Homofilie 4

[Michael]

De vruchten zijn goed... Waarom zou het leven complexer moeten zijn?

Omdat anderen jouw leven complex maken? Je komt er nu eenmaal niet onderuit dat je met andere mensen in deze maatschappij leeft. Je zou kunnen overwegen kluizenaar of zwerver te worden, maar wie wil dat..Je hebt dus eigenlijk maar 2 keuzes: Jezelf zo goed en kwaad als het kan settelen (= in het geval van sommige mensen hetzelfde als keihard strijden) in de maatschappij, of jezelf zoveel mogelijk terugtrekken.

Ja, makkelijk is het zeker niet. Ik wil ook helemaal niets bachetalizeren. Mijn broer is homo en ik heb sommige dingen van nabij mee gemaakt. Het grootste deel van onze problemen wordt geschapen door de verwachtingen van onze omgeving en onze eigen verwachtingen. En vooral hoe die verschillen van de uiteindelijke werkelijkheid.

Maar 1 variabele hebben we wel in de hand. Hoe we er zelf tegenover staan. En dat vind ik mooi hier. Niet druk maken om hoe mensen het willen hebben, maar het accepteren zoals God het geeft. En daar in vrede mee zijn. Je bent gewoon zoals je geschapen bent. Niet zoals mensen het graag denken te zien.

Als je jezelf vindt en dus die balans vindt lost dat niet alle problemen op, maar het maakt het een stuk makkelijker om de mening van anderen naast je neer te leggen. Dat scheelt, zo zeggen ze, een slok op een borrel. En die persoon die 100% van de tijd in je leven is namelijk jijzelf wordt een vriend. Dat maakt het leven weer lekker simpel.

[verwonderde vrouw]

Maar 1 variabele hebben we wel in de hand. Hoe we er zelf tegenover staan.

Dat is een waarheid als een koe! Ik ben blij dat hier de mensen blijkbaar wel de mogelijkheid zien om 'outside the box' te kijken. Ik hoop dat het na refo-web ook in onze kerken terug te zien zal zijn!

[meboy]

Maar 1 variabele hebben we wel in de hand. Hoe we er zelf tegenover staan. En dat vind ik mooi hier. Niet druk maken om hoe mensen het willen hebben, maar het accepteren zoals God het geeft. En daar in vrede mee zijn. Je bent gewoon zoals je geschapen bent. Niet zoals mensen het graag denken te zien.

Als je jezelf vindt en dus die balans vindt lost dat niet alle problemen op, maar het maakt het een stuk makkelijker om de mening van anderen naast je neer te leggen. Dat scheelt, zo zeggen ze, een slok op een borrel. En die persoon die 100% van de tijd in je leven is namelijk jijzelf wordt een vriend. Dat maakt het leven weer lekker simpel.

Daar heb je gelijk in. Smurfie zag het trouwens goed: zolang er naast je geen beweging is, dan heb je slechts twee keuzes: aanpassen of terugtrekken. Bij aanpassen gebeurt er vaak (zeker niet altijd) dit: God wordt géén God meer, je naaste níet meer je naaste, en jij niet meer jezelf. God wordt een eisende en bestraffende God, Je naaste wordt een eisende en bestraffende naaste, en jezelf wordt een tekortschietend en schuldig mens.

Bij terugtrekken is dat effect niet veel beter trouwens: het is makkelijk om verbitterd te raken en de naaste als tekortschietend en schuldig te zien. De homo wordt dan de eiser en veroordeler, en God? tja die kan je vervloeken of zegenen. als je God en de gemeente samenvoegt dan wordt het vaak vervloeken. Ga eens op gay.nl kijken op christelijke thema's dat is de puinhoop die we met z'n allen hebben gemaakt.

Homo's (ik denk dat ik n het algemeen spreek) willen warm in hun gemeente staan: met hun gebrek maar ook met hun genade. Niet als blok aan het been en meelijwekkende achterstandschristenen maar Vruchtdragend en in de voorste lines van de liefde, omdat ze er verstand van hebben.

[Eagle1979]

Voor diegenen die het interessant vinden om eens over een aantal muren heen te kijken; bezoek onze website eens!

Kijk op: www.christho.nl en laat gerust jouw mening achter in het gastenboek; van elkaar kunnen we leren; met elkaar kunnen we zoeken...

CHRISTHO, Als je Christen én homo bent...

[Smurffie]

De vruchten zijn goed... Waarom zou het leven complexer moeten zijn?

Omdat anderen jouw leven complex maken? Je komt er nu eenmaal niet onderuit dat je met andere mensen in deze maatschappij leeft. Je zou kunnen overwegen kluizenaar of zwerver te worden, maar wie wil dat..Je hebt dus eigenlijk maar 2 keuzes: Jezelf zo goed en kwaad als het kan settelen (= in het geval van sommige mensen hetzelfde als keihard strijden) in de maatschappij, of jezelf zoveel mogelijk terugtrekken.

Ja, makkelijk is het zeker niet. Ik wil ook helemaal niets bachetalizeren. Mijn broer is homo en ik heb sommige dingen van nabij mee gemaakt. Het grootste deel van onze problemen wordt geschapen door de verwachtingen van onze omgeving en onze eigen verwachtingen. En vooral hoe die verschillen van de uiteindelijke werkelijkheid.

Maar 1 variabele hebben we wel in de hand. Hoe we er zelf tegenover staan. En dat vind ik mooi hier. Niet druk maken om hoe mensen het willen hebben, maar het accepteren zoals God het geeft. En daar in vrede mee zijn. Je bent gewoon zoals je geschapen bent. Niet zoals mensen het graag denken te zien.

Als je jezelf vindt en dus die balans vindt lost dat niet alle problemen op, maar het maakt het een stuk makkelijker om de mening van anderen naast je neer te leggen. Dat scheelt, zo zeggen ze, een slok op een borrel. En die persoon die 100% van de tijd in je leven is namelijk jijzelf wordt een vriend. Dat maakt het leven weer lekker simpel.

Je hebt wat mij betreft helemaal gelijk Alleen kleeft er wel een soort van gevaar aan. Het gevaar van vereenzamen en geïsoleerd raken. Ik bedoel eigenlijk: Bemoeienissen met andere mensen hoeft niet per se negatief te zijn. Als je altijd zegt: ''Ach, iedereen moet zelf maar weten wat hij/zij doet en hoe hij/zij ergens over denkt'' denk ik dat je uiteindelijk verzandt in oppervlakkigheid, omdat je je ook nergens meer in verdiept. Niet meer in personen, niet meer in wat hen bezighoudt. Een ander kan er juist bij gebaat zijn, of vindt het misschien juist wel prettig als je in goede harmonie tegengas geeft, zodat er discussies ontstaan die een vriendschap kunnen verdiepen, ook al verschil je van mening Zoals eén van Meboys kernwoorden 'zorg': Bovenstaande is denk ik (Meboy?) een stukje van de zorg die hij bedoelt. (Hetzij binnen een relatie, gewone vriendschap, je naaste)
Oke, misschien maakt het het leven niet altijd gemakkelijk, omdat het überhaupt niet altijd makkelijk is om open te staan voor kritiek (kritiek die je al honderdmaal hebt moeten verdedigen misschien), maar het is allicht verrijkend

[Michael]

Tsja ik denk dat ik uitga van het idee dat als je je niet bezig houdt met de mensen waar je toch geen vrienden mee wordt je energie over houdt voor de mensen waar dat wel mee kan. Het resultaat is dat dat je meestal wel een paar goeie vrienden over houdt en de vijanden niet meer dan anders in je buurt zitten.

Als je jezelf kwijtraakt in het proces is het misschien ook beter om gewoon jezelf trouw te zijn. Dan heb je tenminste 1 echte vriend namelijk jijzelf.

[Optimatus]

Ook ik merk dat er op Refoweb veel veranderd is.

Kun je dit nader toelichten? Ik volg je even niet - in welk opzicht is er op Refoweb veel veranderd?

[Zareb]

Bij terugtrekken is dat effect niet veel beter trouwens: het is makkelijk om verbitterd te raken en de naaste als tekortschietend en schuldig te zien.

Ik weet niet of dat altijd verbitterd is. Soms kan terugtrekken ook gewoon rust geven. Tenminste zo ervaar ik het. Geen zin meer in ellenlange discussies die uiteindelijk niets opleveren. Geen moed meer om in dit topic mee te blijven praten (wat ik in de vorige delen wel deed). Contact met familie en kerk op een heel laag pitje. En God, tja ...
En daarin zie ik dan die anderen niet zo zeer als tekortschietend of schuldig, maar is het meer zoiets van je bij de feiten neerleggen.
Helaas heeft dat het resultaat zoals Smurffie stelde dat je eenzaam word. Hartstikke druk, veel kennissen maar uiteindelijk toch wel eenzaam. Soms is dat wel lastig maar het is niet veel slechter dan steeds maar weer de dialoog te moeten aangaan.

Met enige bewondering lees ik je bijdragen hier en op Regenboog. Ik herken daar de gedrevenheid die ik vroeger ook had. Het is goed dat er mensen zijn die wel de moed hebben om verder te gaan.

Volgende maand hopen wij te gaan trouwen. Iets wat volgens velen hier niet kan (en mag), maar een stap die wij juist vanuit ons geloof zetten!

Van harte geluk gewenst. Wens jullie een goede dag en een fijn leven samen.

[meboy]

Bij terugtrekken is dat effect niet veel beter trouwens: het is makkelijk om verbitterd te raken en de naaste als tekortschietend en schuldig te zien.

Ik weet niet of dat altijd verbitterd is. Soms kan terugtrekken ook gewoon rust geven. Tenminste zo ervaar ik het. Geen zin meer in ellenlange discussies die uiteindelijk niets opleveren. Geen moed meer om in dit topic mee te blijven praten (wat ik in de vorige delen wel deed). Contact met familie en kerk op een heel laag pitje. En God, tja ...
En daarin zie ik dan die anderen niet zo zeer als tekortschietend of schuldig, maar is het meer zoiets van je bij de feiten neerleggen.
Helaas heeft dat het resultaat zoals Smurffie stelde dat je eenzaam word. Hartstikke druk, veel kennissen maar uiteindelijk toch wel eenzaam. Soms is dat wel lastig maar het is niet veel slechter dan steeds maar weer de dialoog te moeten aangaan.

Dat is ook wat andere mensen moeilijk begrijpen: die dubbelheid, er zelf voor kiezen en toch eenzaam zijn, daarnaast niets anders willen onder de huidige omstandigheden.

[Optimatus]

Vandaag nog eens over dit onderwerp nagedacht...

Het Oude Testament is vrij helder in een verbod op het in den vleze consumeren van homofilie.

Echter, veel mensen die de Bijbel van kaft tot kaft als Gods onfeilbaar Woord zien, hanteren ditzelfde Woord niet altijd even consequent. Immers, in hetzelfde Bijbelboek, Leviticus, waarin in den vleze geconsumeerde homofilie wordt afgewezen, worden diverse andere zaken ook afgewezen, zoals het eten van varkensvlees en andere vormen van voedsel die in Nederland gewoon worden gegeten, ook door mensen die de Bijbel letterlijk nemen. Verder houden zij zich ook niet aan de wetten die voor, bijvoorbeeld, het huwelijk gelden in het Oude Testament.

Dan volgt er, indien je er over begint, een traditioneel "Ja, maar..." met een soms redelijk, soms matig en soms totaal niet onderbouwde redenering waarom dit of dat dan toch niet geldig is.

Dat vind ik erg makkelijk. Als de Bijbel van kaft tot kaft waarachtig is en jij op grond daarvan in den vleze geconsumeerde homofilie afkeurt, dan moet je wel consequent zijn, anders behandel je de Bijbel niet als Gods Woord maar als een Hebreeuws kookboek en dat lijkt me toch niet wat je wilt, toch?

Aan de andere kant, morgen barst de jaarlijkse grachtenkermis weer los. Dat snap ik ook niet. Waarom moet een groep mensen zich op deze manier in de kijker spelen? Wat is de meerwaarde van een groep bijna-naakte mensen met soms wanstaltige, zo niet walgelijke uitdossingen ten faveure van de emancipatie en de acceptatie van de homofiele medemens? Er is nu zelfs een homo-VVV (in de volksmond al de gay-gay-gay genoemd (volgens Radio 1)) - waar is dat in vredesnaam voor nodig? Terecht dat Balkenende en Rouvoet niet meevaren in dit onzinnige gedoe.

Als, ik noem maar een minderheid, Marokkanen straks een Mocro-Pride gaan organiseren, dan stuiteren Wilders en zijn maten van pure frustratie door de Tweede Kamer...

Emancipatie en acceptatie van de homofiele medemens lijkt me een goede ontwikkeling - het in elkaar slaan van mensen omwille van hun geaardheid is te allen tijde onacceptabel. Daarover is wat mij betreft geen compromis te sluiten.

Maar met zo'n grachtencircus worden alle mogelijke vooroordelen bevestigd (meer nog dan bij het Songfestival, maar gelukkig telt mijn TV meer zenders - en nee, ik hoef gelukkig ook niet naar Amsterdam) en trekt een bepaalde groep mensen een hoeveelheid aandacht die wellicht beter eens gegeven worden aan andere mensen met een genetische veranderingen te maken hebben gehad, zoals mensen met het syndroom van Down, chronisch zieken en andere mensen die onze zorg heel hard nodig hebben - om over hun familie en verzorgers nog maar te zwijgen.

Uiteraard gun ik iedereen zijn plezier en men schuive waar men schuiven wil, maar het op deze wijze trekken van aandacht dient mijns inziens zo spoedig mogelijk in de annalen der Nederlandse historie te verdwijnen - het vrijgekomen geld kan dan meteen aan betere voorlichting inzake, jawel, homofilie, worden besteed - wellicht dat het aantal geweldsdelicten waar homofielen mee te maken hebben dan eindelijk eens echt vermindert.

En als je dan ziet dat die Gordon een homo-omroep wil oprichten, dan denk ik: hoe aandachtsg..l kun kun je zijn? Ik ben doorgaans altijd voor gelijkberechtiging geweest, maar nu slaat het geheel door - en hierdoor zal de acceptatie van homofielen alleen maar afnemen.

[tante-tortel]

Ik heb eigenlijk een vraag: stel je bent homo en je verteld het je ouders, wat moet je als ouders dan doen? Verwacht je iets van je ouders?
Zijn er buiten Contratio ook andere christen homo vergenigingen?

[meboy]

Ik zou ouders adviseren, als ze het gevoel hebben meer te moeten, naar praatgroep caritas te gaan: http://www.praatgroepcaritas.nl/

[tante-tortel]

Ik zou ouders adviseren, als ze het gevoel hebben meer te moeten, naar praatgroep caritas te gaan: http://www.praatgroepcaritas.nl/

Dat is dat iets wat je als ouders kunt doen ten opzichte van jezelf.
Maar wat kun je nu doen t.o.z van je kind?
Naar welke vereniging zou je hem kunnen verwijzen om in contact te komen met gelijk gestemde?

[coupe soleil]

Ik heb eigenlijk een vraag: stel je bent homo en je verteld het je ouders, wat moet je als ouders dan doen? Verwacht je iets van je ouders?
Zijn er buiten Contratio ook andere christen homo vergenigingen?

Beste Tante Tortel,

Dat hangt natuurlijk van diverse factoren af. In veel (de meeste?) gevallen zal het betreffende kind zich vast al een weg gebaand hebben door verenigingen e.d.

Het elangrijkste wat je als ouders kunt doen is gewoon jezelf zijn en liefde tonen. Heel vanzelfsprekend dus.

[meboy]

Géén!

Laat hen het zelf ontdekken. weet je wat frustratie nummer één is onder homo's die 10 jaar verder zijn na hun commingout? Organisaties waarin ze verzijld zijn geraakt zonder dat ze dit eigenlijk zelf onder "controle" hadden.

Dat is mijn persoonlijke mening, iemand anders kan er anders over denken. Ikzelf heb nooit een spreekkamer van binnen gezien en ben daar heel blij om. Het heeft mijn blik niet kunnen fixeren en kleuren.