Hoe gaat het nu met je Liesien? Wanneer moet je weer terug komen in het ziekenhuis bij de internist? Kun je inmiddels de G uitspreken?
@ mw; hoe gaat het met je? Lukt het werken een beetje?
@ Nita; hoe gaat het met je? Fijn dat je weerstand toch verbeterd
! Las in een ander topic, dat je weer verschillende onderzoeken krijgt, veel sterkte verder!
Voor de vakantie zat ik op 75% school/stage wat redelijk goed ging, na de vakantie dacht ik ik ga een uurtje terug en hopelijk kan ik daarna weer verder met opbouwen. Wat ik een half jaar geleden ookal hoopte. Helaas ging dat niet, ik was giga moe en had veel pijn. Wat ontzettend veel frustratie opleverde, ik durfde me ook niet ziek te melden want ik was ook niet ziek. Het weekend was ik zo beroerd van moeheid dat ik steeds het gevoel had flauw te zullen vallen. Hierdoor ging ik ook weer erg aan me opleiding twijfelen, ik heb nog een aantal jaren tegaan en dat hou ik op deze manier niet vol. Gedwongen om weer terug tegaan na 3uurtjes per dag, de eerste week was ik nog erg veel aan het zweten en 's avonds beroerd inmiddels is dat wel weer aardig over. Alleen ik moet m'n gemak houden anders zijn de dagen niet vol te houden voor me en voel ik me niet goed, 's middags lig ik weer in me bed. Het grote wat mij nu frustreerd is, wat is dit nu? Voor de vakantie kon ik het ook, nu niet
](./images/smilies/eusa_wall.gif "Brick wall")
... Snap soms werkelijk helemaal niets meer van me eigen lichaam en heb ik het gevoel met beiden armen tegen de muur te staan.
Sinds een week of 6 krijg ik manuele therapie, gelukkig heb ik wel een fijne therapeut, hij is het niet eens met de arts die mij gezegd heeft dat ik er maar met chronische pijn moet leven moet. Er zijn veel onderdelen blijven liggen in de behandeling die ik vorig jaar heb gehad, er er moest nog herstel verder mogelijk zijn. Die moeheid etc. klopte niet. Ik blijf er toch bij dat het door me lichaam komt, als ik rustig aan doe, heb ik minder pijn = minder moe. Al werd mij verteld dat het nog maanden kon gaan duren
... Op het moment merk ik nog geen verbetering, alleen veel pijn nadat ik er geweest ben. Maar volgens hem is dat wel een teken dat er nog verder herstel mogelijk is.
Afgelopen week kwam ik er erg gefrusteerd, aangezien ik binnenkort examen heb en het onderdeel nog niet beheers. Ik leg de lat qua beoordeling ook nog eens erg hoog
, volgens de therapeut moest ik misschien nu voor dit onderdeel maar eens tevreden zijn met een 6. Als ik het haal, dan heb ik het gehaald en dat cijfer kwam echt niet op me diploma te staan. Me opleiding, niet de docenten, zit me zo achter de kont aan. Ben heel bang dat school me binnenkort gaat vertellen, dat ik beter maar kan stoppen, ik mis meer dan 50%. Maar wat moet ik dan?? Ook was ik bang dat stage me de deur zou wijzen, gelukkig heb ik weer een super fijn stagebedrijf die mij op het hart gedrukt hebben dat zij mij hierom echt de deur niet zouden wijzen.
Alles bij elkaar leverd het mij veel frustratie op waarbij ik weer moet oppassen dat ik niet het negatieve in duik en me weer depri ga voelen.
Wat de toekomst brengen moge........
...
