Ik heb dit topic helaas niet eerder gezien.
Mijn dochter heeft Crohn. Eerst dachten ze, een jaar of vier geleden dat het colitis ulcerosa was, maar toen ze vorig jaar een sterke vernauwing had in de dikke darm twijfelden ze zeer. Ze had te vaak ernstige ontstekingen. Bij een onderzoek onder narcose (ze had teveel pijn) is gebleken dat het ook in dikke en dunne darm zat. Ernstige ontstekingen.
Eind mei vorig jaar heeft ze remicade gekregen.
En dat is een wondermiddel. Ze heeft sinds ze die remicade heeft geen dag meer verzuimd vanwege Crohn.
Ze had de afgelopen negen maanden de minste ziektedagen van alle collega's op haar werk. De twee die ze had waren vanwege de griep.
Eenmaal in de zes weken (eerst was het acht, maar toen liep ze op haar tenen de laatste weken) ligt ze een paar uur aan een infuus in het ziekenhuis (toediening medicijn en doorspoelen). Dan is ze een dag erg moe en daarna gaat het weer prima. Moeheid blijft overigens in zekere zin wel bestaan.
Naast de remicade heeft ze een hele batterij medicijnen, ook om de ontlasting goed te kunnen regelen, want bij obstipatie heeft ze extreem veel pijn.
De ziekte is buitengewoon stress-gevoelig. Dus vorig jaar hadden wij wel het een en ander verwacht: haar vader overleed en er was grote spanning op haar vorige werk.
Ik ben heel dankbaar dat ze die remicade heeft. Eindelijk weer een beetje een normaal leven. (ze is 30).
Ze heeft veel steun op een forum van de vereniging. (
www.crohn-colitis.nl/)