Beleid PKN t.o.v. homo's

[Faramir]

Wat een verademing om dat hier zó te lezen!

Zeker. Nou kan ik me niet herinneren of een bericht met dezelfde strekking ook in het door jou aangehaalde voetbaltopic te lezen was. Indien dat niet het geval was jammer, want het had er mooi gestaan.

[coupe soleil]

Het schoot me zo maar te binnen:

Wat is het toch makkelijk om 'zonde' aan te wijzen en te veroordelen als het jezelf niet aangaat.
Maar als het wat dichterbij komt zoekt kennelijk iedereen een escape: er zijn ruim 50 pagina's volgeschreven om de sportverdwazing rond voetbal te rechtvaardigen.
Maar als we zelf keurig hetero zijn en een fijn gezinnetje hebben, staan we vooraan om zoekende homo's keihard aan te zeggen dat ze dús niet aan het Avondmaal mogen en dús maar een gezellig niks aan de hand kerkje moeten zoeken...

Meten met minimaal twee maten?

Nee. zo hebben we allemaal ons kruis en moeten we strijden om in te gaan, maar nu schoot me zo maar te binnen, als je gewoon je homosexualiteit praktiseert, ben je dan wel bereid om je kruis te dragen?

Ik haal er twee woorden uit: 'kruis' en 'gewoon'.

Is het een kruis, in die betekenis die er aan wordt gegeven? Voor de een wel, voor de ander niet. Dat is denk ik heel verschillend per persoon. Strijden om in te gaan geldt voor iedereen, daar doet geaardheid niets aan toe of af.

Wat is 'je homoseksualiteit gewoon praktiseren'? Ik vrees dat je erg simpel over bepaalde dingen denkt. Wat weet je over mijn kruis/kruizen, terwijl ik een relatie heb?

[Riska]

Wat een verademing om dat hier zó te lezen!

Zeker. Nou kan ik me niet herinneren of een bericht met dezelfde strekking ook in het door jou aangehaalde voetbaltopic te lezen was. Indien dat niet het geval was jammer, want het had er mooi gestaan.

Klopt, het voetbaltopic is geheel en al aan mij voorbij gegaan...

[Wullimpie]

Nee. zo hebben we allemaal ons kruis en moeten we strijden om in te gaan, maar nu schoot me zo maar te binnen, als je gewoon je homosexualiteit praktiseert, ben je dan wel bereid om je kruis te dragen?

Als je je nou eens uitsluitend en alleen bezighoudt met je eigen kruis dat gedragen moet worden, dan houd je je gewoon stil waar het om iets gaat dat tot kruis gemaakt wordt door mensen die de ander in een hok willen duwen, de ander het recht ontnemen te zijn wie ze in de kern zijn.

Wat een verademing om dat hier zó te lezen!
Het oog ziet immers van zich af? Bastiaan en zo vele anderen zijn zo heftig aan het tillen met de splinter en hebben de balk even uit het oog verloren.

Tja, zo valt er weinig meer te zeggen.
Jij hebt gelijk, en iedereen die dat anders ziet heeft een balk in zijn oog, en ziet het dus niet juist.

Met evenveel gemak zou ik nu vers 6 kunnen citeren, maar inhoudelijk bereiken we daar niets mee, en daarom doe ik dat ook niet.

[JeeWee]

Tja, zo valt er weinig meer te zeggen.
Jij hebt gelijk, en iedereen die dat anders ziet heeft een balk in zijn oog, en ziet het dus niet juist.

Met evenveel gemak zou ik nu vers 6 kunnen citeren, maar inhoudelijk bereiken we daar niets mee, en daarom doe ik dat ook niet.

Inderdaad vind ik in dezen dat ik gelijk heb.
Maar zoals ik al zo vaak heb aangegeven: dat betekent niet dat ik vind dat een ander ongelijk heeft!
Kennelijk zie ik dingen anders dan jij.
Ik geloof echter in dezen niet in absolute waarheden, maar vooral in ruimte die we elkaar moeten laten.
Ik beperk jouw vrijheid niet, jij die van christelijke homo's die voor een relatie hebben mogen kiezen, wel.
Dat is het verschil.

Ik dring mijn gelijk niet aan jou op. Ik vraag alleen om te mogen vinden wat ik vind.
Jij dringt jouw gelijk wel aan mij op. Ik moet vinden wat jij vindt omdat alleen dát de waarheid is.

[Wullimpie]

Dat komt omdat ik geloof dat er een absolute waarheid is, en dat dus niet iedereen gelijk kan hebben.
Die absolute waarheid is Gods woord.

Weet ik dan alles, en is mijn mening het laatste woord? NEE!!

Maar ik draag mijn mening wel uit, omdat ik geloof dat het zo is.
In deze betekend dat dus dat ik geloof vanuit het Woord dat God man en vrouw geschapen heeft voor elkaar.
Dat door de zonde val deze volmaakte verbinding is verbroken wat zich onder andere uit in de homoseksuele praxis. (en nog veel meer)
En dat kan ik met een goed geweten niet anders zien onder het mom van "ruimte" geven, omdat ik die ruimte nergens vind.

[Dommel]

Maar als we zelf keurig hetero zijn en een fijn gezinnetje hebben, staan we vooraan om zoekende homo's keihard aan te zeggen dat ze dús niet aan het Avondmaal mogen en dús maar een gezellig niks aan de hand kerkje moeten zoeken...

Meten met minimaal twee maten?

Dit is toch echt te kort door de bocht. Onder het mom van artikel 1 van de Nederlandse grondwet (gelijkheidsbeginsel) en door het uit hun verband rukken van uitspraken als "wie zonder zonden is, werpe de eerste steen", worden gemeenten in toenemende mate onder druk gezet om hun overtuigingen te toetsen aan wat maatschappelijk geaccepteerd is, in plaats van wat we aan de Bijbel kunnen afleiden. Als een gemeente vervolgens niet zwicht onder deze maatschappelijke druk, maar vasthoudt aan het Woord als grondslag voor haar besluiten en richtlijnen, dan wordt er plotseling gesproken over discriminatie (niet zelden door mensen die aan beide zijden volledig buitenstaander zijn). We moeten ervoor waken dat de kerk geen speelbal wordt van de tijdgeest, met alle opportunistische invloeden van dien.

Zonder enige twijfel is God een God van oneindige liefde, die ons allemaal liefheeft, ondanks dat wij allemaal zondig zijn (hetero gezinnetjes en zoekende homo's gelijk). Zo vaak echter, wordt in onze tijd alleen de liefde van God belicht en blijft de Zijn Heiligheid en toorn volledig buiten beschouwing. Met een bestraffende God hoef je in deze tijd immers niet meer aan te komen (!).

Als ik dan bijvoorbeeld Leviticus 20:1,13 lees: "De HEERE sprak tot Mozes ... Wanneer een man met een andere man slaapt, zoals men met een vrouw slaapt, dan hebben zij beiden iets gruwelijks gedaan. Zij moeten zeker ter dood gebracht worden. Hun bloed rust op henzelf" (Herziene SV) en niet geloof dat God in Zijn wijsheid iets gesproken heeft wat Hij niet heeft bedoeld (of later zou herroepen), dan kan ik niet anders concluderen (vooropgesteld dat ik niet minder zondig of beter ben dan ieder ander) dan dat kerken die praktiserende homoseksuele stellen als belijdende leden of aan het Heilig Avondmaal weren, Bijbelse grond hebben. En daarmee dus niet discrimineren, kille bedoelingen hebben, of enig plezier zouden beleven aan het weigeren van homoseksuelen. Dat mensen dit niet kunnen rijmen met hun persoonlijke overtuigingen, zegt meer over de overtuiging van die mensen dan over de kerk. Er is geen enkele reden om een homoseksueel te weigeren die zijn oude leven afgelegd heeft en zijn zonden heeft beleden, net zo goed als dat iedere heteroseksueel geen belijdenis zou moeten doen of zou moeten aangaan als zijn/haar levensstijl en/of zonden nog tussen hem/haar en God instaan.

Tot besluit wil ik graag benadrukken dat de wegen van de HEERE ondoorgrondelijk zijn, en dat ik hiermee niemand wil ver -of beoordelen, want zoals gezegd heb ook ik genoeg aan mijn eigen worstelingen. Maar Hij heeft alle macht tot in eeuwigheid! Denk nooit te lichtvaardig over onze God en Zijn Heiligheid.

[bruggenbouwer]

Dommel, de tekst die je aanhaalt laat direct al zien dat wij er nu anders over denken dan toen. Of wilde je alle homoseksuelen oproepen om vanmiddag naar het marktplein te komen, zodat ze in het openbaar gestenigd kunnen worden?

[Dommel]

Dommel, de tekst die je aanhaalt laat direct al zien dat wij er nu anders over denken dan toen. Of wilde je alle homoseksuelen oproepen om vanmiddag naar het marktplein te komen, zodat ze in het openbaar gestenigd kunnen worden?

Dat is nu precies wat ik heb duidelijk willen maken. Het feit dat wij (als maatschappij) er anders over denken dan toen, wil niet zeggen dat God over een periode van enkele duizenden jaren van mening veranderd zou zijn, of er een (met alle eerbied) "gematigder" standpunt op na zou houden.

Je haalt hier mijns inziens twee dingen door elkaar:

# het vervullen van de wet in Jezus Christus, waardoor wij niet meer onder de wet, maar onder de genade zijn (Romeinen 6:14). Hetgeen verklaart waarom wij als Christenen niemand meer openbaar stenigen.
# en het tolereren van zondige praktijken, waarvan God in Zijn Woord duidelijk aangeeft dat deze Hem een gruwel zijn, omdat wij niet meer onder de wet zijn en daar dus geen boodschap meer aan zouden hebben.

In dat verband lezen wij in Romeinen 6:15
"Wat dan? Zullen wij zondigen omdat wij niet onder de wet maar onder de genade zijn? Volstrekt niet!" (Herziene SV)

[bruggenbouwer]

Dommel, Met mijn reactie bedoelde ik slechts dat het "zomaar" aanhalen van teksten uit de Bijbel ongepast is, zoals jezelf ook al zei is de situatie veranderd. De woorden van Leviticus zouden daarom niet in het Nieuwe Testament gebruikt worden. Daarom kun je dergelijke teksten niet aanhalen zonder er de context bij te vermelden.

Dat stenigen doen de homofiele jongeren zelf al wel, 9 procent van de homo-jongens en 16 procent van de lesbische meiden onder de 25 jaar hebben één of meerdere zelfmoordpogingen achter de rug. Dat zijn algemene cijfers, de getallen onder je mede kerkgenoten liggen waarschijnlijk nog wel hoger. [bron: SCP "Steeds gewoner, nooit gewoon", juni 2010]

Het idee van je dat homofiele jongeren uit de reformatorische gezindte zich niet bewust zijn van de heiligheid van God is naar mijn mening te kort door de bocht. Juist dat bewustzijn zorgt er vaak voor dat ze er bijna letterlijk aan onder door gaan. Het idee dat God hen ook lief heeft komt pas na jaren worsteling. Voor homofiele jongeren uit de refozuil is een relatie pas een optie omdat hun hart schreeuwt om geborgenheid en liefde. Eisen van een homofiele persoon dat hij/zij haar leven lang alleen blijft kost hem/haar even veel moeite, pijn en eenzaamheid als dat je dat voor jezelf zou eisen om nooit en te nimmer een hetrofiele relatie aan te gaan. En daarbij te bedenken dat die situatie niet zal veranderen en je op die manier 80 of 90 zal worden. Sommige kunnen dat, andere gaan er aan onderdoor.

Misschien ben ik wel te pragmatisch geworden, maar tegen homofiele jongeren zou ik een beetje naar analogie van de woorden van Paulus die het over de weduwen en weduwnaars zei: Het beste zou zijn dat u alleen zult blijven, zoals ik [Paulus], maar het is beter om een relatie aan te gaan, dan een leven lang te branden van begeerte. Of de woorden van Spreuken 31:6 en 7; Geef sterke drank aan wie dreigt om te komen, en wijn aan hen die bitter bedroefd van ziel zijn. Laat hem drinken en zijn armoede vergeten, en niet langer aan zijn moeite denken. Zoals de spreukenschrijver toch maar aanbeveelt om sommige mensen min of meer dronken te voeren, wat toch echt niet past bij de heiligheid van God, zo zou ik dat op dezelfde wijze richting kerken zeggen. Mogelijk onbegrijpelijk, maar uiterst pastoraal.

[Dommel]

Dommel, Met mijn reactie bedoelde ik slechts dat het "zomaar" aanhalen van teksten uit de Bijbel ongepast is, zoals jezelf ook al zei is de situatie veranderd. De woorden van Leviticus zouden daarom niet in het Nieuwe Testament gebruikt worden. Daarom kun je dergelijke teksten niet aanhalen zonder er de context bij te vermelden.

Bruggenbouwer, met deze redenering kan ik niks. Ten eerste, ik ben het fundamenteel met je oneens dat het veranderen van de maatschappelijke situatie iets af zou kunnen doen aan de woorden door God gesproken, of dit nu woorden uit het Oude -of het Nieuwe Testament zijn. Bovendien zijn de woorden die ik heb aangehaald uit Leviticus, behalve het stenigingsgedeelte (waar ik overigens eerder een verklaring voor heb gegeven), verre van context-specifiek. Nogmaals, zou God op dit punt fundamenteel van mening zijn veranderd, puur door het veranderen van de publieke opinie? Deze tekst is dan ook niet 'zomaar' gebruikt, of op enigerlei wijze onrechtmatig gebruikt, maar om mijn argument te gronden op wat wij in de bijbel lezen. Ten tweede, waarom zouden de woorden uit het Oude Testament (OT) niet meer gebruikt kunnen worden, of hun waarde verliezen in het Nieuwe Testament (NT)? Nemen wij niet het NT èn het OT aan als het Woord van God? Jezus zelf haalt immers in al Zijn uitleggingen en discussies het OT aan als bron van autoriteit.
Iets wat ik vaak zie gebeuren is dat het OT wordt neergezet en afgeschreven als ouderwets en niet meer relevant, en dat we ons alleen nog maar zouden moeten richten op wat er in het NT staat geschreven. Juist kijkend naar hoe er door de betrokkenen in het NT gebruik wordt gemaakt van de woorden van het OT, lijkt me dat een gevaarlijke en onjuiste ontwikkeling. Bovendien worden de woorden uit Leviticus volledig onderschreven in het NT (zie beneden).

Het idee van je dat homofiele jongeren uit de reformatorische gezindte zich niet bewust zijn van de heiligheid van God is naar mijn mening te kort door de bocht

Helaas leg je me hier woorden in de mond die ik niet gebruikt heb. Ik ben me terdege bewust van de problematiek en het intense verdriet en pijn die het homofiel zijn met zich mee kan brengen, ik zou daar ook nooit iets aan af willen doen. Het kan echter nooit een reden zijn om daarom maar de fundamenten van onze overtuigingen, die we als kerk proberen te bewaken op grond van de bijbel, maar te herzien. Moeten we deze aangrijpende problematiek dan maar negeren, en doen alsof ze niet bestaat? Nee! Ik zie daar nog een belangrijke (pastorale) taak voor de gemeenten weggelegd. Overigens iets waar in toenemende mate aandacht voor komt, en in mijn ogen niet meer dan terecht.

Misschien ben ik wel te pragmatisch geworden, maar tegen homofiele jongeren zou ik een beetje naar analogie van de woorden van Paulus die het over de weduwen en weduwnaars zei: Het beste zou zijn dat u alleen zult blijven, zoals ik [Paulus], maar het is beter om een relatie aan te gaan, dan een leven lang te branden van begeerte. Of de woorden van Spreuken 31:6 en 7; Geef sterke drank aan wie dreigt om te komen, en wijn aan hen die bitter bedroefd van ziel zijn. Laat hem drinken en zijn armoede vergeten, en niet langer aan zijn moeite denken. Zoals de spreukenschrijver toch maar aanbeveelt om sommige mensen min of meer dronken te voeren, wat toch echt niet past bij de heiligheid van God, zo zou ik dat op dezelfde wijze richting kerken zeggen. Mogelijk onbegrijpelijk, maar uiterst pastoraal.

Bruggenbouwer, helaas ben je in dit gedeelte precies bezig met hetgeen waar je me eerder van beschuldigde: het 'zomaar' teksten aanhalen zonder de context mee te nemen. Als we het hoofdstuk (1 Korinthe 7) waar je uit citeert, in zijn volledigheid bekijken, dan zien we dat Paulus het in dit hele gedeelte specifiek heeft over het aangaan van een relatie tussen een man en een vrouw.
In vers twee lezen wij: "Maar laat vanwege allerlei vormen van hoererij iedere man zijn eigen vrouw hebben en iedere vrouw haar eigen man." (Herziene SV)
Het wordt ons uit de eerste Korinthebrief bovendien duidelijk dat Paulus (dus in het NT) de woorden uit Leviticus volledig onderschrijft. Lezen wij niet in 1 Korinthe 6:10 het volgende: "Dwaal niet! Ontuchtplegers, afgodendienaars, overspelers, schandknapen, mannen die met mannen slapen, dieven, hebzuchtigen, dronkaards, lasteraars en rovers zullen het Koninkrijk van God niet beërven." (Herziene SV)

Nogmaals, deze tekst onderstreept andermaal dat ook iedere homofiele mens een kind van God kan zijn. Het gaat hier specifiek over het aangaan van seksuele relaties. Ben ik nu iemand die kil en hardvochtig is, en homofiele mensen geen liefde of een gelukkig leven gun? Nee, uitdrukkelijk niet! Maar op grond van teksten als deze, kunnen we toch niet anders concluderen dan dat de kerk met haar rug tegen de muur gezet word? Hoe kunnen we seksuele relaties tussen twee mannen of twee vrouwen rijmen met het aangaan aan de avondmaalstafel?

[bruggenbouwer]

Dommel, met context gebonden bedoelde ik niet dat God verandert is. Dat is een discussie op zich, maar is niet echt heilzaam. Maar met contextgebonden bedoel ik dat je kijkt naar de context waarin het toen bedoeld werd. Wat was er bijvoorbeeld in Korinthië aan de hand? Paulus noemt namelijk niet een willekeurig aantal zonden op. En ook het feit dat datgene in Leviticus staat niet contextspecifiek is, is volgens mij fundamenteel onjuist. Iets staat altijd in een bepaalde context en het krijgt pas zijn autoriteit als je recht doet aan de context waarin het geschreven staat. De eigenlijke vraag die je je voordat je een tekst gebruik, moet bedenken waarom er staat wat er staat. En bij die vraag komt de contextvraag terug. Ik mag aannemen dat Jezus dat ook deed en op basis daarvan besloot of Hij dan iets zou aanhalen of niet. Daarbij hoeft de context echt niet persé hetzelfde te zijn.

Daarnaast ben ik ook van mening dat als gemeentes de homoseksuele praxis afwijzen in hun recht staan, maar ik vind dat ze op tientallen andere vragen dan ook naar een antwoord moeten zoeken, als gemeente dan. En het is warempel apart om te zien dat men daar zeer veel moeite mee hebben, terwijl ze de praxis vrij eenvoudig afwijzen. Er zijn ook positieve uitzonderingen, bijvoorbeeld Herman van Wijngaarden binnen de PKN. Als we zelf moeite hebben om te praten over onze eigen seksualiteit, laten we dan maar voorzichtig zijn om andere de les te lezen door met bijbelteksten aan te komen zetten. Als je die openheid wel bezit, dan ben je van harte welkom om het wel te doen, maar ik denk dat je het dan niet zo hard meer doet.

Nu zou het natuurlijk apart zijn dat als ik met de woorden van Paulus een homoseksuele relatie goed zou praten, het is alleen zijn taalgebruik die ik overnam. Toch blijft het apart om te merken dat de spreukenschrijver de koning oproept om iets onheiligs te doen. Eigenlijk vind ik A. Bodar wel sterk, die de homosexuele praxis afwijst, maar hen die het toch doen de hosti niet weigert. (zolang het niet provocerend is enzo)

[Dommel]

Dommel, met context gebonden bedoelde ik niet dat God verandert is. Dat is een discussie op zich, maar is niet echt heilzaam. Maar met contextgebonden bedoel ik dat je kijkt naar de context waarin het toen bedoeld werd. Wat was er bijvoorbeeld in Korinthië aan de hand? Paulus noemt namelijk niet een willekeurig aantal zonden op. En ook het feit dat datgene in Leviticus staat niet contextspecifiek is, is volgens mij fundamenteel onjuist. Iets staat altijd in een bepaalde context en het krijgt pas zijn autoriteit als je recht doet aan de context waarin het geschreven staat. De eigenlijke vraag die je je voordat je een tekst gebruik, moet bedenken waarom er staat wat er staat. En bij die vraag komt de contextvraag terug. Ik mag aannemen dat Jezus dat ook deed en op basis daarvan besloot of Hij dan iets zou aanhalen of niet. Daarbij hoeft de context echt niet persé hetzelfde te zijn.

Bruggenbouwer, het is denk ik van weinig toegevoegde waarde om te verzanden in een definitiekwestie. Met niet-contextspecifiek doel ik op de toepasbaarheid van bijvoorbeeld de wetten in Leviticus binnen een andere context, bijvoorbeeld de onze. Ofwel, de wetten die God gaf aan Mozes in de woestijn verliezen niet per definitie hun geldigheid wanneer er sprake is van een andere context. Ik heb nooit beweerd, en zal nooit beweren, dat iets niet in een breder kader geschreven staat. De fundamentele vraag die we onszelf moeten stellen is of de woorden van God zich laten binden aan een bepaald kader, c.q. of we bij elke uitspraak van God in de bijbel moeten twijfelen of het wel op ons van toepassing zou zijn.

Wat betreft Paulus zie ik belangrijke parallellen met de kwestie waar wij mee worstelen. Wat was er in Korinthië aan de hand? Binnen de gemeente stond men onzedelijk gedrag toe en was er sprake van immoraliteit. Herkenbaar? Ik denk het wel. Paulus wilde met zijn brief de wantoestanden binnen de gemeente oplossen en voorkomen dat de gemeente uit elkaar zou vallen. Iets soortgelijks zien we terug wat betreft de houding van gemeenten in onze tijd ten aanzien van de homoseksuele praxis. Dat gemeenten deze praxis vrij eenvoudig afwijzen is omdat de parallellen met de gemeente in Korinthië dusdanig zijn, dat de woorden van Paulus (geschreven in die context) plotseling autoriteit krijgen in onze tijd. Gemeenten zijn er niet op uit om homoseksuelen eens lekker de les te lezen, maar juist net als Paulus te voorkomen dat de beginselen 'het gemeente zijn' ondermijnd worden. Ik ben het met je eens dat er voor de andere vragen een oplossing gezocht moet worden, en ik denk ook dat gemeenten hier ook in toenemende mate mee bezig zijn.

Daarnaast ben ik ook van mening dat als gemeentes de homoseksuele praxis afwijzen in hun recht staan, maar ik vind dat ze op tientallen andere vragen dan ook naar een antwoord moeten zoeken, als gemeente dan. En het is warempel apart om te zien dat men daar zeer veel moeite mee hebben, terwijl ze de praxis vrij eenvoudig afwijzen. Er zijn ook positieve uitzonderingen, bijvoorbeeld Herman van Wijngaarden binnen de PKN. Als we zelf moeite hebben om te praten over onze eigen seksualiteit, laten we dan maar voorzichtig zijn om andere de les te lezen door met bijbelteksten aan te komen zetten. Als je die openheid wel bezit, dan ben je van harte welkom om het wel te doen, maar ik denk dat je het dan niet zo hard meer doet.

De terughoudendheid ten opzichte van seksualiteit is niet iets wat specifiek typerend is voor de (gereformeerde) Christelijke kerk, maar mijns inziens iets wat ingebakken zit in de Nederlandse cultuur, alsmede in vele andere culturen. Het feit dat gemeenten daar moeite mee hebben, is omdat de gemeente opgebouwd is uit mensen. Mensen die opgebracht zijn in een bepaalde cultuur van seksuele terughoudendheid, iets wat men niet makkelijk opzij schuift, of een knop die je niet zomaar even omdraait. Ik vind het dus unfair om gemeenten daar zo hard op af te rekenen.
Wat betreft mijzelf: Mag ik geen mening hebben omdat ik de moeilijkheden waaraan homoseksuelen blootgesteld zijn niet aan den lijve ervaar? Als lid van de gemeente van Jezus Christus denk ik dat ik juist geacht word om op bijbelse gronden een inhoudelijke bijdrage te leveren. Wat is anders nog de meerwaarde van het gemeente zijn? In dat verband (op grond van de bijbel dus) doet mijn eigen seksualiteit ook totaal niet ter zake. Wat ik bedoel te zeggen, is dat ik altijd een begrensde kijk zal kunnen hebben op dit onderwerp, omdat ik bijvoorbeeld niet voor een periode homoseksueel kan worden. Desondanks mag ik, als lidmaat, nog wel zorg dragen voor de gemeente.

[bruggenbouwer]

Dommel, er zijn een paar dingen die ik niet gezegd heb, als broeder of zuster mag je een mening hebben over je broeders en zusters. Maar ik riep je op om er naast te gaan staan. Als zij openhartig zijn over de moeite die zij ervaren rond seksualiteit, ben jij dan minimaal even openhartig over je eigen seksualiteit, de moeite die je zelf ervaart? Zelf merk ik dat als mensen naast je staan (op welk vlak dan ook), dat het gebruik van bijbelteksten om een ander te veroordelen afneemt.

Over de context van de korinthe-brief, staat die tekst echt in het kader van onzedelijk gedrag? Volgens mij niet. De context van hoofdstuk 6 is hoe broeders en zusters hun recht menen te moeten halen. Dat ze niet leven in vrede, maar al ruzie-end over straat gaan. En daarover zegt hij dat het gelijk staat aan andere zonden zoals hoererij. Eigenlijk zegt hij: als jij in onmin met je broeders en zusters leeft, zul je net als hoeren geen deel hebben aan het koninkrijk van God. Ook de vraag of het werkelijk gaat over homofilie mag je je stellen. Zijn het normale mannen die met mannen slapen? Paulus gebruikt daar taalgebruik die minder duidelijk is dan een reformatorisch christen over het algemeen gelooft. Dat zinnetje kun je namelijk ook vertalen met: "Mannen die actief gebruik maken van de diensten van schandknapen". Je mag er van mij ook homoseksualiteit in zien, want mogelijk dacht de gemeente ook wel dat Paulus dat bedoelde. Maar het rijtje zonden die Paulus daar aanwijst, wil daar niet zeggen dat gemeenteleden zich daar aan schuldig maken. Meer in trend van: wat jullie doen (het in onmin met elkaar leven) is voor God even gruwelijk als wat er buiten de gemeente gebeurd op moreel vlak.

[Marnix]

En dit?

26 Daarom heeft God hen uitgeleverd aan onterende verlangens. De vrouwen hebben de natuurlijke omgang verruild voor de tegennatuurlijke, 27 en ook de mannen hebben de natuurlijke omgang met vrouwen losgelaten en zijn in hartstocht voor elkaar ontbrand. Mannen plegen ontucht met mannen; zo worden ze ervoor gestraft dat ze van God zijn afgedwaald. 28 Omdat ze het beneden hun waardigheid achtten God te erkennen, heeft God hen overgeleverd aan hun eigen onbetrouwbaarheid en doen ze wat verwerpelijk is.

Dat gaat over ontucht maar niet alleen, ook gewoon over de natuurlijke omgang die verruild is voor de tegennatuurlijke. Kunnen we op basis daarvan stellen dat een homoseksuele relatie tegennatuurlijk / verkeerd is?