveel christenen in Nederland gevangen zitten in het navolgen van de wereld. ik bedoel dat ze een te groot huis gekocht hebben, teveel met hun gezondheid bezig zijn en daardoor slaaf zijn van het ophoesten van de aflossing en najagen van eeuwige jeugd. daarom kunnen ze moeilijk tijd vrijmaken voor het koninkrijk van God. (natuurlijk wetn christen wel de uitknop van de tv te vinden dus dat hoef ik niet te noemen.

[hubert]

citaat TnStefan: Als ik kijk naar de weg die ik gegaan ben, dan zie ik achteraf in dat God mij daarmee dichter bij Hem heeft gebracht. Daar ben ik erg dankbaar voor, want daarmee zie ik in hoeveel genade er eigenlijk in het offer van Jezus ligt!

Fijn dat je het gevoel hebt dichter bij het geheim dat wij God noemen te zijn gekomen. Ik vroeg mij nog af dat alleen te maken heeft met je levensweg of dat het ook komt door bv. het lezen van de Bijbel. M.a.w. wat is je belangrijkste referentie?

[Miepje90]

Ik vind het altijd zo mooi klinken: Gods wil in je leven zien, Gods wil volgen.. Maar hoe kleed je dat nu praktisch in? Als het om de grote lijnen van mijn leven gaat, is het wel duidelijk: God boven alles liefhebben, mijn naaste als mijzelf. Wees heilig, want Ik ben heilig.

Allemaal heel mooi, maar hoe zit het daarbuiten? Hoe weet ik of God wil dat ik kaas of jam koop? Ik chargeer een beetje (veel), maar zelfs in belangrijke keuzes (studie, baan, etc.) vind ik het heel moeilijk om daarin praktisch Gods wil te zien.

Zijn er meer mensen die dit herkennen? En hoe gaan jullie daar mee om?

[mw]

Gelukkig was God mij een stap voor toen ik een studie moest kiezen.

Wanneer ik nu een belangrijke beslisiing moet nemen (bijv. sollicitatie, wel/niet op de héle leuke jongen afstappen, enz enz) dan doe ik het volgende:
- bidden of God mij vooral een nuchter verstand wil geven. Immers met nuchter nadenken kom ik veel verder dan varen op mijn gevoelens.
- de dingen ook nuchter gaan bekijken. Wat zijn de voordelen/nadelen? Wat zijn de mogelijke keuzes? Wat wil ik graag en waarom?
- Een beslissing nemen (bijv. ja, ik ga solliciteren)
- die beslissing ik gebed voorleggen en heel concreet vragen of God mij wil laten zien of het de juiste beslissing is.

Recent voorbeeld:
Ik ben op zoek naar een andere baan. Ik zag een vacature en die leek me wel wat. Een dagje daar meegelopen en toen moest ik gaan beslissen of ik wel of niet ging solliciteren. (nu heb ik een vast contract, veelzijdige baan. De vacature betrof een opleidingsplaats. Contract alleen voor duur opleiding en geen uitzicht op verlenging. Daarnaast zeker niet veelzijdig). Enfin, een dagje meegelopen en kwam er met een bijzonder positief gevoel weg. Ik zou dus gaan solliciteren. Maar eerst gebeden of God d.m.v. het gevoel mij antwoord wilde geven. Na een nachtje slapen werd ik wakker en dat postieve gevoel was totaal verdwenen. Ineens zag ik alle positieve kanten van mijn huidige baan en alles wat ik niet in de nieuwe baan zou hebben. Oftewel: God had mijn gebed verhoord.

Wat ik de laatste jaren geleerd heb is om 1 concreet iets aan God voor te leggen. Je zal echt niet in de bijbel lezen of je keuze A of keuze B moet maken. Je kan echter wel bevestigd worden in de keuze die je zelf al gemaakt hebt.

[Janvanverweg]

een andere manier om Gods wil in zaken als werk, partner en studie te vinden is door gebruik e maken van zijn gemeente. dit is geen populaire manier in een over-zelfstandige'wereld waar iedereen het vooral zelf wil doen en afhankelijkheid en gezag al snel iets voor watjes gevonden wordt.

Toch is de bijbel duidelijk dat we met elkaar aan elkaar gegeven zijn. vanut de praktijk ben ik de teksten over udsten.ouderlingen op een voor mij nieuwe manier gaan zien. dit zijn voorbeeld mensen die alom gerespecteerd zijn binnen en buiten de gemeente voor hun levensstijl en wijsheid. vandaag zouden we ze mentoren noemen.
Zulke figuren scakel ik in als het om zaen als verhuizen, werk en partnerkeuze gaat.
juist ook omdat ikop ingrijpende keuze momenten van mezelf weet dat ik 'naar mezelf toe redeneer'. mijn gevoel nijg te volgen. door advies te vragen aan mede gelovigen die ik respecteer en die mij kennen.

in het verleden waren dat b.v. mijn ouders, een enkele leraar, mijn chr. werkgever, mijn voorganger en andere oudsten, maar ook een paar vrienden op wie ik altijd kan leunen.

[mw]

Dat is idd ook een mooie manier Janvanverweg! Een mooie manier van bereid zijn tot 'handenvoetzijn'. Niet alleen om het zelf te zijn, maar ook om het te 'ondergaan'.

Maar even concreet? Hoe zie je dat bijv. in baankeus? Vraag je diegene dan of hij/zij die baan iets voor jou vind?

[Marloes1g]

Ben ik niet met je eens mw. Gevoel is een slechte raadgever:
'Merk op mijn ziel wat antwoord God U geeft'.
De Heere leidt ALTIJD door Zijn Woord maar niet op onze tijd, maar op Zijn tijd.
Succes met het vinden van een andere baan.

[Janvanverweg]

hoi MW,

de keus van b.v. een baan is ingrijpend, aar staat niet op zichzelf. een baan is niet ons leven of waar we voor leven, maar neemt wel veel tijd, energie en aandacht in beslag.
een goede mentor kent je, en zal door vragen te stellen je leiden naar een beslissing.

voor mij is belangrijk om mentorees (ik noem ze meestal discipelen ) te laten beseffen waar hun leven werkelijk om draait. wat ze echt heel belangrijk vinden. binnen God's koninkrijk zijn heel veel mgelijkheden om je in te zetten, betaald en onbetaald.
door eerst een idee te krijgen over de grote lijn, (heb ik in dit topic al wat over geschreven) kan je zeken naar meer concrete invulling om je zoveel mogelijk te kunnen geven aan 'je doel van je leven'. (een eenvoudig voorbeeld is dat voor de meeste vrouwen vroeger hun doel was om er voor hun kinderen en man te zijn en hen nabij te staan in hun levens. tegenwoordig is een prominent doel 'zelf ontplooiing'. vanuit het bewust zijn van je doel kan je betere keuzes maken. )

een goede mentor zal je dus vagen naar de grote lijn van je leven, om vervolgens je te laten nadenken over het soort baan, opleiding daar het best mee matched.
als iemand naast een baan en gezin ook aktief wil zijn in kerkewerk, of vrijwilligers werk dan bepaalt dat de carriere. hetzelfde geld voor het kopen van een huis. wat wil je met je huis doen? wat zijn de minimale eisen? weer komt daarbij het grotere plaatje om de hoek kijken. wil je thuis een huisgroep starten, kijk dan naar een huis met een brede woonkamer. wil je vooral veel vrije tijd, neem een goedkoop huis zodt je niet teveel hoeft te werken om je hypotheek af te lossen.

als er een specifieke baan op de loer ligt zijn andere vragen weer aan de orde. bedrijfs mentaliteit/ ethos. tijd van huis weg, consequenties voor partner, kinderen, ouders, hobbies, kerkewerk etc etc.
het kan zomaar zo zijn dat je in een prestatie cultuur terecht komt waarin je moet blijven leren in je vrije tijd, lange dagen verwacht wordt te maken etc. s dat wat je wilt en is dat het beste voor jou en je omgeving.

een vraag van een andere orde is wat voor een getuigenis je keuze afgeeft. verhoogt jouw keus God? is het neutraal? of haal je de naam van Christus omlaag?

ik kan door blijven gaan, maar ik hoop dat dit alvast wat helpt

[Wilsophie]

Ben ik niet met je eens mw. Gevoel is een slechte raadgever:
'Merk op mijn ziel wat antwoord God U geeft'.
De Heere leidt ALTIJD door Zijn Woord maar niet op onze tijd, maar op Zijn tijd.
Succes met het vinden van een andere baan.

Mijn ervaring is zeker dat God Zijn kinderen leidt en troost en bemoedigt en bevestigt, maar geen Sinterklaas is.
Ik ken veel gelovige mensen die heel wat jaren in moeilijke omstandigheden hun brood moesten verdienen en er was op de arbeidsmarkt geen andere optie, in mijn geval was er een verpleegsters-stop in de jaren 70 en moest ik werk doen zeer tegen mijn zin in.
En pas na 11 jaar kwam er iets anders op mijn weg. Ik heb niet eerst aan God gevraagd of dit hèt was, maar ben erin gestaan en nu pas... weer 20 jaar later begreep ik wat daar de bedoeling van was.
Ik heb het nooit vooraf op een briefje gekregen, en velen met mij ook niet.
En ik ken ze,...gelovigen die huilend en met maagpijn naar hun werk gaan en de Heer elke dag om kracht vragen en dan geeft Hij in het moerbeidal de milde spade regen om het te ver ( dragen).

[Janvanverweg]

@ wil,
herkenbaar wat je schrijft.
voor velen is er vaak niet echt een keus.
en dan mogen we verwachten dat God bij ons is in de omstandigheden als we in die omstandigheid Gods koninkrijk zoeken.

wel wil ik de kantteening maken dat 'een fijne werk kring', of 'lekker in je vel zitten ' geen bewijs zijn van in Gods wil zijn. ook het tegenovergestelde (het gaat moeilijk en is lastig) is geen bewijs van buiten Gods wil zijn.

soms mogen we bijdragen aan Gods koninkrijk door dwars door moeilijke omstandigheden blijmoedig op God te blijven vertrouwen. God grootmaken door ons lijden heen.

[Wilsophie]

Helemaal mee eens, maar ik wilde alles een beetje nuanceren.
Er komen dan wat trouwe gelovigen op mijn netvlies met wie ik het te doen heb.
Maar het is een leerschool, zoals het hele leven.

[mw]

Ben ik niet met je eens mw. Gevoel is een slechte raadgever:
'Merk op mijn ziel wat antwoord God U geeft'.
De Heere leidt ALTIJD door Zijn Woord maar niet op onze tijd, maar op Zijn tijd.
Succes met het vinden van een andere baan.

Helemaal mee eens Marloes, dat gevoel een slechte raadgever kan zijn. Echter geloof ik ook (door ervaring) dat God ook antwoord kan geven door bijv. mijn positieve of bijv. een verliefdheid weg te nemen als ik daar in gebed om gevraagd heb. Uit ervaring kan ik zeggen dat God vaak door Zijn Woord antwoord, maar ook antwoord door middel van 'dingen op mijn pad laten komen', mijn eigen gevoelens/gedachten anders te laten bekijken/te veranderen.

Ik haast me om te zeggen dat het gevoel niet zomaar een gevoel is. Inmiddels weet ik het verschil tussen mijn eigen gevoel en weten wat Gods wil is. Dat laatste is te vergelijken met de zekerheid dat God mijn zonden heeft vergeven. Dat is niet alleen een zeker weten, maar ook een gevoel. Net als dat ik zeker weet dat God altijd mij is, VOEL ik ook dat Hij altijd bij mij is. Datzelfde 'gevoel' heb ik ook als God mij helpt een belangrijke keuze te maken.

@Janvanverweg: bedankt voor je toelichting!

[Marloes1g]

Oke. Gewoon even rustig uitkijken en afwachten dan of er iets voorbijkomt t.z.t.
Succes.