Vermoeide hersenen, beweging en buitenlucht

[*Annet*]

Wat ik me zomaar afvraag, niet alleen bij jouw, maar ook bij anderen: waarom wil je er nu een studie bij doen terwijl je een druk gezin hebt? Zou je daar niet beter mee kunnen wachten tot de kleine kinderen wat ouder zijn? Zeker met het oog op de vrouwen die ook wel eens HEEL MOE kunnen zijn maar toch maar doorgaan omdat ze niet anders kunnen?

[TheKeimpe]

Wat ik me zomaar afvraag, niet alleen bij jouw, maar ook bij anderen: waarom wil je er nu een studie bij doen terwijl je een druk gezin hebt? Zou je daar niet beter mee kunnen wachten tot de kleine kinderen wat ouder zijn? Zeker met het oog op de vrouwen die ook wel eens HEEL MOE kunnen zijn maar toch maar doorgaan omdat ze niet anders kunnen?

Waarom nu die studie? Dat heb ik me ook wel eens afgevraagd... Ik denk dat er een paar factoren bij mij een rol speelde:
- Ik heb de zwaarte onderschat...*
- Voor mijn werk was het erg handig als ik de studie ging doen
- De studie opent meer perspectieven
- De lerarenbeurs kwam, op kosten van de staat studeren klinkt aantrekkelijk
- Wie garandeert dat je later meer tijd hebt? Grotere kinderen willen ook aandacht? Wie zegt dat ik over 5-10 niet weer een kleine uk rond heb hobbelen?

*Maar op het moment dat je dat merkt, zit je al in het schuitje en vaar je mee. Nu stoppen betekent dat ik bijna drie jaar voor niets gedaan heb. Dus nog 1 jaar afzien...

[Mortlach]

*Maar op het moment dat je dat merkt, zit je al in het schuitje en vaar je mee. Nu stoppen betekent dat ik bijna drie jaar voor niets gedaan heb. Dus nog 1 jaar afzien...

Tja, zelfs als je drie jaar 'voor niets' hebt gewerkt, gaat het leven gewoon verder hoor en kun je (hopelijk) nog steeds prima gelukkig worden.

[Night]

Wat ik me zomaar afvraag, niet alleen bij jouw, maar ook bij anderen: waarom wil je er nu een studie bij doen terwijl je een druk gezin hebt? Zou je daar niet beter mee kunnen wachten tot de kleine kinderen wat ouder zijn? Zeker met het oog op de vrouwen die ook wel eens HEEL MOE kunnen zijn maar toch maar doorgaan omdat ze niet anders kunnen?

Soms is het geen optie, maar bijna een must. Ik zit er ook niet op te wachten, heb het zonder studie al drukker dan druk, maar om de baan die ik nu heb te krijgen en te houden blijft studeren een must. De maatschappij geeft best veel druk, en vermoedelijk vooral in de jobs waar het niveau hoog ligt, veel concurrentie is en waar kennis en vaardigheden vereist zijn.
Niet studeren is een lagere functie, minder inkomen, minder kansen, minder ontwikkeling.
Het is niet altijd alleen een innerlijke drive. Soms moet je gewoon, en is even wachten totdat de kinderen wat groter zijn, het wat rustiger is, geen optie.

[TheKeimpe]

[ quote="TheKeimpe"]
*Maar op het moment dat je dat merkt, zit je al in het schuitje en vaar je mee. Nu stoppen betekent dat ik bijna drie jaar voor niets gedaan heb. Dus nog 1 jaar afzien...[/quote ]

Tja, zelfs als je drie jaar 'voor niets' hebt gewerkt, gaat het leven gewoon verder hoor en kun je (hopelijk) nog steeds prima gelukkig worden.

Gelukkig klopt het woorden worden niet Ondanks alles noem ik mijzelf meer gelukkig dan ongelukkig
En verder is die studie voor mijn huidige werk ook een keer nodig. Ik geef les aan de bovenbouw, maar ben daar nog niet voor bevoegd. Nu stoppen betekent dat ik dus geen bovenbouw maar les kan geven...

[Neurologica]

*verwijderd door moderator i.v.m. het ongevraagd plaatsen van reclame. Mail info@refoweb.nl voor de advertentiemogelijkheden*