Swimmie schreef:Hieruit blijkt volgens mij overduidelijk dat doop gekoppelt is aan geloof,
De vraag is niet
of doop en geloof aan elkaar gekoppeld zijn, maar
hoe. Dat er een verband bestaat, daar is iedereen het over eens.
In het geval van die kerken waarin ook kinderen gedoopt worden (en dat is de meerderheid), is de koppeling er eentje waarbij de ouders geloven en de kinderen daarbij inbegrepen zijn. Voor degenen die dat te ver vinden gaan (omdat de kinderen zelf niet zouden geloven): in de Bijbel vind je ook gevallen waarin mensen naar Jezus komen voor de genezing van hun kind, of verwante, of vriend. In al die gevallen geneest Jezus ziende op hun geloof. Voorbeelden: de hoofdman over honderd (Matth. 8 ), het dochtertje van Jairus (Matth. 9), de Kananese vrouw (Matth. 15), de vrienden van de verlamde man enz. Met daarbij Jezus' opmerking: "u geschiedde naar uw geloof". Nu is de doop geen teken van lichamelijke genezing, maar wel van geestelijke genezing. Zou je voor het lichamelijke met je kind wel naar Jezus mogen, en met het geestelijke niet? Of als je kind ziek is, ga je dan pas naar de dokter als hij/zij oud genoeg is om daar zelf over te beslissen? Of was je de kleren van de kinderen pas als ze daar zelf om vragen? En doe je ze pas in bad als ze daar zelf om gaan vragen? Natuurlijk niet: je vraagt van het kind wat het kind kan geven, maar je onthoudt hem/haar de Dokter niet!
marin schreef:Daarom zijn de kinderen zegt Paulus ook geheiligd in de ouders, totdat zij zelf de Here Jezus lief krijgen en begrijpen dat Hij voor hen ook Verlossing heeft geschonken, maar dat is een persoonlijke zaak tussen God en de mens.
Volgens 1 Kor. 7:14 zijn de kinderen
heilig, net zo heilig dus als hun gelovige ouder(s) (1 Kor. 1:2). Als je de Bijbel nagaat op het woordje "heilig" in verband met mensen, dan heeft dit altijd betrekking op mensen die tot het volk van God behoren. In het geval van het NT dus tot mensen die tot de christelijke gemeente behoren en die dus als christenen beschouwd worden. Hun komt dan ook de doop toe, overigens niet vanwege zichzelf, maar vanwege hoe God hen behandelt: als behorend tot Zijn gemeente.
Verder is dat natuurlijk niet in tegenspraak met het gegeven dat ze ook zelf God moeten leren kennen en dienen. Want zonder dat zullen ze afvalligen blijken te zijn.
marin schreef:Zeker, daarom zegt Paulus ook over de manier van dopen o.a. het volgende: "Of weet gij niet, dat wij allen, die in Christus Jezus gedoopt zijn, in zijn dood gedoopt zijn? Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat, gelijk Christus uit de doden is opgewekt door de majesteit des Vaders, zo ook wij in nieuwheid des levens zouden wandelen".(Col.2:12)
Bij teksten als deze (en bijv. Rom. 6) moeten we ons altijd bedenken dat Paulus hier tegen gedoopte mensen spreekt. Het is dus nader onderwijs over de betekenis van de doop die ze reeds ontvangen hebben, niet een soort doopcatechese voorafgaand aan de doop. Of eigenlijk gaat het nog veel dieper, want het reikt heen naar wat Christus voor ons gedaan heeft, nog voordat we geloofden. Dat is overigens typisch Paulus: zijn theologie is helemaal gebaseerd op de heilsfeiten, zie daarvoor ook bijv.
dit topic. Dat heeft niet met de manier van dopen te maken, maar met de grond van de doop: wat Christus voor ons gedaan heeft en dat we door Zijn heilswerk in Hem begrepen zijn.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)
