Volgens mij ligt de discussie over het geven van geld aan bijvoorbeeld goede doelen, of een bijdrage aan de kerk altijd gevoelig.
Ik hoorde een poosje geleden eens een preek, dat ging over het geven van tienden. (is het geven van tienden verplicht dan? Nee, voel je vooral niet bezwaard om meer te geven

)
Maar de preek ging dus over het geven van tienden: We krijgen van God 100 %, en we mogen daarvan 90% houden voor ons zelf, slechts 10% vraagt hij terug.
En de voorganger merkte nog op dat voor ons vaak het geven van gaven/giften een soort sluitpost is: Dus eerst het geld uitgeven aan dingen wat je zelf behaagt, en dan als de streep bijna in zicht komt nog even kijken of er nog wat weg te geven valt. Maar het is beter eerst het deel te reserveren wat je weg wil geven, en daar mee te beginnen. En dan kijken waar je het resterende deel voor gebruikt voor je eigen behoeften.