muziek en religie

[Marnix]

ik heb praktisch mijn hele jeugd seculiere muziek geluisterd.
was helemaal fan ooit van de spicegirls, michaels muziek vond ik wel aardig, ben helemaal fan van Anouk.
ik hou van hiphop en van een heleboel meer.
nou heb ik de christelijke scene ontdekt, en ben er achter dat die net zulke goeie muziek maken, zoniet beter, je moet alelen even wat verder kijekn dan dat je neus lang is. dus niet naar alleen wat er in de kerk wordt gedraaid, dat is meestal nog de minst mooie muziek vind ik, vergeleken met al die andere cd's die ik nu luister.
ben nu helemaal fan van misty edwards, michael w. smith, rebecca st james, matt gilman, IHOP, out of eden, 4th avenue jones en noem maar op. en ik ben er ook achter, dat er wel degelijk verschil zit in de muziek en niet zoals dee topic starter zegt dat het een zelfde soort religieuze ervaring is. (dan heeft ie mijn muziek nog niet gehoord )
want de christelijke muziek heeft als ondertoon toch echt uiteindelijk Gods rust. of de muziek zelf nou luid en hard is of niet. en seculiere muziek: onrust.
het kan misschien even verzachten, en ik weet heus wel hoe het werkt , omdat ik vroeger alleen maar zulke muziek luisterde, maar het is net als fastfood. t werkt even en dan heb je nieuwe nodig.
Gods muziek verzacht en geneest.
ik zou toch aanraden eens verder te kijken in de christelijke muziekwereld. ernis superveel en heel mooi.

Dat er een hoop goede christelijke muziek is en dat het een meerwaarde heeft, daar ben ik het helemaal mee eens. Seculiere muziek per definitie afdoen als onrust, daar ben ik het niet mee eens. Voor sommige muziek zal dat gelden maar ik vind dat wel van de inhoud afhangen. Er is best seculiere muziek met een goede boodschap die ik niet meteen als onrustig af zou doen. Maar dat geldt niet voor alle muziek. Ik luister overigens beiden, christelijke muziek (teksten hebben dan vaak een meerwaarde) en seculiere muziek voor de muziek (in mijn favoriete genre is niet zoveel gospel te vinden). En ik ervaar dat dan niet als onrustig. Maar dat is misschien ook persoonlijk verschillend.

[esli]

Ik ervaar seculiere muziek zeker ook niet als onrustig. Ik heb precies het omgekeerd van Pauline. 'Vroeger' luisterde ik alleen gospel, maar ik zie het wel echt als verbreding om nu ook gewoon seculiere muziek te luisteren.

[BigSmile]

Ik luister nooit naar de radio. Maar soms wel naar cd's met popmuziek. Maar ik luister geen dark metal, trance etc. Ook als tiener luisterde ik wel eens (stiekem) popmuziek (Marco Borsato etc). En alhoewel ik heel veel zogenoemde seculiere muziek mooi, leuk of vrolijk vind of soms zelfs briljant (Bohemian Rapsody van Queen), krijg ik toch niet hetzelfde gevoel als wanneer ik religieuze muziek luister. Dat komt altijd dicht bij mij en kan me een heel vredig, rustig gevoel geven. Uiteindelijk luister ik dat het liefst.

[Marnix]

Hm het ligt er ook wel aan, je hebt ook religieuze muziek die gewoon klinkt als pop. Het is niet allemaal a la Hillsong / Michael W. Smith. Er bestaat ook wel gospel die mooi, leuk, vrolijk en soms zelfs briljant is. Alleen is het waarschijnlijk iets minder bekend, en is het aanbod minder groot. Maar het is er wel hoor

Verder heb ik overigens het zelfde. Ik luister nooit naar radio en luister geen dark metal, trance etc

[tukker]

[Ik luister overigens beiden, christelijke muziek (teksten hebben dan vaak een meerwaarde) en seculiere muziek voor de muziek (in mijn favoriete genre is niet zoveel gospel te vinden).

Wat is jouw favoriete genre dan? Volgens mij is er bij de meeste soorten muziek wel gospel te vinden. Denk maar eens aan de verschillende muziekgenres op het Flevo Totaal Festival.

groet,

tukker

[Jo'tje]

Dit jaar voor het eerst Neal Morse op Flevo inderdaad.
Maarja, zo goed als Neal zijn er in het christelijke wereldje helaas weinig (zeg maar: geen.)

[Marnix]

[Ik luister overigens beiden, christelijke muziek (teksten hebben dan vaak een meerwaarde) en seculiere muziek voor de muziek (in mijn favoriete genre is niet zoveel gospel te vinden).

Wat is jouw favoriete genre dan? Volgens mij is er bij de meeste soorten muziek wel gospel te vinden. Denk maar eens aan de verschillende muziekgenres op het Flevo Totaal Festival.

groet,

tukker

Vooral progressieve rock. Daar is weinig van te vinden. Neal Morse, natuurlijk, gelijk een van de besten in het genre. Maar verder?

[Andere Jas]

Mijn stelling is eigenlijk: veel moderne popmuziek kan eigenlijk ook als effectieve religieuze muziek worden betiteld. Dat blijkt uit de ruime en emotionele omarming van deze muziek door alle lagen van de bevolking, gelovig of niet gelovig. Deze muezek kan net zo goed troosten en ons in contact brengen met iets onuitsprekelijks. Heel, heel vaak blijken teksten van dergelijke muziek bij nadere bestudering dan ook religieuze ervaringen te bevatten. Maar zonder dat vooraf te weten lijkt die muziek dat vaak ook zelf al over te kunnen brengen.

Ja, inderdaad, bij sommige nummers van Michael Jackson ervaar ik dat ook.


gravo

Ik wou hier nog even op reageren. Ik denk dat de hele openingspost is gefundeerd op het overwaarderen van het fenomeen muziek. Muziek is naar mijn idee meer een manier van associëren, en dan voornamelijk het gevoel via muziek associeren met andere zaken. Zonder associeren is muziek zinloos. Muziek is veelal door deze associatiemethode egocentrisch en geeft wel een leuk gevoel maar is niet meer dan dat. Als je van bepaalde dingen alleen maar een goed gevoel krijgt door middel van muziek ben je in mijn ogen te gevoelsmatig bezig en doe je water bij de wijn op een negatieve manier. De aard van de bezongen dingen zit in de dingen zelf en niet in een melodische associatie ervan.
Ook houden jongeren helemaal niet zo van opgaan in de muziek, alhoewel iedereen tegenwoordig wel muziek luisteren als hobby heeft zijn er weinig tot geen jongeren die muziek luistert als soloactiviteit. De mp3speler moet altijd in het oortje tijdens alles wat de jongeren doen, gewoon zitten en alleen luisteren naar de muziek komt niet voor.

Ook is religieuze muziek eigenlijk een stapje terug, we hebben een medium nodig om God te ervaren, of de eigenschappen van God te ervaren. Muziek staat gelijk aan afzwakken wat dat betreft.
De tekst staat altijd in dienst van de muziek en daardoor worden er altijd concessies gedaan op de inhoud van de aard van het bezongene, het wordt of mooier gemaakt dan het is of het wordt erger gemaakt dan het is. Muziek is altijd een karikatuur van de werkelijkheid. Het is weliswaar effectief omdat het aanspreekt, maar niet omdat de inhoud zo fantastisch is. Muziek is maar een hulpmiddel en vaak overgewaardeerd. Als je alleen getroost kan worden door muziek ben je in mijn ogen in zekrere zin afgestompt(eigenlijk een te hard begrip, maar weet even geen ander passend begrip ervoor).