Evangelie betekent heilsleer of blijde boodschap.

[Chris7]

Ik vraag mij regelmatig af of wij als christenen naar onze niet-christelijke medemens wel genoeg blijdschap uitstralen.

Als wij dat namelijk niet doen, waarom zouden niet-christenen dan nieuwsgierig worden naar ons geloof?

Wie wil hier iets over zeggen?

[Gurkie]

Ik weet niet of het bij het topic gaat passen, maar ik denk meteen aan het volgende.
Ik ben namelijk het bijbelboek Lucas aan het doorlezen. Nu ben ik aanbeland bij hoofdstuk 3 & 4 en het valt me op dat er gesproken wordt over Jezus, die de 'goede boodschap' vertelt en hen onderricht. Maar als je kijkt naar de verzen 18 van beide hoofdstukken: er wordt gesproken over het goede nieuws, maar wat dat dan inhoudt...

Maar goed, om op je vraag in te gaan...
Ik denk dat ik het merendeel van de tijd de blijdschap vertegenwoordig. Maar soms deel ik wel mijn eigen frustratie over christenen of God. Dat kan goed (ze voelen zich begrepen) en slecht (ze knappen af) op gereageerd worden.

[Chris7]

En tóch denk ik, dat we als christenen op dit gebied heel vaak tekort schieten, ondanks al onze goede bedoelingen. Vind je ook niet, gurkie?

[Gurkie]

Tja, christenen is een heel breed begrip. Ik weet niet hoe 'onze' uitstraling in het algemeen is. Wat dat betreft moet ieder op zijn eigen plekje het verschil maken.

Ik mis inderdaad wel overtuigingskracht en daadkracht. Net niet de juiste toon aanslaan, terwijl (als je je even in de ander inleeft) dat best zou kunnen.

[Chris7]

Ben ik helemaal met je eens. Ik denk dat we ook best heel belerend kunnen overkomen en maar met het vingertje wijzen naar een ander, hoe hij of zij iets zou moeten doen of juist laten.
Dit kan natuurlijk al helemaal niet, maar het gebeurt helaas maar al te vaak.

[japio]

Ik vraag mij regelmatig af of wij als christenen naar onze niet-christelijke medemens wel genoeg blijdschap uitstralen.

Als wij dat namelijk niet doen, waarom zouden niet-christenen dan nieuwsgierig worden naar ons geloof?

Wie wil hier iets over zeggen?

Liever zou ik voor het woord blijdschap het woord liefde invullen. Liefde zegt mijns inziens meer dan blijdschap. Zoals de samenvatting van de wet: liefde tot de naaste en liefde tot God. Stralen wij genoeg van deze liefde af... Ik denk en hoop dat niemand die vraag positief beantwoord, het is namelijk nooit genoeg, ook na ontvangen genade niet. Het besef dat het nooit genoeg is confronteert ons voortdurend met de gebrokenheid van de wereld en van ons eigen ik....Het mag wel voortdurend ons gebed zijn of we als christenen iets van Zijn liefde mogen uitstralen op de wereld en of de Heere al onze tekorten daarin wil vergeven...

[Chris7]

Japio,

Ik denk dat we elkaar wel begrijpen. Ik bedoelde meer het voorstadium van het uitstralen van liefde. Ik kan op straat of in een winkel wel zien of iemand blijdschap uitstraalt, maar ik zie niet echt of iemand in het voorbijgaan ook liefde uitstraalt. Daarvoor is m.i. meer direct contact met iemand noodzakelijk en dán ben ik het helemaal eens met jouw opmerking.

[Marnix]

Volgens mij hoeven we de scheiding tussen liefde en blijdschap niet zo te maken. Ik heb nog nooit iemand die opeens zwaar verliefd is heel emotieloos en strak zien doen.

Blijdschap is een gevolg van liefde.

Er zou veel liefde en blijdschap moeten zijn, we zouden dat moeten uitstralen. Dat gebeurt vaak veel te weinig inderdaad, we zijn vaak zo lauw, schamen ons voor het evangelie en lopen onderling ook nog eens te bakkeleien soms. En onze vormen zijn soms gewoon wat vreemd, als we blij zijn uiten we dat vaak zo weinig

[Riska]

Soms heb ik de indruk dat - in ieder geval in Nederland - meer nadruk gelegd wordt op ellende, dan op verlossing en dankbaarheid.
En als wij alleen maar gebukt gaan onder de last van de schuld dan stralen wij dat ook uit en bepaald niet dat God dienen en Jezus Christus volgen ook heel vreugdevol is.
Als we in ons leven de Opstanding centraal stellen - dus Christus die dood en zonde heeft overwonnen en ons verzoend heeft met God - dan moeten we wel vreugde uitstralen toch?

[Chris7]

Riska,

Ik ben het helemaal met je eens dat de nadruk (te) vaak op de zonde ligt i.p.v. op de verlossing en ik denk niet dat dit de bedoeling is van het evangelie.
Verder wordt het m.i. ook hoog tijd, dat we als verschillende kerkgenootschappen eens contact gaan onderhouden met elkaar, zodat we als kerken onderling eens wat meer éénheid gaan uitstralen.
Mijn vrienden komen ook uit zeer verschillende kerkelijke richtingen, dus ik weet zeker dat het dan in groter verband ook moet kunnen. Het kan toch niet zó moeilijk zijn om respect voor elkaars opvattingen te hebben? Dat is toch óók wat Jezus ons geleerd heeft?

[Marnix]

Mee eens... christenen moeten eens gaan samenwerken. Dan leren ze elkaar ook wel iets meer begrijpen en respecteren. Die twee gaan meestal hand in hand. Zo ging dat bij mij ook. Ooit zat ik een baptistische vriendin fel uit te leggen waarom de volwassendoop zo ontzettend fout was en 1,5 jaar later hadden we een heel goed begripvol en respectvol gesprek met elkaar

[Chris7]

Zo zie je maar weer, Marnix, in gesprek gaan met elkaar is nooit verkeerd.
Overigens stond er enkele maanden geleden een hele serie artikelen in het ND over wat al dan niet Bijbels zou zijn: kinderdoop of volwassendoop. Het eind van het liedje was dat ze er geen antwoord op konden geven, welke de voorkeur zou moeten hebben. Ik denk dat dit ook heel veel met traditie te maken heeft.

[Marnix]

Hm het heeft te maken met waar je mee opgevoed bent. Beiden hebben een goede Bijbelse onderbouwing, interpreteren de Bijbel en vooral het teken van de doop (verbondsteken, in plaats van besnijdenis of niet etc) anders.

Uiteindelijk zal een van beiden juist blijken te zijn natuurlijk... maar we moeten de eenheid in Hem niet gaan ondermijnen door de andere partij (die ook goede Bijbelse argumenten heeft, dat vergeet men wel eens) te veroordelen en af te serveren als tweederangs gelovigen.

[Chris7]

Marnix, dat je heel mooi gezegd! Ik ben het dan ook volledig met je eens!

[Raido]

Evangelie mag dan inderdaad 'blijde boodschap' betekenen, maar dat betekend zoveel als 'heugelijke tijding' of 'goede boodschap', niet blijdschap