Scheiding

[jnien]

Waardeloos zoiets.. ik zat er wel es over te denken enzo, ook met getuige zijn.. maar denk dat k ze allbei geen getuige laat zijn..
Ze hebben geloof ik ooit wel gezegd dat ze met bruiloft wel naast elkaar gaan zitten mochten wij dat graag willen..

Och, het duurt nog even dus kan er nog effe over denken

Fijn dat jullie met je moeder nog wel zo goed kunnen!

En je vader.. probeer boven hem te staan.. hij is je verdriet niet waard..
(ook al begrijp ik je errug goed!!! )

Dikke Knuffel, Hou je taai!!!

[jans1]

Wat erg allemaal..

Sterkte allemaal hoor!!

[daline]

[quote="daline"][quote="Leej"]Bij ons op de opleiding hebben we een aantal lessen aan dit onderwerp besteed.
Hier ontstond de discussie van: als ouders gaan scheiden, welke leeftijd valt dan het beste voor de kinderen?
Uiteindelijk is geen enkele leeftijd goed. Maar als baby is het beste. Schoolkind gaat ook nog wel (schoolkinderen zijn vrij stabiel). Maar voor peuters/kleuters en pubers is het erg moeilijk. Vooral peuters krijgen een ongelooflijke scheidingsangst. (Misschien pubers ook wel, maar dit komt niet zo naar buiten)[/quote

Misschien omdat peuters en pubers in de fase zijn dat ze zich los gaan maken. Uiterlijk lopen ze bij papa en mama vandaan en zetten zich af en toe af, innerlijk moet die veilige basis er nog wel zijn om naar terug te keren. Als dat dan wegvalt..

Veel sterkte voor de mensen hier die dit meemaken of nog verwerken!

[Errusthen]

Oei, wat een onderwerp. Dit raakt me tot in het diepst van mijn wezen. Helaas moet ik bekennen dat ikzelf pas(sinds november 2008) gescheiden ben. Voor mij spelen ook veel vragen die hier aan de orde zijn gekomen(waar ik ook in gesteund, gesterkt en opgebouwd ben).

Met name de vragen over de kinderen raken me diep. Onlangs heeft mijn dochter verteld dat de moeder van mijn kinderen binnenkort gaat samenwonen. Daar heb ik het erg moeilijk mee. Temeer omdat ze in een andere provincie gaan wonen. Mijn dochter, een beginnende puber, vind het vreselijk. Vooral omdat de man met wie mijn ex gaat samenwonen zelf ook drie kinderen heeft. Dat is mijn dochter te druk en te veel. Hoe mijn zoon daarin staat weet ik niet. Daar krijg ik geen hoogte van. Hij heeft ADD/PDD-NOS. Hij kruipt helemaal weg in zijn eigen wereldje. Dat doet zeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer. Over een paar maand moet ik minimaal anderhalf uur rijden voordat ik bij mijn kinderen ben. Daar zie ik enorm tegenop.

Het resultaat is dat ik nu ieder weekend mijn kinderen heb. De kinderen willen eigenlijk niet mee naar V, waar ze vriendjes en vrieninnetjes missen. Ik ben erg blij dat ze graag bij mij zijn, ondanks dat ik striktere regels heb. De moeder is chronisch depressief en daardoor een gigantische chaoot en inconsequent. De kinderen leven helemaal op wanneer ze bij mij zijn. Na augustus, dan word mijn dochter 12, is de kans groot dat mijn dochter bij mij gaat wonen. Dat vind ik dan weer zo jammer voor mijn zoon. Die mist dan wel zijn grote zus. Pffffffff verdriet overmant me nu even. Het is nog erg vers en vraagt nog veel emoties zo nu en dan. Ik hoop en bid dat mijn kinderen goed terecht komen. Als er wat is, ben ik er voor ze. Dat weten ze.

[Jaël]

Wat een verdriet is er zo te lezen in je verhaal Errusthen

Heel veel sterkte.

[*Annet*]

Jou verhaal lijkt veel op een verhaal uit mijn naaste familie, Errusthen. De moeder is bijna 2 uur rijden bij de vader vandaan gaan wonen met de kinderen. Die kinderen hebben in het weekend hun sportwedstrijden en andere dingen. Gevolg is dat ze nu eens in de 3 weken bij hun vader zijn. Hun moeder doet niets meer aan het geloof, de vader wel. Een heel tegenstrijdige wereld voor die kinderen.

[LeChat]

Heftig, errusthen! Heel veel sterkte toegewenst!

[christien]

Iedereen heel veel sterkte die hier mee te maken heeft *hug*

[Dine]

Iedereen heel veel sterkte die hier mee te maken heeft *hug*

[daline]

@errusthen In je verdrietige bericht klinkt ook een enorme betrokkenheid bij en inzicht in je kinderen door. Ik wens je toe dat je zo een baken voor ze kunt zijn in deze situatie. Veel sterkte en wijsheid!

[Daphne]

Wat een verdriet is er zo te lezen in je verhaal Errusthen

Heel veel sterkte.

[happy mom]

Hoi errusthen,

Allereerst hoe hard het ook klinkt, wil ik zeggen waar mensen scheiden geld het volgende;
waar 2 kijven hebben 2 schuld!

Mijn ouders zijn gescheiden, de huwelijkse problemen is een proces geweest van zo een gemiddeld 16 jaar, waarna ze nu 1 jaar officieel gescheiden zijn, de scheiding heeft bijna 3.5 jaar geduurd.
Weet dus als kind goed hoe dit voelt, en jouw stukje kwam op mij een beetje over, alsof je jezelf in een slachtofferrol plaatst. Mij bekruipt dan een gevoel; je was er zelf bij in je huwelijk, het liep mis, je hebt er zelf ook schuld aan, ga dan niet zielig lopen doen.

misschien reageer ik zo, omdat ik weet hoe dit alles was en nog is.

Over een paar maand moet ik minimaal anderhalf uur rijden voordat ik bij mijn kinderen ben. Daar zie ik enorm tegenop.

Als je van je kinderen houd is anderhalf uur toch niets?
ok, ben er mee eens dat er tijd in gaat zitten, maar dat doe je dan toch uit liefde?
Ik zou zelf denken, ben blij dat ik mijn kinderen kan zien want er zijn veel gescheiden vaders die hun kinderen niet kunnen zien, dus heb ik het er graag voor over.

gr happy mom

[jnien]

Heey happy mom, sorry maar ik moet even op je reageren..
Een heftige reactie, het raakt je heel erg he!
Snap ik wel vanuit jouw situatie, aangezien dat bijna hetzelfde lijkt als mijn situatie..

En je hebt in de meeste gevallen ook wel gelijk in je standpunt, maar ik denk dat je wel moet blijven zien dat ook een ouder er pijn van kan hebben, dat het ook niet altijd is wat ze willen of gewild hebben. Als ik het verhaal van errusthen zo lees proef je een pijn die vers is, en kun je mijn inziens niet te snel oordelen (is zijn vrouw vreemdgegaan, ik lees over een andere man.. etc : dan is ook hij slachtoffer! )

Nee, ik neem het niet op voor gescheiden mensen en voor scheidingen, maar wel voor de emoties die zij ook kunnen hebben!

En of je nou naar je kinderen gaat of niet, als je realistisch denkt blijft anderhalf uur even lang, en dus nog steeds gewoon lang, daar kun je best tegenop zien

[happy mom]

natuurlijk snap ik best dat je als gescheiden persoon ook je emoties hebt, maar ga alstjeblieft niet in de zielige of slachtoffer rol zitten, want je bent net zo fout!
zelfmedelijden vond ik er erg in door klinken en daar heb ik een hekel aan.
Ga door, zit niet bij de pakken neer, en laat je zeker niet tegenhouden door anderhalf uur rijden, denk ik dan bij mezelf.

gr happy mom
(en idd het raakt me)

[Harm-J]

natuurlijk snap ik best dat je als gescheiden persoon ook je emoties hebt, maar ga alstjeblieft niet in de zielige of slachtoffer rol zitten, want je bent net zo fout!
zelfmedelijden vond ik er erg in door klinken en daar heb ik een hekel aan.
Ga door, zit niet bij de pakken neer, en laat je zeker niet tegenhouden door anderhalf uur rijden, denk ik dan bij mezelf.

gr happy mom
(en idd het raakt me)

Vergeet niet door de stelling die jij inneemt dat de kids ook 3 uur moeten reizen per weekend. Nu kijk ik er wel gekleurd naar, daar ik Errusthen persoonlijk ken. E.e.a wil niet zeggen, dat ik er bewondering voor heb, dat bij elke keuze die hij in zijn leven maakt, hij God, op de eerste plaats zet, de kids op de 2e plaats, al het andere komt op een latere plaats.