Best denkertje,
Je denkt weer heel veel
Ik lees in jouw vraag eigenlijk twee dingen. Ten eerste, wist God wellicht niet dat het slecht af zou lopen (oftewel, is hij toch niet alwetend) anders zou het hem toch niet hoeven te berouwen. Ten tweede als dat niet zo is, is God dan fatalistisch bezig geweest en heeft hij de mens gewoon geschapen terwijl hij wist wat er fout zou gaan….
Tja, de kanttekeningen bij de Statenvertaling geven in ieder geval aan dat het berouw van God gezien moet worden als een menselijke manier van spreken. Het betreft namelijk het punt waarop hij zijn daden veranderd, maar hij blijft in zichzelf onveranderlijk! Deze mening wordt vind ik ook terug op een pagina van ‘de broeders in Christus’ (van wie ik absoluut geen idee heb wie dat zijn). Zij meldden daar dat er twee woorden zijn die vaak door berouw vertaald worden en (ik citeer)
“In het geval van God is het nog zwakker bedoeld. God komt zeker niet tot een vorm van morele inkeer, maar het kan zelfs niet zo zijn dat God van gedachten verandert omdat het Hem zou zijn tegengevallen. Wat we zien is dat God ons lessen wil leren, en dat Hij daarom, in Zijn omgang met de mens, allerlei wijzen van aanpak uitvoert, zoals wij die zouden kiezen (let op: niet probeert, want Hij weet wat het resultaat zal zijn), om zo de mens leren dat die geen van alle tot het gewenste resultaat leiden. Dat moet ons ervan overtuigen dat alleen Zijn oplossing werkt. Het woord nacham vertelt ons in zulke gevallen dat God ‘besluit’ dat het zo wel genoeg is, en dat de tijd gekomen is voor de volgende fase van Zijn plan, dus dat Hij van nu af een nieuwe weg inslaat (….)Wanneer we het gebruik van het woord nacham in verband met God nagaan, blijkt dat het steeds te maken heeft met het bereiken van zo’n keerpunt: het vertelt ons dat voor God de tijd gekomen is om een nieuwe richting in te slaan.
Het is dus alleen maar het feit dat de vertalers, om vrij onduidelijke redenen, het woord ‘berouw’ gekozen hebben, dat ons op het verkeerde been zet. Dit woord ‘berouw’ heeft in onze taal veel te veel morele lading, die het in het Hebreeuws zelden heeft.”
Helaas heb ik geen kennis van de grondtaal, dus ik kan deze redenering niet op waarheid toetsen, maar, mijns inziens, wordt er in ieder geval aangegeven dat God geen echt berouw heeft omdat hij inderdaad vooraf weet wat er gaat komen.
Dan het tweede onderdeel, namelijk, of God fatalistisch besloten heeft om een mens te maken die ‘gedoemd’ is om te vallen….
Laten we eens uitgaan van het tegenover gestelde. God had besloten om geen mens te creeren… wat is daar het gevolg van? ‘de mens is geschapen naar het evenbeeld Gods’. De mens is het enige redelijke schepsel wat in staat is Zijn Schepper te danken. De mens is de enige die de mogelijkheid heeft (had) om zelf te kiezen of hij inderdaad die God zou willen danken voor het leven dat Hij geschonken heeft…
Zonder de mens zou de schepping niet af zijn! Zonder de mens zou er geen mogelijkheid zijn om een kroonstuk op zijn schepping te creeeren. Zonder mens is het ‘zinloos’ om alleen een robot-aarde te schapen! Wie zou hem moeten bebouwen en bewerken?
Nee, de mens hoorde erbij op de aarde. Hij was degene die de aarde afmaakte. Het voelt als het bouwen van een huis zonder dak, dan kun je het geen huis noemen!
Ondanks het feit dat God wist dat de mens een verkeerde keuze zou maken, heeft Hij hem toch de mogelijkheid geboden (als een kind wat steeds weer bij je weg wil lopen, maar die je tenslotte toch opnieuw de mogelijkheid geeft netjes naast je te lopen).
Helaas wil de arme-rijk, de rijke-koning en de koning-God zijn, zo ook in het paradijs. Zoveel hadden zij, alles verloren zij… Sterker nog, alles verloren wij!
Ondanks het feit dat God wist dat de mens Hem gelijk wilde zijn, dat Zijn kroonstuk Hem zou verachten, ja ondanks het feit dat de Zoon wist dat het Hem Zijn leven zou kosten om die mens weer terug te brengen, ondanks dat, gaven Zij ons een kans!
En om nog even kort op je andere vragen in te gaan, hoe vruchtbaar zouden ze geweest zijn in het paradijs? Hmm, in ieder geval was een bevalling iets onbekends, pas na de val zou de vrouw met smart kinderen baren. In mijn optiek (maar die is puur van mij en nergens getoetst) is de kans heel groot dat voortplanting in het paradijs nooit aan de orde zou zijn. Maar dat is puur hypothetisch. We weten niet hoelang Adam en Eva in het paradijs geweest zijn, God wist wel dat zij na hun verdrijving kinderen zouden krijgen.
En ja, zonder val zou dé mens eeuwig zijn blijven leven! Straks bij de nieuwe hemel en de nieuwe aarde geloof ik vast dat het wel zo zal zijn (en daar denk ik ook niet aan voortplanting
)
Sorry voor de lange post, maar ik hoop dat het helder is. Feel free to ask more!
