Wanneer zijn wij "Kinderen van God".

[Marnix]

De enige criteria lijkt mij Christus zelf. Wanneer wij in ons doen en laten op Christus lijken dan is dat een bewijs van de Geest van Christus die in ons is.

Klopt, maar helaas hanteert niet iedereen die criteria... en dan krijg je dingen als: "je draagt een broek en dan kan je geen kind van God zijn" en dat soort vreemde redeneringen.

[Pasker]

Wetten van mensen of kerken kunnen natuurlijk nooit aan de Wet van Christus voorbijgaan.
De hoofdzaak is dan dat we als volwassen mensen net als Christus verantwoording nemen voor onze eigen daden, we zijn immers ons zelf tot oordeel.

[gerritse]

Pasker schrijft:

We hebben MACHT gekregen om kinderen van God te worden en dat wil volgens mij zeggen dat we dus nog géén kinderen van God zijn. Johannes 1:12 NBG

Het feit dat we het "Onze Vader" bidden is blijkbaar géén garantie om een kind van God te ZIJN.

Mijn vraag is dan ook: Waaraan kunnen we een kind van God herkennen en wat kunnen
we doen om een Kind van God te worden?

Dag Pasker,

Mag ik Johannes 1 v 12 nog eens herzeggen in de woorden van de NBV; en dan doe ik er toch even v 13 bij:
"Wie hem wel onvingen en in zijn naam geloven, heeft hij het VOORRECHT gegeven om 'kinderen van God'te worden.
13 Zij zijn niet op natuurlijke wijze geboren , niet uit lichamelijk verlangen, maar uit God".

Pasker; dit houdt dus in, dat jij in die samenkomst in die grote tent- weet je nog wel- waar je met de tranen in je ogen naar voren ging en er met je werd gebeden.....dat je toen nog geen 'kind van God'was.
Je had, voor zover je het toen begreep, aanvaard, dat Jezus voor jouw zonden gestorven was en dat je nu in beginsel, schoongewassen door zijn offer, vrij en rechtvaardig tegenover God mocht staan.

Je hebt hem toen ontvangen, je bent in zijn naam gaan geloven . En op dat ogenblik werd er jou een voorrecht verleend: je kon, na je berouwvol gebed en na je bekering een kind van God WORDEN.
Alleen al je erkennen van Jezus als Heer, gaf je uitzicht op eeuwige zaligheid. Maar dat plantje moet wel onderhouden worden, anders kan het heel gauw sterven, Matth 13 .

(Het woord 'VOORRECHT'is misschien ook wat gelukkiger gekozen dan het woord 'MACHT', want alles is 'GENADE VAN GOD'en daarbij past het woord 'MACHT' wat minder).

Om een kind van God te worden, is het goed om te handelen naar 1 Petrus 1 v 23, waar geschreven staat:
" Wees mensen, die opmnieuw geboren zijn , niet uit vergankelijk maar uit onvergankelijk zaad, door Gods levende en altijd blijvende woord".

Hier staat duidelijk, wat je hebt te doen: de bijbel helemaal lezen met een toegewijd en ontvankelijk en liefdevol hart. Houd dat biddende vol en dan merk je gaandeweg dat er iets heel moois en onbegrijpelijks gaat gebeuren.

Ooit ben jij geboren op natuurlijke wijze , uit lichamelijk verlangen. Maar nu begin je zelfs de moeilijkste bijbelteksten in een ander licht te zien. Je ziet verbanden, die je eerder nooit zag, je krijgt deel aan een ander soort denken, een ander soort leven. Je wordt ingeboren als een baby in Gods onzichtbaar, maar heel wezenlijk lichtrijk.

Let wel; het is niet de Heilige geest, die dit veroorzaakt. Het is je eigen op God gerichte wil, die je- door zijn genade- zó de bijbel laat lezen.

En dan is de Heilige geest er ook heel snel bij om je op te laten groeien van zuigeling tot kind in het rijk van God. En later tot sterke jongeling en nog weer later tot wijze oudere.

Ga je het zo eens doen, Pasker. Biddend en trouw de bijbel lezen, desnoods aan de hand van een rooster of een curus , een Alpha-cursus bijvoorbeeld. Er gaat een wereld voor je open, als je niet na enige tijd verslapt in je aandacht.

En dan kom je vanzelf Galaten 5 v 22 tegen, waar staat:
" De vrucht van de Geest is:
- liefde, vreugde en vrede
- geduld, vriendelijkheid en goedheid
- geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing".

En dan geeft de Heilige geest je de kracht om ook die eigenschappen te gaan ontwikkelen. En dat gaat je omgeving gaandeweg ontdekken.

En je ontdekt de gaven van de Heilige Geest, ( 1 Kor 12 v 8-10). Maar daar wil ik het nu niet over heben. Anders wordt het allemaal te lang.

Maar hiermee kun je vast al iets, dacht ik toch wel.

Daag
Ger

[Pasker]

gerritse schrijft:

Pasker; dit houdt dus in, dat jij in die samenkomst in die grote tent- weet je nog wel- waar je met de tranen in je ogen naar voren ging en er met je werd gebeden.....dat je toen nog geen 'kind van God'was.

Je doet net of jij mij kent Gerritse maar je weet niets van mij behalve van wat ik hier geschreven heb.

gerritse

Je had, voor zover je het toen begreep, aanvaard, dat Jezus voor jouw zonden gestorven was en dat je nu in beginsel, schoongewassen door zijn offer, vrij en rechtvaardig tegenover God mocht staan.

Onbegrijpelijk voor mijn gevoel van rechtvaardigheid want volgens mij hoefde niemand voor mijn "zonden" op te draaien maar prachtig dat we nu vrij en rechtvaardig tegenover God mogen staan.

gerritse

Je hebt hem toen ontvangen, je bent in zijn naam gaan geloven . En op dat ogenblik werd er jou een voorrecht verleend: je kon, na je berouwvol gebed en na je bekering een kind van God WORDEN.

Wat een onzin toch. Niks geen berouwvol gebed en niks geen bekering als of ik wat aan het offer van Christus toe zou kunnen doen, er kwam van mijn kant niets er bij kijken dan het gewoon accepteren
van het feit dat iemand in mijn plaats gestorven is en ik nu het eeuwige leven heb ontvangen.

gerritse

(Het woord 'VOORRECHT'is misschien ook wat gelukkiger gekozen dan het woord 'MACHT', want alles is 'GENADE VAN GOD'en daarbij past het woord 'MACHT' wat minder).

Het mag duidelijk zijn dat de liefde van Christus voor ons (voor God verloren mensen) wel heel bijzonder is, het was toch Zijn leven voor ons en mijn leven. Tenminste, als we geloven dat Jezus voor ons gestorven is en wij in Zijn plaats en in Zijn Naam nu tot de Vader mogen bidden.

Ons bidden tot de Vader zal dus gelijk zijn aan het bidden van Christus, het is immers één en de zelfde Geest en het is toch God de Vader die Zijn Zoon in ons herkent.
Ons gebed zal dan ook altijd zijn: Hier ben ik om Uw wil te doen.

gerritse

Ooit ben jij geboren op natuurlijke wijze , uit lichamelijk verlangen. Maar nu begin je zelfs de moeilijkste bijbelteksten in een ander licht te zien. Je ziet verbanden, die je eerder nooit zag, je krijgt deel aan een ander soort denken, een ander soort leven. Je wordt ingeboren als een baby in Gods onzichtbaar, maar heel wezenlijk lichtrijk.

Wanneer we werkelijk geloven de Geest van Christus te hebben dan zijn we net als Jezus minstens 12 jaar oud om met onze leraren (dominees, priesters) te discussieëren.
Maar hoevelen willen zich niet jarenlang laten "leren" zonder ooit tot erkentenis te komen.

Let wel; het is niet de Heilige geest, die dit veroorzaakt. Het is je eigen op God gerichte wil, die je- door zijn genade- zó de bijbel laat lezen.

ho ho ho, het is de Geest van Christus die IN ons werkt dóór Zijn plaatsvervangend lijden en sterven
dat we behoefte hebben om het Woord van God te lezen, te onderzoeken en, , , , te overdenken.
Er komt dus van mijn kant niets bij, alles is uit Zijn genade en uit Zijn Geest die IN ons werkzaam is.

En dan kom je vanzelf Galaten 5 v 22 tegen, waar staat:
" De vrucht van de Geest is:
- liefde, vreugde en vrede
- geduld, vriendelijkheid en goedheid
- geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing".

Hieraan kunnen we dus ons zelf en andere mensen waarin de Geest van Christus is herkennen.
Niet om hun mooie woorden maar om hun daden.