Tjonge, dat je niet eens even samen op een kamer mocht zijn...
Mijn man is de eennajongste en was 23, die woonde zo'n beetje met zijn broertje op de bovenverdieping, daar hadden ze hun eigen badkamer en slaapkamers. Zijn ouders sliepen beneden en hadden daar hun badkamer, dus die hadden echt niet zo door wat er allemaal gebeurde boven

Al sliep ik de eerste keer daar, toen had ze me de logeerkamer gewezen, en vroeg ze de volgende morgen of het logeerbed lekker sliep. Toen heb ik heel eerlijk gezegd dat ik bij mijn toen nog vriend in bed had geslapen. Ze moest er een beetje om grinniken, maar zei verder weinig.
Mijn man sliep nooit bij ons, omdat we zo dicht bij elkaar woonden. Maar een week voor we trouwden sliep hij wel 1 keer bij ons, toen had mijn moeder voor hem een bed gemaakt naast mijn eigen bed. Vond ik zo bijzonder. Ze zei toen: ja, jullie zijn over 1 week getrouwd, dan mag je nu echt wel lekker naast elkaar slapen hoor.
Dta vond ik wel leuk, dat ze zo ruim daarover dacht

Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...