Verkering

[Autumn]

Als ik toch bezig ben..
Hoe denken jullie over logeren bij je vriend(in) en omgekeerd? Komt hij/zij wel eens bij je slapen en zo ja, slapen jullie dan samen op een kamer of apart? En hoe kijken jullie er tegenaan om samen met je vriend(in) op vakantie te gaan, gewoon met zn tweetjes.

[MissF]

Wij sliepen bij elkaar op de kamer. We sliepen heel weinig bij elkaar, en in het begin als ik daar sliep nog netjes op de logeerkamer, maar al snel niet meer. Hij heeft maar 1 keer bij mij geslapen, en toen ook gewoon samen op mijn kamer.
We zijn na 2 maanden verkering samen op vakantie gegaan, en het jaar erna weer.
Maar dat kon ook voor ons, omdat we zo zeer overtuigd waren van onze grens, dat we dat ook altijd konden, zonder die grens te overschrijden. Als je van jezelf weet dat je dat moeilijk gaat vinden (als je een bepaalde grens bepaald hebt), dan zou ik het niet doen. Want zeker samen op vakantie is dan echt moeilijk. Samen in zijn of mijn kamer was minder moeilijk, we hadden allebei geen slot op de deur, dus iedereen zou zomaar binnen kunnen lopen. Ik zou het mijn eigen kind, als die ook dezelfde grens als ons heeft gesteld in zijn relatie, niet aanraden hetzelfde te doen.

[Autumn]

Ja inderdaad, zo denk ik er ook over. Zo slapen wij ook bij elkaar en hebben we goede afspraken en grenzen. Maar ik krijg nogal eens kritiek van vriendinnen van me, die het stom vinden om zoiets te doen.

[Lalage]

Als je samen op vakantie gaat in een tentje dan slaap je toch allebei in je eigen slaapzak en echt comfortabel lig je dan toch niet, dus ik denk niet dat dat extra gevaarlijk is.
Wij hebben in onze verkeringstijd heel veel bij elkaar gelogeerd en ik denk dat dat juist goed is, dan zie je op elk moment van de dag hoe de ander zich gedraagt. Bij mijn ouders mochten we niet bij elkaar op een kamer slapen, maar nadat ik op mezelf was gaan wonen mocht dat wel (vraag me niet waarom). Maar het eerste jaar, toen ik nog bij mijn ouders woonde, ging ik meestal het weekend naar mijn geliefde toe en dan sliepen we ook op een kamer. Ik zeg niet dat we nooit een grens zijn gepasseerd, maar de angst om zwanger te worden was groot genoeg om niet all the way te gaan

Ik heb trouwens wel respect voor stellen die niet bij elkaar op een kamer willen slapen, omdat ze bepaalde grenzen willen hanteren. Ik ken wel mensen die dat hebben gedaan, die gingen dan bijvoorbeeld bij een huisgenootje op de kamer slapen.

[MissF]

Ligt eraan, wij wilden geen gemeenschap voor ons huwelijk, maar het lukte ons wel om het vol te houden, al sliepen we op dezelfde kamer, in hetzelfde bed (wij gingen toen niet met een tentje op vakantie, maar in een hotel met een heerlijk tweepersoonsbed )
Dus als je de grens weet te hanteren, dan kun je mijns inziens wel samen op 1 kamer slapen. Maar het was dat we zo ontzettend achter ons standpunt stonden, anders was het geheid 'mis' gegaan. Mijn vader noemde het 'de kat op het spek binden' en daar ben ik het toch wel mee eens. Het was ook niet altijd zo simpel om die grens te houden, als je samen in 1 bed slaapt. Daarom zou ik het mijn eigen kind echt niet aanraden!

[Dippie]

Vind ik toch wel heel eerlijk van je, MissF!

Wij mogen niet samen op één kamer slapen en dus al helemaal niet samen op vakantie
En erg vind ik dat niet, want ik weet idd niet of ik/wij wel zo sterk ben/zijn om dan niet "te ver" te gaan...

[meissie88]

Wij slapen, vanaf de 2e week van onze verkering, elk weekend bij elkaar thuis, maar absoluut niet bij elkaar op de kamer, dat mag niet van mijn, en zijn ouders...
Als we zondags' bij hem thuis zijn, slapen we nog wel 's samen in zijn bed, maar ja...Dat vind ik persooonlijk 'anders'...

[kwebbel]

wij sliepen ook niet bij elkaar op de kamer, bij hem thuis niet en bij ons thuis niet. Toen mijn vriend (nu m'n man) sliep gewoon op de "extra" kamer zeg maar. Mijn ex woonde in t zelfde dorp dus ja dat vonden we niet nodig om dan bij elkaar te slapen (achteraf heb ik geen spijt van mijn beslissing).
Wij zijn voor t huwelijk niet samen op vakantie gegaan maar wel met m'n schoonouders erbij (1x) en toen mochten we wel met elkaar op 1 kamer (apart bed). Zijn ouders lieten ons daar wel vrij in en controleerden ons daar ook niet in. Het was (en is) onze eigen verantwoording zeiden ze.

[Dippie]

Er schiet me nu opeens te binnen dat ik toen ik met mn ex mee op vakantie ging ook op één kamer heb geslapen. Ook wel in een apart bed, en zn broertje lag er ook bij, dus bang hoefden ze niet te zijn

[Marnix]

Mijn schoonmoeder zegt: Ga eerst maar eens 3x met elkaar op vakantie voor je wil gaan trouwen Das wel goed voor je relatie, omdat je dan niet alleen in het weekend elkaar ziet en verder nooit. Een soort voorproefje op het trouwen... gewoon langere tijd met elkaar "opgescheept zitten"

Wat dat slapen betreft, het ligt ook wel aan de situatie. Joanne heeft maar 1 kamer. Bij haar huisgenotes slapen vind ik geen goede oplossing aangezien dat ook allemaal dames zijn, ik niet aan hun privacy wil komen en ik 's ochtends erg vroeg opsta en de ander dan wakker zou maken, daarnaast hebben we geen gezamelijke slaaptijden ofzo.. dus het is heel onpraktisch. Die huisgenotes hebben ook een relatie en het zou wat vreemd zijn als de vriend van de huisgenote dan bij Joanne op de kamer slaap en ik bij haar huisgenote. Bij mij sliep ze ook op mijn kamer, we hadden geen extra kamer en ik had twee mannelijke huisgenoten dus dat schiet ook niet op. Soms is de mogelijkheid er gewoon niet en dan moet je gewoon goede afspraken maken samen. Misschien is dat lastig maar je moet toch wat en iedere avond naar huis gaan schiet ook niet op als je niet in de zelfde plaats woont. En je groeit op zo'n manier wel naar elkaar toe en hebt in ieder geval niet het probleem dat je bang bent om als je getrouwd bent in je ondergoed gezien te worden

[ajl]

Dat klopt inderdaad. Mijn man sliep voordat wij getrouwd waren ook regelmatig bij mij. Ik woonde op kamers in Groningen, dus had ook maar 1 kamer tot mijn beschikking. Mijn man is , nadat hij 10 jaar over de wereld heeft gezworven, weer bij zn ouders gaan wonen en op het moment dat ik hem leerde kennen woonde hij bij zn ouders. Ik sliep bij hem ook op zn kamer. Zijn ouders doen nergens aan en hadden vreemd opgekeken als ik om een logeerkamer had gevraagd. .

Maar het is inderdaad zoals MissF het zegt,wel de kat op het spek binden en je moet echt beiden achter je keuze staan om geen gemeenschap te hebben voor het huwelijk anders lukt het echt niet.

Samen op vakantie gaan hebben wij nooit gedaan. Mijn man wilde dat niet. Hij zei altijd, je wilt ook niet met mij gaan samenwonen, dus gaan wij ook niet op vakantie. Hij had namelijk, mede door zijn onkerkelijke achtergrond, geen bezwaren om te gaan samenwonen.

[cire]

Wij slapen, vanaf de 2e week van onze verkering, elk weekend bij elkaar thuis, maar absoluut niet bij elkaar op de kamer, dat mag niet van mijn, en zijn ouders...
Als we zondags' bij hem thuis zijn, slapen we nog wel 's samen in zijn bed, maar ja...Dat vind ik persooonlijk 'anders'...

Vind je dat een principieel verschil?

[LeChat]

Samen op vakantie gaan hebben wij nooit gedaan. Mijn man wilde dat niet. Hij zei altijd, je wilt ook niet met mij gaan samenwonen, dus gaan wij ook niet op vakantie. Hij had namelijk, mede door zijn onkerkelijke achtergrond, geen bezwaren om te gaan samenwonen.

Dat vind ik dan wel weer cool op de één of andere manier...

[elvira (gast)]

Wij woonden allebei op kamers, dus we hebben inderdaad wel bij elkaar geslapen... alleen als we bij mijn ouders op bezoek waren, moest hij opeens op zolder slapen...
Later zei mijn vader: "Nou ja, jullie wonen op kamers, dus wat daar gebeurt, kan ik ook niet controleren. En hier in huis zullen jullie toch wel niet durven, dus toe maar.."

[Gerdien B.]

Het is voor ons niet praktisch om bij elkaar te slapen in 1 bed. het bed is te smal en de kamer te krap om er een bed naast te zetten. Dus ik slaap altijd op de logeerkamer. In de vakanties slapen we wel bij elkaar.

het hoeft niet altijd het kat op het spek binden te zijn.
Als je beide weet waar beide grenzen liggen en je duidelijk naar elkaar hebt gemaakt vanaf wanneer er welke stap gezet kan gaan worden, dan lijkt mij dat geen probleem. Wij hebben er in ieder geval geen problemen mee.