JeeWee schreef:J.A. schreef:Dus als er veel strijd is geweest dan is het goed![]()
Ik begrijp het niet helemaal geloof ik...
Dat hoor je mij zeer zeker niet zeggen. Ik zeg alleen dat geen enkele conclusie makkelijk getrokken mag worden. Het kan zijn dat een homo na bijbelonderzoek, gebed en strijd tot de conclusie komt dat er voor hem geen vrijmoedigheid is om een relatie aan te gaan. Ik zal de laatste zijn die dan zegt dat hij (of zij!) fout zit.
Maar ik heb ook mensen meegemaakt die deze vrijmoedigheid wél ontvingen en in liefde en trouw en een relatie zijn aangegaan. En aan de vruchten ken je de boom toch?
Maar de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.
Maar nogmaals, dit is enorm off topic.
Er schijnen maar weinig mensen de moeite te nemen om op de vraag van de topic starter in te gaan.
Is ook moeilijk en het is inderdaad veel makkelijker om hier oordelen neer te zetten.
Ik denk dat we voorzichtig moeten zijn in het voelen van vrijmoedigheid. Is het dat we die krijgen omdat we het zelf graag willen? Het leven voor ons wat makkelijker wordt?
Ik heb weleens van mensen gehoord die in polygamie geloven en denken daar ook vrijmoedigheid in te krijgen. Wie zijn wij om dan te zeggen: ho dat wil God niet??
(als ik jou lijntje doortrek) Terwijl dat wel bijbels is om te doen om elkaars zonden aan te wijzen. Als wij dat als christenen onderling niet meer kunnen doen, waarom zouden we het dan nog wel van een dominee of God aannemen?
Er is de laatste tijd zoveel allergie wat betreft het wijzen op elkaars zonden.