Er is begeleiding. Een maatschappelijk werkster komt af en toe met je praten en je kunt die ook altijd zelf vragen om steun. Ook financieel kijken ze mee - lukt het je om rond te komen en zo niet, waarom niet? Is dat structureel of niet?
Eenmaal per maand is er een zondagse bijeenkomst. Dan wordt er een kort soort huisdienst gehouden en de dingen besproken die voor een woongroep belangrijk zijn.
Het is een diaconaal project.
http://www.timon.nl/
Mijn dochter is er anderhalf jaar geweest. Het voordeel is ook, dat zij helpen zoeken naar nieuwe woonruimte. Want na anderhalf tot twee jaar maak je plaats voor anderen, tenzij het echt nog niet kan.
Ze heeft geleerd heel zelfstandig te worden en is er enorm van gegroeid.
Zo ongeveer eenmaal per jaar of zo krijgt ze een uitnodiging om nog eens gezellig een middagje langs te komen. Ze heeft er goede herinneringen aan al was ze ook blij dat ze weg kon. Ze was het gewoon ontgroeid en wilde echt zelfstandig verder...
Ik ben heel dankbaar geweest dat ze daar kwam - was er zeker van dat ze niet helemaal in het diepe werd gegooid en goed opgevangen zou worden...
