Marnix schreef:De vraag is of alles wat gebeurt Gods wil is. Daar begint al een stukje eigen invulling, die ontstaat vanuit de redenatie: Als God soeverein en almachtig is moet alles wat gebeurt wel Gods wil zijn, anders is Hij niet soeverein en almachtig. Ik denk dat daar de eerste denkfout al wordt gemaakt.
Marnix ik denk niet dat het begint met de redenatie "God is soeverein en almachtig" maar het begint met de hele stroom teksten die spreken over hoe God gaat over het goede en het kwade. En niet alleen in de zin van toelaten maar in de zin van willen. En dat samen genomen met de andere teksten die spreken over hoe God soevereiniteit en Zijn almacht brengt tot die gedachte. Het uitgangspunt is altijd de Schrift. En al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing. Daarom kunnen we de notie die de Bijbel ons geeft over Wie God is niet afdoen met wat we kunnen begrijpen.
Ik zat zelf aan nog een gedachte te denken... God bepaald waar u en ik geboren zijn dat zult u ongetwijfelt met mij eens zijn. Dit is geen toeval wat ons overkomt (zie hoe God Zelf spreekt over het maken van een groot geslacht bij o.a. Abraham en Ismaël). Maar dat doet God dan toch ook voor dat kindje wat geboren wordt op de straten van een sloppenwijk ergens in Brazilie. Of voor het kind wat met HIV-AIDS besmet op de wereld komt omdat het geboren wordt bij een prostituee met HIV-AIDS in Afrika. Of dat kind wat geboren wordt in Haïti en maar één loopbaan kans heeft: kindslaaf.
Of eigenlijk nog erger... God bepaald toch wie er onder het Woord geboren wordt en wie niet? En toch zegt God ook in Zijn Woord dat alleen degene die in Christus geloven gered zijn. En Paulus zegt... hoe zullen ze geloven als ze niet eerst gehoord hebben. Maar niet te min blijft als een opdracht op onze schouders rusten om te evangeliseren en zending te bedrijven. Goddelijke soevereiniteit en wil en menselijke verantwoordelijkheid komen daar ook zuiver naar voren.
Jantjes schreef:Doet Herman Philipse de Bijbel dan geen recht als hij vind dat dit tegenstrijdig is. En past eerbied bij tegenstrijdigheden? Eerbied en verwondering past meer bij zuiverheid, toch?
Zoals u in mijn quote aanhaalt schrijf ik: Maar de wetenschap wil niet weten van schuld en zonde en daarom kunnen ze God niet begrijpen. Dat het gehele menselijke geslacht verdoemelijk is voor God vanwege de zonde van één mens zal Herman Philipse nooit willen aanvaarden tenzij de Heilige Geest zijn hart er voor doet inwinnen. En als we de bron van de ellende niet erkennen kunnen we nooit de gevolgen begrijpen.
Maar laat u zich niets wijsmaken dat Herman Philipse het antwoord zou hebben als God niet zou bestaan. Want de vraag dringt zich dan op... wat is kwaad? Want als evolutietheorie waar is dan wil dat zeggen dat we allemaal maar één motto moeten dragen: zo veel mogelijk van het leven genieten. Want dat is dan het enigste wat nog zinvol is. En als u geniet van veel geld waarom zou u dat dan niet gewoon gaan halen in de kluis van de plaatselijke bank. En iedereen die uw geluk in de weg staat neerschieten? Wie heeft het recht om te bepalen dat dat kwaad is? En wat maakt dan een mensenleven nog waardevol? Het is uiteindelijk maar het product van een evolutionair proces en nog niet eens een perfect product. Weet u wat.. u zou het evolutionair proces helpen door te zorgen dat alleen goede DNA profielen nog kinderen voortbrengen... één ras van mensen met zo min mogelijk DNA gebreken.. moet ik nog verder gaan?
Degene die denken dat een wereld zonder God of een wereld waarin God de grote Afwezige is een beter idee is zijn dwaas en verblind door de god dezer eeuw.
Het probleem van discussies met mensen zoals Philipse is dat het blijft met weerspreken van elkander en nooit een weerleggen van elkander (omdat de religie zegt: ik geloof en de wetenschap: ik weet). Hoewel er meer bewijs is voor een God dan geen God zullen ze altijd blijven hangen op het punt waar het geloof nodig is. En dan zeggen ze: het is niet geheel zeker... en als ze die gedachte bij de ander hebben vastgezet dan komen ze met de horrorverhalen en vragen: als u dat nu hoort wat denkt u kan er dan een liefdevol God zijn? Maar ze gaan daarbij dus altijd voorbij aan de schuldvraag omdat dat iets is wat geloofd moet worden en niet "gemeten" kan worden. En veel mensen lepelen dat op als pap want het idee "doodschuldig te zijn voor God in Adam" staat niemand aan. Daar moet u voor ingewonnen worden door God. Dan moet u leren dat uw hele leven een stroom van ongerechtigheden is. Daar waar God in de diepte brengt bij de oorsprong van alle ellende namelijk: mijn verdorven bestaan.
Om eerlijk te zeggen die manier van denken van Philipse maakt op mij geen enkele vorm van indruk meer. Helaas worden deze mensen nog vaak geholpen door goedbedoelende christenen die God alleen willen zien als een liefdevol Vader. En niet zoals Hij beschreven wordt in Psalm 18:8 en verder.. Dat stuk moet u maar eens hardop lezen en met zoveel mogelijk nadruk en ernst in uw stem. Dat is een God die liefdevol is voor Zijn oogappel, maar grimmig voor Zijn wederpartijders! Daar zien we wat er gebeurd als Gods liefde ontvlamt in de haat tegen alles wat Zijn liefde tegenstaat. Of nog beter... zie naar het kruis daar waar Gods liefde en Gods recht elkaar ontmoeten in het offer van Christus!
Dit is waarlijk een God die ik lief kan hebben en vrezen. Een God waar ik naar opzie omdat Hij Rechtvaardig is en Goedertieren. Een integer God! Een God die ook tegelijk de schuldige niet onschuldig zal houden maar Zijn wraak er over zal uitstorten. En Gode zij dank ook en genadig God die nog voor doodschuldige een weg ter verlossing heeft. Een Held en Bewaarder, een Beschermer een Schild en mijn Heil! Een God die ook als Hij mij kastijdt dit niet doet om mij te straffen maar om mij te leren. Een God waarbij ik met Paulus kan zeggen dat ik verzekerd ben dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch machten, noch tegenwoordige, noch toekomende dingen, noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heere. En laat de hel dan maar woeden! Wie is aan onze God gelijk het groot en machtig Opperwezen! Ja... daar past eerbied en verwondering tot in der eeuwen eeuwigheid!
