mormeltje schreef:Het christelijk geloof, haring, zou niet bestaan zonder de satan. Waar zouden wij mensen anders van verlost moeten worden? Wie zou Christus dan overwonnen moeten hebben?
Het is een spanningsveld - waarheid vertellen en bang maken. Ik vind (ik ben leerkracht, geef les aan tere zieltjes van 10 jaar) dat ik de duivel/zonde niet achterwege mag laten. Anderzijds wil ik niet dat de kinderen er bang voor worden, ik wil graag dat ze zien dat ze veel beter voor God kunnen kiezen dan voor satan en al zijn geneugten.
Persoonlijk zeg ik nooit: als je niet in God gelooft, ga je naar de hel. Ik zeg, dat mensen die niks met God te maken willen hebben niet bij Hem mogen komen na dit leven.
Ik hoop dat ik mijn leerlingen op die manier niet bang maak, en te erg laat worstelen met hun zonden.
Het is goed als kinderen nadenken over zonde, maar erin blijven hangen is voor niemand goed. Je moet dan toch verder (naar onze Redder), en daar mogen wij onze kinderen/leerlingen in begeleiden hopelijk.
Dan heb je het verhaal van de rijke man en de arme Lazarus zeker nog nooit verteld? En wat dacht je van het verhaal over Korach, Dathan en Abiram?
Ik kan er in de klas niet altijd omheen, en dat wil ik ook niet: als je niet in God gelooft, gá je naar de hel! Dat zeg ik niet als dreigement, en ik blijf er ook niet te lang in 'hangen', maar ik noem het wel. Het staat immers in de Bijbel?! (reken maar dat ik daarna éxtra benadruk dat er bij God vergeving te vinden is voor een ieder die zoekt!!
) De vraag aan het begin van dit topic vind ik erg aangrijpend. Het maakt me weer extra bewust van de zware taak die ik als leerkracht heb. Ga inderdaad in gesprek met de leerkracht wanneer je twijfels hebt bij de bijbelvertelling. Een dominee heeft altijd een kerkenraad onder zijn gehoor zitten, maar een leerkracht heeft maar 1x in het jaar een bestuur achter in de klas... Kritische, betrokken ouders zijn belangerijk!!!!!
