Hoe heb jij je man/vrouw/vriend/vriendin leren kennen?

[Liesien]

Eeeehm.. We kenden elkaar al wel via school een heel klein beetje. Zijn toenmalige vriendin had hem toegevoegd aan mijn msnlijst en ik vond het allemaal wel prima, maar sprak hem eigenlijk nooit. Mijn verkering ging uit, zijn verkering ging uit.. Na een maandje of 5 kwamen we elkaar toevallig weer tegen toen we allebei op station Kampen liepen. Dezelfde avond bedachten we ineens weer dat we elkaar nog op msn hadden en begonnen even een gesprekje met elkaar. Vanaf die tijd msnden we ongeveer nonstop met elkaar.. dat ging voornamelijk over onze beide exen, woede en frustratie spuien Die gesprekken gingen vaak door tot diep in de nacht. Na een maandje of 3 was ik stiekem verliefd, maar dat ontkende ik natuurlijk. Hij kwam een keertje of 3 naar Urk, gewoon voor de gezelligheid. Hij was totaaaal niet verliefd op me, vreselijk. Mn vriendinnen spraken me allemaal moed in dat hij wel verliefd deed en me aandacht gaf enzenzenzenz. Om een lang verhaal kort te maken (ik kan nog veel meer leuke dingen vertellen, maar dat zal ik jullie besparen ), nog eens 3 maanden later bekende hij dat hij me toch wel meer dan leuk was gaan vinden. Dat laatste kwam overigens doordat hij me op msn vertelde dat hij een ecard had gekregen van een geheime aanbidster. (ik hoop maar niet dat die hier rondloopt, we zijn dr iig erg dankbaar ) Ik speelde daarop in door voor de grap te zeggen dat die van mij was. Dat was dus helemaal niet zo, maar hij geloofde het echt. (daar kwamen we pas achter toen we al een paar maanden verkering hadden ) Vervolgens hadden we 2 weken later een date en dezelfde avond kregen we verkering En inmiddels zijn we precies een jaar en 2 dagen samen en ontzettend gelukkig

(pft, waarom kan ik dat soort dingen niet in t kort vertellen)

[Samanthi]

Een leuk topic ik heb mijn man nog clasic uit het RD een advertentie geplaatst correspondentie kennismaking, die liep heel erg uit de hand binnen het jaar waren we getrouwd en negen maanden later de eerste baby en nu zijn we bijna 27 jaar nog steeds happy we zijn nu alles bijelkaar met aanhang en kleinkind met z'n twaalven dus een hele club
gr Samanthi

[Dippie]

Kzal het proberen kort te maken
Ontmoet op de Hoornbeeck, contact toen via MSN en bijna elke dag in de pauze. Hij had een vriendin, ik was verliefd op een andere jongen Hij kwam op mijn 18e verjaardag, kben nog keer met hem, zn ex en een vriend van em weggweest
Na school geen contact meer, hij bleef verkering houden, ik kreeg een relatie. Na 1,5 ging mijn relatie uit. Kzag in diezelfde week op MSN naam van zn ex dat ze weer vrijgezel was... Ik heb weer aangesproke en zo weer in contact gekomen... Na korte tijd weer een keer zomaar afgesproken. Toen wat vaker (lees; elke avond )weg, ook met vrienden. Ik bleef volhouden dat ik hem niet meer dan leuk vond en hij vond het ook beter als we gewoon vrienden bleven
Ik op vakantie gegaan, hij bleef gewoon thuis achter... Kvoelde me beetje alleen toen op vakantie, gezeur gehad met een vriend, enz... Hij vond dat weer zielig en kwam toen gezellig een daagje naar me toe
Daarna ging hij op vakantie naar Italië..... Avond voordat ie wegging super avond gehad en vanaf toen is het wel beetje erg gaan kriebelen denk ik Tijdens die vakantie heeeeel veel gesmst en toen kon ie het niet laten om voor mij een dag eerder naar huis te komen
Die week erna weer elke avond weggeweest, en ik maar wachten.......Op dat moment........
En jahoor.....die donderdag was het helemaal raak en vanaf toen waren we een super gelukkig stel, tot op de dag van vandaag

[*Annet*]

Via zijn zus, die verkeerde met mijn "buurjongen" van een kilometer verderop. Ze hadden mij en haar broer, die wel es een meid wilde, een avondje mee uit gevraagd. Ik had niet eens door dat het op een relatie uit moest gaan lopen eigenlijk. Ik vond hem wel leuk maar niet meer dan dat. We kregen wel verkering maar ik ging na een paar weken op vakantie in naar Italie en vergat hem ongeveer. Ik wist wel dat ik het na die vakantie uit zou maken en dat heb ik ook gedaan. Op gegeven moment trouwde die zus met buurjongen en op die trouwerij zag ik hem weer. Hij kwam praatje met me maken en de volgende dag bedacht ik me dat ik fliefd op hem was, dat had ik tijdens die "verkering" nooit zo erg gevoeld. Zijn zus vroeg dag of wat later hoe ik het vond om hem weer te zien, in no time wist hij dat ik het leuk vond hem weer gezien te hebben. Zo ging het balletje aan het rollen en kregen we na een paar maanden weer verkering, dat is nu al ruim 15 jaar geleden.

[jans1]

*zwijmel zwijmel*

[Tijn]

Altijd leuk zo'n topic!

Wij hebben elkaar tijdens het uitgaan leren kennen. Ik ging altijd op een vaste stek uit en kende eigenlijk daar wel iedereen. En maakte ook altijd met iedereen wel een praatje. Zo ook standaard met de vriendenclub van mn nichtje. Mn vrouw werd een keer meegevraagd door mn nichtje en ik heb me die avond netjes voorgesteld en verder eigenlijk niet meer mee gesproken, maar de volgende week was ze er weer. Die avond hebben we heel lang over de kerk en dergelijke zitten praten, wat erg gezellig was. We hebben daarna nog een paar keer gemaild en toen was het 3 maanden stil, totdat ik een keer mn mailbox zat uit te zoeken en een mailtje stuurde hoe het met haar ging. Aan de hand van die mail hebben we een keer afgesproken en toen ik die avond weer naar huis ging, had ik verkering... en dat is nu alweer bijna 6 jaar geleden, zijn ruim 2 jaar getrouwd en hebben een geweldige dochter!

[AikonGirl]

9 jaar geleden. Gingen in de zomervakantie met de gehele familie naar een waddeneiland.
Met mijn neef waren twee vrienden mee. Met één van die jongens kon ik gelijk heel goed opschieten.

Ik was 14, en hij 20.. maar hadden sindsdien heel leuk contact. En erg véél contact ook, via sms/icq.

Ondertussen heb ik nog ontelbaar vriendjes gehad,
voordat ik er echt achter kwam dat ik van niemand zoveel kan houden als van mn beste vriend.. (toen was ik 19 en hij 25)
En tja, toen ging het snel.. Na twee jaar getrouwd, en nu inmiddels ook weer twee jaar getrouwd.
En ontiegelijk gelukkig met hem.

[elvira (gast)]

Ha, wat een prachtige verhalen! Zo zie je maar weer hoe raar het soms kan lopen en hoe mooi de uitkomst kan zijn! Alles heeft zo zijn bedoeling, denk ik dan!

[marierose]

Mijn man heb ik leren kennen via een vriendin die vroeg of ik het leuk vond om met 2 andere jongens uit te gaan i.p.v. met zijn 2-en... Ze zei ik ga al een beetje met die ene om (mijn man ) en als jij nou met die andere omgaat wordt het vast gezellig en kunnen we misschien best lol hebben. Achteraf vond ik het erg sneu voor die vriendin want mijn man wilde de hele avond met mij dansen en niet met haar... Maar ja, wij konden er ook niets aan doen en het was echt onze bedoeling(!!) niet om haar te kwetsen... Een tijdje geleden hebben we weer contact gezocht met elkaar (na 20 jaar..) en ze is inmiddels getrouwd en heeft ook 2 kinderen net als wij maar ze wilde eerst weten waarom het allemaal zo was gelopen en heb ik mijn excuus gemaakt erover en zei ze ach ik ben nou toch ook gelukkig getrouwd dus zand erover....

[elsb]

Leuk onderwerp...

Ik heb m'n man leren kennen via een christelijke contactsite (www.samenmetjou.nl)
We hadden daar allebei een profiel op, overigens beiden ZONDER foto!
Ik heb hem voor het eerst een mailtje via die site gestuurd, en waarom?....(lach niet) omdat ik vond dat hij zo'n gave stoere naam had (en dat vind ik nog steeds)!!
Hij woonde 220 km verderop, maar daar heb ik niet naar gekeken.
En hij mailde gelijk terug en zo ging het over en weer, al snel foto's naar elkaar gemaild en dat was ook erg leuk van beide kanten.
Toen hebben we ongeveer 2 maanden lang heel intensief gemaild, gebeld en gesmst! En toen na 2 maanden wat afgesproken en aan het eind van de dag hadden we verkering!
We hadden beiden al heel sterk het gevoel dat het wel eens wat zou kunnen worden, en dat was dus ook zo.
We zijn nu ruim 7 maanden heel gelukkig getrouwd en begin juli verwachten we ons eerste kindje!

[kirsten]

Elsb, nu ben ik wel heel erg benieuwd naar de naam van je man

[Zonnetje]

Wij hebben elkaar leren kennen via de site "opzoeknaarjou".
4 jaar geleden stond er een advertentie in het rd van deze site en ik was nieuwsgierig wat voor site het zou zijn, dus ik heb een profiel aangemaakt en ben daar op de chat terecht gekomen. Daar waren toen ongeveer 4 mensen waaronder mijn man. Eerst zaten we met z'n 4-en te chatten over het geloof, maar mijn man en ik waren het niet met de anderen eens en praatten toen p2p verder. Na dat gesprek bekeek mijn man mijn profiel waar een typefout in stond wat eigenlijk wel komisch was en hij stuurde mij een mailtje. Zo zijn we eerst gaan mailen en later msn-en, dat ging ongeveer 3 maanden zo door. Op een gegeven moment hebben we wat afgesproken en zijn ook gaan bellen een sms-en.
Bij de eerste ontmoeting was er wel een klik tussen ons maar we waren niet gelijk verliefd, gewoon goeie vrienden. Maar na een tijdje veranderde dat toch. Nu zijn we alweer ruim 2,5 jaar getrouwd en zijn de trotse ouders van 2 lieve meiden.

[linde]

ik ging samen met rafaell naar opwekking en daar hadden we afgesproken met abdijbiertje...we waren wat laat en gingen snel door naar een lezing, maar abdijbiertje had door iemand plaatsen vrij laten houden in de tent...
wij naar binnen en voorgesteld aan die persoon, ik had gelijk zoiets van oops die is wel leuk Uiteindelijk nog een dag gegaan terwijl k dat helemaaaaal niet van plan was hij zei iets over dat ik hem niet zou kunnen vinden op hyves en uiteraard had k m zo gevonden, toegevoegd en een dag later had ik een lang privé bericht waar ik eigenlijk best van schrok wat berichten heen en weer gestuurd, msn uitgewisseld, tot diep in de nacht gemsnt om vervolgens tot de conclusie te komen dat we die woensdag erna wel wat konden gaan drinken in Zwolle samen met abdijbiertje(ze zijn klasgenoten) omdat we daar tegelijk allemaal zouden zijn.
de avond van tevoren vroeg hij mn nummer en smste hij dat ik hem hier op kon bereiken als ik me nog bedacht, nou dat deed ik uiteraard niet dat bedenken en dat heb k ook maar terug gesmst.
Een week later hadden we samen een date in scheveningen waar het allemaal wel duidelijk werd...ik vond dat ie het wel moest vragen en dat deed ie een week later en nog steeds gelukkig samen

[joos]

Dit wordt ook geen kort verhaal, maar toch leuk om het weer eens te vertellen!
Ik kende hem al heel lang oppervlakkig, we zaten op dezelfde middelbare school en later op dezelfde studentenvereniging. Daar leerden we elkaar wel kennen (samen op een kring, samen in een commissie), maar er was absoluut niets tussen ons. In die tijd hebben we ook allebei een relatie gehad, die ook weer uitging. Na drie jaar studentenvereniging vroeg ik me soms heel erg af of ik wat moest denken achter de voorzichtige extra aandacht die ik van hem kreeg. Maar m'n vriendin (die wist dat ik soms wel snel ergens iets achter zocht) overtuigde me van z'n 'galantheid' en dus dat er niets was.
Totdat hij op een wandeling van de vereniging wel érg lang met me bleef praten en we de volgende dag (ik had een saaie stagedag) aan het mailen sloegen (over mensen van mijn stagebedrijf ). Om het kort te houden: die week daarna zouden we samen reizen naar een diploma-uitreiking van een gezamenlijke vriendin en op mijn aanbod (dat bedoeld was om af te slaan) of hij vooraf kwam eten, ging hij gretig in... Ik kreeg het benauwder! Want dit leken veel te veel hints in korte tijd! Wat moest ik?! Zelf was ik toen nog niet echt verliefd op hem, hoewel ik hem wel ontzettend gaaf en aardig vond.
Aan het einde van de avond vroeg hij, of we in de vakantie misschien nog een keer konden afspreken en toen wist ik hoe het ervoor stond. Ik wist níet wat ik ermee aanmoest, want wíe er ook verliefd op me zou kunnen zijn, híj niet... Anyway, wel op z'n aanbod ingegaan en een paar weken later een dag samen weggegaan. En toen vroeg hij die dag gelijk al (ook nóóit verwacht) of ik z'n vriendin wilde zijn... Nou, dát wilde ik wel! (Met m'n domme hoofd, ik wist niet of ik eerlijk 'ja' tegen hem kon zeggen als hij verkering vroeg, maar z'n vriendin wilde ik wel zijn... )
En zo werd onze relatie een feit. Maar wees niet bang: ik ben uiteindelijk ook smoorverliefd geworden en dat ben ik na 21 maanden nog steeds!

[Jannoek]

Omdat ik in Utrecht studeerde volgde ik daar ook cathechisatie. het 2e seizoen kwam er ineens een interessante jongen bij.
Iets in me trok hem aan, maar verder dan véél naar hem kijken kwam het eigenlijk niet. Heel af en toe spraken we nog kort na, maar omdat m'n huisgenoten altijd snel weg wilden, ging ik weer met ze mee.
Toen het seizoen voorbij was had hij me (via een andere jongen van cath.) opgezocht op hyves en zo krabbelden we wat heen en weer. Later werden er ook steeds langere mails gestuurd en msnden we wat af, zelfs tot diep in de nacht.
Maar in die tijd zagen we elkaar dus nooit..
Op een bepaald moment msnde ik dat ik zin had in een roseetje maar de fles niet open kon krijgen. Hij reageerde daarop door te zeggen dat ik, als ik iets dichterbij woonde, dat roseetje wel bij hem kon komen drinken.
Niet van gekomen natuurlijk (vond het veel te eng ), maar toen ik op een gegeven moment een nieuwe kurkentrekker had gekocht moest ik dat toch even melden, mét de mededeling dat hij wel een roseetje kon komen drinken.
Daar ging hij op in, en zo spraken we een poosje later af.
Die avond hebben we heeeel lang gepraat (en uiteindelijk moesten we haasten zodat hij de laatste trein kon halen..). We spraken die week daarna weer af, omdat het zo gezellig was.
De volgende dag spraken we op msn en toen hadden we het over de dag ervoor. Dat leidde er toe dat hij 's avonds om half 11 de trein nog nam naar mij toe...
Vanaf dat moment zijn we onafscheidelijk, hoewel het nog even duurde voor het officieel wat was. Inmiddels zijn we bijna 2 jaar samen en nog altijd erg gelukkig

(sorry, lang verhaal..)