vreemdgaan..en christen zijn

[jeanie]

Hey hallo,

Ik zit met een dilemma..mijn man heeft een poos geleden een paar keer gezoend met een andere vrouw..( een collega).
Hij vind vreemdgaan wel een groot woord maar in mijn ogen is hij toch echt wel vreemdgegaan.
hij heeft er erg lang mee geworsteld voor hij het mij vertelde. Hij schaamde zich t.o.v. mij en God.
wij zijn er allebei schuldig aan dat het gebeurde..getrouwd, twee kids, zwanger van de derde en een vrouw die niet wil praten. Mijn man stond wat dat betreft vaak voor een dichte deur als het op praten aankwam.

Hij heeft het mij zelf verteld..ik ben er niet achter gekomen, alleen dat er wat miste in onze relatie.
Het is een vriendin van hem en hij wil haar wel graag blijven zien maar ik heb daar best wel moeite mee.
Dat heb ik hem ook verteld en ik vertrouw hem wel maar het zit mij niet lekker.
We zijn hard aan het werk in onze relatie en het gaat hardstikke goed..alleen blijf ik hier nu een beetje mee zitten.
Ik wil het ook niet elk gesprek over haar hebben..klinkt zo wanhopig.

Wie kan mij vertellen wat ik hiermee moet..ik kom een beetje op een dood punt.

[em_ma]

Super dat jullie er weer samen voor willen knokken.

Ik geloof dat verliefdheid/gevoelens voor een ander, in een relatie al is die nog zo goed, altijd voor kunnen komen. Of liever gezegd: dat die op de loer kunnen liggen. Zoals ook bij jullie is gebleken.

Uiteindelijk is hij wel vreemdgegaan. Hoe zou hij het vinden als jij met een ander had gezoend? Dat is in zijn ogen toch ook vreemdgaan?

Ik vind dat hij wel wat harder mag bikkelen voor jullie relatie. Wat voor mij betekend: hij moet breken met die 'vriendin'.
Als hun elkaar blijven zin en jullie hebben een relatie dip, hoe groot is dat de kans dat hij weer in het oude patroon valt?

Voor mijn gevoel kan jij hem vergeven en dat vind ik heel mooi, maar hij moet ook over de brug komen.

Jou vertrouwen in hem heeft een deuk opgelopen en hoe je het ook wendt of keert, het zal nooit meer hetzelfde zijn. Dat mag hij best beseffen!

Ik hoop dat jullie er samen en met God uit mogen komen!

[Marnix]

Mee eens, maar wat Jeanie aangeeft is dat beiden schuld hebben. Je kan dat wel gaan relativeren em_ma, maar ze zegt dat vast niet voor niets. Wat ik in het verhaal lees is dat beiden elkaar tekort hebben gedaan. Het is dan niet zo zinvol om te gaan kijken wie de meeste schuld heeft en dan zeggen dat die de ander tegemoet moet komen. Ze moeten elkaar tegemoet komen. Dat hij is vreemdgegaan is niet goed te praten maar je moet dat niet loskoppelen van de andere genoemde problemen (niet luisteren, de dichte deur). Ik vind het juist mooi dat Jeanie niet maar naar de ander wijst maar ook schuld of zich neemt. Dat is volgens mij een goede basis. Niet elkaar beschuldigen maar samen de schuld dragen. En dan aan het werk.

Jeanie, jullie hebben gelukkig goede stappen genomen. Het punt waar je mee zit is denk ik heel lastig. Er is vast vriendschap tussen hen en ik kan me voorstellen dat ze die niet graag zomaar stoppen. Moet door wat er mis is gegaan de hele vriendschap maar stoppen? Aan de andere kant snap ik je punt. Gaat het wel goed? Ik zou er gewoon met hem of met beiden eens over praten en kijken of je een oplossing kan bedenken. Misschien kunnen ze eens vaker thuis afspreken zodat jij haar ook kan leren kennen, zodat je ook een wat veiliger gevoel erbij hebt. Daarnaast denk ik dat als je met hem die weg naar herstel bent ingegaan, je hem ook weer moet gaan vertrouwen. Je zegt dat je dat doen, maar vertrouw je hem echt, ook als hij een keer wat met haar gaat doen? Ik zeg niet dat dat vertrouwen er gelijk weer moet zijn, dat moet groeien, dat moet hij verdienen. Dat kost ongetwijfeld tijd. Maar uiteindelijk moet je daar wel naar toe. Succes!

[em_ma]

Ben het met je eens Marnix, de omstandigheden maakten het voor hem niet makkelijk. Maar daarmee kun je niet goedpraten wat er gebeurd is. Dat blijft fout, ook al zijn de omstandigheden er naar.

Maarre waarom wil je man contact met haar blijven houden als ik het vragen mag?
Je moet jezelf ook beschermen als je op zwak ijs bent geweest, hoe kijkt hij daar tegenaan?

[DesertRose]

Het is even heel kort door de bocht, er is vast veel meer over te zeggen, maar het volgende:
Ik vind dat jij eisen mag stellen. Alhoewel jij ook fout bent (geweest), is je man over de grens gegaan. Hij is te ver gegaan, door jou ontrouw te zijn (of je het nu vreemdgaan noemt of niet)
En als het voor jou een belemmering is om jullie relatie weer goed op te bouwen, dan vind ik dat hij, trouw aan jou zijnde, zijn vriendschap moet opofferen.

Nogmaals, er is vast veel meer over te zeggen.

[jeanie]

Hoi em_ma,

Het is een collega van hem en ze was voor dit alles ook al een vriendin.
Ik ken haar ook wel, kwam haar ook wel regelmatig tegen..nu niet meer want ze weet dat ik het weet.

Het is meer dat er op een gegeven ogenblik een klik was tussen hen, haar man is erg bezitterig en zij wil veel vrijer zijn..ze begrepen elkaar.
Het probleem is alleen een beetje dat ik weet dat zij verliefd is/was op mijn man en dat ze het daar ook regelmatig over heeft..
De valkuil vind ik dan dat hij zich weer opnieuw aangetrokken gaat voelen door haar.

Ik vertrouw hem wel maar het is zoals Marnix zegt, het vertrouwen moet wel groeien.
Ze zien elkaar dagelijks op het werk en daar heb ik niet veel op tegen, het is meer dat ze ook regelmatig een uitje hebben van het werk (de zorg) of een toernooi of afscheid van iemand en daar heb ik nog wel moeite mee. Dat weet hij ook (gelukkig!) en dat maakt het wel iets makkelijker maar toch..de duivel blijft knagen.

Hij (mijn man) chat ook regelmatig met haar (als is het wel enorm veel minder dan eerst)..als ik daarover begin dan zegt hij dat zij het ook moet verwerken, eerst heel veel praten enz. met mijn man en nu ineens niet meer..maar ik weet niet of hij nu wel de juiste persoon daarvoor is.. dat doe je toch niet?

En voor Marnix,

Ik heb haar al vaak uitgenodigd maar ze slaat het steeds af..ze voelt zich erg opgelaten tegenover mij..haar goed recht, maar zo kan ik niks aan haar uitleggen.
Nu viert ze volgende week haar verjaardag en ze heeft ons allebei uitgenodigd maar mijn man vind dat onzin..eerst kwamen we nooit bij elkaar op verjaardag en nu alles in the open is worden we ineens samen uitgenodigd. Hij denkt dat ze dat doet om te laten zien dat het veilig is.

Ik wil oprecht toenadering zoeken naar haar maar wordt van beide kanten tegengewerkt.

[DesertRose]

"verwerken"? M'n zolen! Je man moet gewoon voor jou gaan!

Ga dan alleen naar die verjaardag. gewoon doen.
En misschien heb je het al gedaan, en ik spreek niet uit ervaring, maar misschien moet je wel als eerste zeggen : "ik vergeef je"

[jeanie]

En als het voor jou een belemmering is om jullie relatie weer goed op te bouwen, dan vind ik dat hij, trouw aan jou zijnde, zijn vriendschap moet opofferen.

Nogmaals, er is vast veel meer over te zeggen.

Het zou er inderdaad wel een stuk makkelijker op worden als ze elkaar niet meer zagen..maar ik kies niet altijd voor de makkelijke weg.

[em_ma]

En als het voor jou een belemmering is om jullie relatie weer goed op te bouwen, dan vind ik dat hij, trouw aan jou zijnde, zijn vriendschap moet opofferen.

Nogmaals, er is vast veel meer over te zeggen.

Het zou er inderdaad wel een stuk makkelijker op worden als ze elkaar niet meer zagen..maar ik kies niet altijd voor de makkelijke weg.

Ik vraag me af of je weer kunt gaan werken aan genezing/vertrouwen in jullie relatie als hun elkaar nog zien. Zelf zou ik het er erg moeilijk mee hebben.
Persoonlijk snap ik niet dat hij nog contact wil/chat met haar als hij jou pijn merkt in wat hij gedaan heeft en wat hij nu nog doet.

Als je de rollen eens omdraait: als jij vreemd zou zijn gegaan, hoe zou het hij vinden als jij die vriend/collega nog zou spreken?

[jeanie]

Over de rollen omdraaien hebben we het ook al gehad, hij zou het er dan wel moeilijk mee hebben..

Het wordt ook wel steeds minder, maar op het werk en op die feesten blijven ze elkaar natuurlijk wel zien.
We praten er ook wel steeds goed over..dat heb ik nu wel geleerd gelukkig en ik denk dat de tijd het wel heelt maar nu is het soms gewoon erg moeilijk.

Eigenlijk ben ik soms gewoon te makkelijk en moet meer eisen stellen maar aan de andere kant ben ik ook een christen die zijn naaste lief heeft. moeilijk om te kiezen tussen die twee.

[em_ma]

Over de rollen omdraaien hebben we het ook al gehad, hij zou het er dan wel moeilijk mee hebben..

Het wordt ook wel steeds minder, maar op het werk en op die feesten blijven ze elkaar natuurlijk wel zien.
We praten er ook wel steeds goed over..dat heb ik nu wel geleerd gelukkig en ik denk dat de tijd het wel heelt maar nu is het soms gewoon erg moeilijk.

Eigenlijk ben ik soms gewoon te makkelijk en moet meer eisen stellen maar aan de andere kant ben ik ook een christen die zijn naaste lief heeft. moeilijk om te kiezen tussen die twee.

Je naast lief hebben betekend niet dat je over je heen moet laten lopen! Je mag en moet ook aan jezelf denken!
Kunnen ze er niet genoeg mee nemen dat ze elkaar op het werk nog zien? Daar laat je hun toch ook vrij?

Als ik in jou situatie zat, zou ik eisen van mn man dat hij alle contact verbreken zou.
Hoop niet dat dat een hard antwoord voor je is, de zaken zullen gecompliceerd liggen dat begrijp ik.
Ik zou persoonlijk niet kunnen werken aan de genezing als de wond iedere keer open gehaald wordt.... ik vou er niet tegen kunnen als hun elkaar steeds weer zien.

[DesertRose]

EENS!

[tante-tortel]

Ik moet denken aan wat de Bijbel zegt over zonde. Als iets je tot zonde verleid doe het weg.
En dat is wat je dan ook zou moeten doen in dit geval.
Die andere vrouw heeft je man tot zonde verleid. Doe haar weg uit jou en zeker uit zijn leven.

[Samanthi]

Hij (mijn man) chat ook regelmatig met haar (als is het wel enorm veel minder dan eerst)..als ik daarover begin dan zegt hij dat zij het ook moet verwerken, eerst heel veel praten enz. met mijn man en nu ineens niet meer..maar ik weet niet of hij nu wel de juiste persoon daarvoor is.. dat doe je toch niet?

Het is niet goed chatten met haar, zij moet het ook verwerken? ook zij wist dat ze met een getrouwde man te maken had!
Beiden MOETEN stoppen met contact alleen het zakelijke contact is niet te vermeijden, maar verder skippen die vrouw!

Ik heb dit soort situaties van dichtbij mee gemaakt ook daar wilde zowel de man als de vrouw, met wie hij vreemd gegaan was contact houden, dat kan niet!!! Hij moet radikaal voor jou kiezen! Als jullie er samen voor gaan komt het echt goed, ik lees dat jij ook naar jezelf durft te kijken en niet allleen maar wijst, ga er samen voor knokken maar zij moet het veld ruimen klaar!!!
gr Samanthi

[learsi]

Om gepraat en verkeerde gedachtes te vermijden is het in dit en andere gevallen beter,dat beiden elkaar niet zien en spreken.
Probleem is dat ze collega's zijn.Zitten ze bij elkaar op de afdeling of niet, maakt ook nog wel wat uit.
Ik neem aan dat je kunt /mag kijken in hun chat contact? Zo niet,dan vind ik dat een slechte zaak.

Uit eigen ervaring weet ik, dat geen enkel contact hebben, de beste oplossing is.Als er tussen beiden nog "chemie" is,hetzij aan de ene hetzij aan de andere kant, dan zal die altijd aangewakkerd worden en niet afnemen.