Jonge moeder

[Funlover]

Hoe langer een kind gewend is om alleen alle aandacht van papa en mama te krijgen hoe moeilijker het voor hem/haar is als er nog een broertje of zusje komt......zoveel jaar alle aandacht en dan nu de aandacht verdelen. Volgens mij kun je niet stellen dat een kind er van achteruit gaat. Het kind leert er juist van, en je hoeft je aandacht echt niet opeens alleen nog maar aan de baby te geven. Er zitten zo nog een heleboel voordelen aan.

[LauraC]

Ik denk dat het Michael ook enorm goed zou doen om niet de enige te zijn. Hij is altijd gewend geweest om mij helemaal voor hemzelf te hebben en kan daardoor ook moeilijk wachten en zichzelf vermaken. Helaas moeten wij door (jullie bekende) omstandigheden nog een aantal jaar wachten op gezinsuitbreiding en ik denk dat hem dan een stuk zwaarder gaat vallen hoor!

[pannenkoek]

Even wachten is iets heel anders dan dat er als je 1,5 bent er al een baby in huis is die bijna alle aandacht opeist. Een baby is niet zomaar in bad gedaan en aangekleed. Die 1,5 jarige moet dan al die tijd wachten, een baby de fles geven (of voor mijn part borstvoeding, duurt soms nog langer), is niet zomaar klaar, al die tijd moet die 1,5 jarige wachten, 7 x per dag. Prima als mensen het wel doen, ik wil dat voor mijn eigen kindje niet.

ONze zoon eiste aandacht op toen hij wakker was, als ze slapen of in de box liggen is er toch tijd voor de oudste? Gewoon even onder je werk.
Al die tijd wachten? HEt kind kan best even zelf spelen, is heel gezond voor ze. Als je een versje zingt of zo vermaak je beide kinderen. Je hoeft er echt niet altijd naast te zitten. Ze leren zelf ook maar ontdekken, is alleen maar goed voor ze.
En terwijl je de fles of borst geeft kun je toch tegen je oudste babbelen, of ff iets voorlezen. En als je de kleine verschoont betrek je de oudste er bij en doen je het ahw toch samen?
Ik maakte overal een spelletje van.

[paprikameisje2]

het ene kind is ook de ander niet! hier heeft onze uk geen problemen met alleen zijn, en op een dagverblijf geen probleem ermee dat ze moet delen of meot wachten. Ook thuis niet, als er een ander kind te spelen is! Overigens wordt ze straks twee. Zelf denk ik dat het gewoon ook ligt aan hoe je bent in combi met hoe je kind is. ALs je een heftig en driftig kind ehbt wat snel gefrustreed is, is het verstandiger om er langer te tussen te laten zodat je het kan uitleggen en voorbereiden.

Helaas heb je kinderen krijgen nog steeds niet zelf in de hand! Dus.. ook al zou anderhalf jaar ideaal zijn! het moet dan ook nog maar lukken! en goed blijven gaan!

MissF.. ik snap je redenatie wel! Heerlijk blijven genieten van je zoon!

[MissF]

Dat probeer ik dus duidelijk te maken ja, ppm, dank je
Een kind van 1,5 is gewoon te jong om uit te leggen waarom het moet wachten, dus vind ik dat je dat niet mag verwachten. Als Jurian een jaar of 3 of 4 is kan ik hem vast prima uitleggen wat dat kindje erbij doet, en waarom hij even zichzelf moet vermaken. Als hij 1,5 is kan dat nog niet.
En nu zit hij ook echt wel eens verplicht in de box, maar hij vindt het veel leuker als ik hem volop aandacht geef, en ik geef hem groot gelijk.

[paprikameisje2]

overigens wil het niet zeggen dat een kind ook niet alleen kan spelen als het alleen is! hier kan ze zich prima vermaken en ik kan mijn hele huis doen. Moet ze overigens wel in een goede bui zijn, dus niet verkouden zijn ed! en dat is ze helaas maar al te vaak.

[Merisja]

Ik kan jou heel goed volgen, missF. Tussen onze twee meiden zit drieenhalf jaar, voor ons echt ideaal. Ik had er niet aan moeten denken om ze kort op elkaar te hebben! Voor mijn gevoel had ik de oudste dan niet voldoende aandacht kunnen geven. En ja, misschien was ze nu wel iets jaloerser dan dat ze bijvoorbeeld anderhalf geweest zou zijn, maar ik kon nu al wel met haar 'praten', dingen uitleggen enzo. Ik vond het heel belangrijk om zeker de eerste jaren er helemaal volledig voor de oudste te zijn. Komt ook bij dat mijn zwangerschap en ook het eerste jaar van onze oudste behoorlijk zwaar waren, dan wil je nog wel even wachten met een eventuele tweede... Tja, het is echt ieder voor zich ja, Wij voelden ons prettiger bij een groter leeftijdsverschil, anderen niet.
Enne by the way: ik ben 31 en heb twee dochters van ruim 5 en net 2. Was 25 toen de eerste geboren werd, dus niet zo piepjong meer!

[marjo]

De discussie begint een beetje te verschuiven van jonge moeders naar leeftijdsverschil tussen kinderen en dat is wat anders. Ook oude moeders hebben vaak weinig leeftijdsverschil tussen de kinderen, omdat ze biologisch haast hebben! En je zou trouwens denken dat lang alleen zijn tot meer jaloezie leidt als er een 2e komt, maar bij ons was dat toch echt niet zo. Verklaren kan ik het niet, mijn oudste is namelijk qua gedrag eerder moeilijk dan makkelijk normaal gesproken. Dus ik zie de mogelijkheid om wat meer leeftijdsverschil te hebben tussen de kinderen als voordeel van jong aan kinderen beginnen. Vrouwen zoals MissF hebben nog alle tijd voor een 2e, 3e, of 4e kind.

[MissF]

Ja dat is zeker waar. En ik vind dat ook wel geruststellend. we hoeven totaal niet na te denken hoeveel kinderen we het liefst zouden willen (menselijkerwijs gesproken natuurlijk). Want we zien wel. Ik riep altijd: maximaal 3. Mijn man wilde 5. Nu denken we allebei: we zien wel. We zijn nog zo jong (nouja, mijn man is wel 28, maar bij mannen maakt het minder uit ). Al krijgen we er 6, dan nog kan het in principe met veel leeftijdsverschil.
Al snap ik ook zeker wel dat iets oudere vrouwen minder leeftijdsverschil hebben, zeker als ze er meerdere wil.

[Haai]

off topique-smile Wat zie ik nu? Lammetje, ben je er weer een keer gezellig?!

Dat dacht ik ook al

[lammetje]

zo af en toe verschijn ik weer
als jonge moeder heb je niet veel tijd

[tante-tortel]

zo af en toe verschijn ik weer
als jonge moeder heb je niet veel tijd

[sientje]

Ik ben een tijdje niet geweest.
Maar hier is ook een jonge moeder
Ik was 25 toen ik mijn vierde kwam!
Ben inmiddels 29 en de jongste is al 4,maar het waren wel tropenjaren vind ik.

En ja je krijgt heel vaak rare reacties als je zo jong bent met zo 'veel' kinderen.
Maar de tijd dat ik me daar iets van aantrok heb ik gelukkig achter me gelaten!
Blijf jezelf!

[Acire]

Toch kan ik die reacties wel snappen. Ik ben bijna 25 en kan me er echt niets bij voorstellen om een kind te hebben, laat staan 4!! Ik veroordeel niemand, maar je leven is dan zo anders, terwijl je even oud bent. Ik ben altijd heel benieuwd waarom iemand de keuzes maakt die hij/zij maakt en hoe je erop komt om het zo te doen.

[lammetje]

Tja, ik zag er niets goeds in om na ons trouwen antoconceptie te gebruiken en er op mn 28ste achter te komen dat het niet zo lukken. Mijn oma heeft een onvruchtbare periode gehad, mijn moeder ook en de kans is aanwezig dat ik die ook ga krijgen. Niet dat het moet, maar die kans is er wel. En dat is van 27 tot over de 40 jaar.
Toen we trouwden hebben we een leuk gezinshuis gekocht, dus als er een kind zou komen hoefde we niet te verhuizen. We moesten alleen een andere auto maar verder was het bv financieël niet nodig om het uit te stellen. Afgezien van het feit dat ik dat ook geen reden vind

al kreeg ik laatst door een collega de vraag (we hadden het over kinderen) of ik nog meer kinderen wilde. Toen zei ik ook: ja maar ik vind het wel moeilijk om er over te beslissen. Sarah vergt heel veel aandacht en vooral heel veel energie, heel veel.... en het lijkt me niet makkelijk om dat nu alweer te gaan verdelen met nóg een kind. Eva Lynn heeft het soms al moeilijk
Als ik dit eerder had geweten had ik misschien liever ook een half jaartje gewacht met Eva Lynn, maarja je kunt niet alles van te voren weten hé