Piercings en tatoeages

[Harm-J]

Hebben wij van God ons lichaam gekregen om daar anderen mee te eren? (d.m.v. tattoo´s en piercings dan he)

Oorringen zijn ook piercings toch? Zo ja, hoe dan de tekst uit exodus te verklaren van waar de Israëlieten hun oorringen uitdeden om ze aan Aäron te geven of de oorringen die Gideon ontving?

Er zijn volgens mij wel meer tekstplaatsen in de bijbel waar uitleesbaar is dat de Israëlieten oorringen droegen. Iemand hoeft het niet mooi te vinden. maar om te schrijven dat het onbijbels zou zijn, of niet tot Gods eer zou zijn, is m.i. niet bijbels te onderbouwen.

[Pauline]

Hebben wij van God ons lichaam gekregen om daar anderen mee te eren? (d.m.v. tattoo´s en piercings dan he)

ja, om God te eren

['# Nightseced]

Sorry, dubbele post

['# Nightseced]

Hebben wij van God ons lichaam gekregen om daar anderen mee te eren? (d.m.v. tattoo´s en piercings dan he)

Als het gaat om iemand die een grootte waarde in je leven heeft, zoals een eerst geboren kind, iemand die overleden is, vind ik dat het best kan.

Dan hoeft dat persoon toch ook niet gelijk als afgod gezien te worden of iets dergelijks. Het is maar net waar jij je eigen goed mee voelt.

[Pauline]

jawel, de tekst trouwens in de bijbel die tégen tattoo's is, spreekt juist over zulk soort tatoo's.
als christen is je lichaam heilig, God beschouwt het als Zijn tempel. als je het dan in dat licht ziet, zijn tatoo's voor iemand anders nou neit echt op zn plaats vind je niet? je gaat toch ook niet in de kerk de foto hangen van je voorganger oid, ipv het kruis.

ik geloof trouwens ook, als iemand overlijdt, en je hebt behoefte aan zijn foto op je bureau bijvoorbeeld, dat dat eigelijk nog zegt dat je die persoon mist en niet helemaal hebt losgelaten. op het moment dat je zijn dood verwerkt hebt, dan zet je de foto op een wat minder belangrijke plaats, of je haalt hem weg.
als je een tatoo zet, doe je dat geloof ik om de zelfde reden, om iemand te gedenken, of in ere te houden. allen kan je die tatoo niet meer verwijderen. het is niet erg om te rouwen, of om iemand te gedenken, maar wel om dat de rest van je leven te doen, en die persoon daardoor op de eerste plaats te zetten. je doet immers alles in het licht van die persoon zeg maar. terwijl het om God gaat. Terwijl jou lichaam zijn tempel is. je mag er God mee eren. niet een overledene.

dat zegt niet dat ik het niet begrijp, ik begrijp het wel degelijk. het is alleen niet de bedoeling

groetjes Pauline

['# Nightseced]

Ja okee! daar heb je wel een punt. Maar als het nu gaat over een dierbaar persoon (je vrouw, je kind) dan heeft het altijd een reden. Als je echt van iemand houdt, dan ben je denk ik eerder blij als je een blijvende herinnering heb aan iemand.

En dan doet het geloof er minder toe...

[Harm-J]

ik geloof trouwens ook, als iemand overlijdt, en je hebt behoefte aan zijn foto op je bureau bijvoorbeeld, dat dat eigelijk nog zegt dat je die persoon mist en niet helemaal hebt losgelaten. op het moment dat je zijn dood verwerkt hebt, dan zet je de foto op een wat minder belangrijke plaats, of je haalt hem weg.
als je een tatoo zet, doe je dat geloof ik om de zelfde reden, om iemand te gedenken, of in ere te houden. allen kan je die tatoo niet meer verwijderen. het is niet erg om te rouwen, of om iemand te gedenken, maar wel om dat de rest van je leven te doen, en die persoon daardoor op de eerste plaats te zetten. je doet immers alles in het licht van die persoon zeg maar. terwijl het om God gaat. Terwijl jou lichaam zijn tempel is. je mag er God mee eren. niet een overledene.

dat zegt niet dat ik het niet begrijp, ik begrijp het wel degelijk. het is alleen niet de bedoeling

Ik ga er even van uit dat er een groot verschil in zit, tussen een overledene willen herinneren (gedenken) en een overledene o.d. te eren.

Verdriet zal er altijd zijn in dit aardse leven, verdriet moet ook de ruimte worden gegeven. doet men dit niet, geeft dit later vaak alleen maar meer problemen. Verdriet moet slijten zoals men zegt. Men hoeft een foto of tatoeage van een overledenen niet weg te halen, als het goed is zal een bittere herinnering overgaan in een zoete herinnering. (Lees: het zal andere zaken niet blijvend meer overschaduwen.)

Het ligt anders denk ik, als men iets of iemand niet los wilt laten en andere zaken daardoor blijvend laat overschaduwen. Dit staat overigens los van een tatoeage of foto. Ook zonder een tatoeage of foto kan men iets niet los willen laten. Dit heeft meer met de psyche zelf te maken (Het niet willen of kunnen loslaten van iets) dan het plaatsen of laten staan van een foto of tatoeage.

Btw, een tatoeage kan wel verwijderd worden. Dat het een langdurige en niet geheel pijnloze behandeling is vers 2.

[Pauline]

Btw, een tatoeage kan wel verwijderd worden. Dat het een langdurige en niet geheel pijnloze behandeling is vers 2.

Weet ik.. maar als ik er een laat zetten ga ik daar toch niet van uit dat ik dat ga laten doen.

meer reden dus om nog maar even te wachten met een tattoo

[sem]

Ik heb een heel ander mening wat gedeeltelijk los staat van de bijbel:

Je bent gemaakt zoals je bent, hang daar geen tierelantijntjes aan op en ga het ook niet proberen op te leuken met tatoeages.
God heeft je gemaakt zoals je bent.

Verder zijn mensen die tatoeages of piercings hebben vrijwel altijd onzeker over hun lichaam, anders leuken ze het niet op naar mijn idee,

[Pauline]

tja.. misschien heb je daar wel een punt, maar dat zou ik toch zeer zeker niet zo stellen. want in ieder geval niet voor iedereen geld dit.
ik hoef niet een piercing of een tattoo omdat ik onzeker ben, maar omdat ik het mooi vind, dat is een groot verschil.
make-up is een ander verhaal. dat vind ik ook mooi, maar het kan ook mijn masker zijn zeg maar.
je hoeft je idd niet op te leuken. want God heeft ons alelmaal zo gemaakt. maar hij verbied het ook niet.
om het nog verder door te trekken, in het paradijs was de mens naakt daarna schaamden ze zich en trokken kleding aan.
over onzekerheid gesproken zeg...

[Memmem]

om het nog verder door te trekken, in het paradijs was de mens naakt daarna schaamden ze zich en trokken kleding aan.
over onzekerheid gesproken zeg...

Even voor de duidelijkheid: Ze schaamden zich omdat ze zich BEWUST werden van hun naaktheid. Dat is iets heel anders dan onzekerheid. Je kunt het ook niet vergelijken met make-up, tatoeages en piercings.

[Pauline]

vind JIJ.
ik vidn van wel namelijk.
ze bedekten zich.
met make up bedek je je ook.
hoeft helemaal niet anders te zijn.
maar what ever, daar ging de discussie niet over.

[Evelien]

hmmm... Dit is misschien wel heel extreem. Maar als ik aan tatoeages en piercings denk, dan denk ik toch vaak aan dit soort gevallen:



Dit komt ook omdat ik het absoluut niet mooi vindt. Dat is gewoon een mening.

[Rolf]

Zulke ringen hebben wilde stieren ook door de neus,
om ze een beetje in toom te houden ... .
Piercings en tatoeages, in christelijk persectief bekeken.
Ik vind het ongepast, het lichaam wordt er niet gezonder van. En lichaam en
geest houden verband met elkaar. Ik zou daar maar heel zuinig op zijn.
Het is heel goed mogelijk dat, als je jong bent, bepaalde dingen niet goed aanvoelt.
En er later schade van ondervind.
Ik wil het ook niet overdrijven. Zoals ik elders ook berichte, lelijke woorden denken,
of uitspreken, is veel erger. Dat tast nl. het hart aan.

Trouwens, in het begin van de 20e eeuw waren dergelijke gebruiken (o.a. ringen in het oor
bij mannen) er ook. Zelfs binnen de reformatorische kerken. Maar daarmee is het niet goed
te praten.

[Harm-J]

Trouwens, in het begin van de 20e eeuw waren dergelijke gebruiken (o.a. ringen in het oor
bij mannen) er ook. Zelfs binnen de reformatorische kerken. Maar daarmee is het niet goed
te praten.

Vergeet er niet bij te vermelden dat het een functie had. Vooral bij zeelui, het diende namelijk bij overlijden om hun begrafenis ervan te betalen bij verdrinking. Dat iemand het niet mooi vindt ok, stellen dat het niet goed is een ander verhaal, waar ik het niet geheel in met jou eens ben.

In alles kan men doorschieten. Stellen dat piercings en tatoeages op bijbelse gronden niet deugen,(naar ik aanneem bedoel jij dat?) Daarin ben ik het volstrekt met jou oneens. Je zou kunnen zeggen dat er bij bepaalde zinsneden in de bijbel sprake is van het niet mogen merken van het lichaam. Let wel het is dan maar net hoe je die tekst uit wenst te lezen, empirisch. retorisch, context etc. etc.

Daarbij ga jij bij jouw stelling, volksgebruiken/wetten uit het verleden in eens van toepassing laten zijn in het jaar 2009. Je zou maar zo kunnen vervallen in de discussie, waarom het ene volksgebruik/wet wel overnemen en al de andere niet!