Wanneer en hoe ontstaan vader en moedergevoelens?

[Layna]

Ach ja... ik heb ook weleens wat achter-het-behang-plak-momenten met mijn lieve peuter maar dat weegt niet op tegen het geluk dat ze brengt.

[MarinusCopy]

Maar als je je kind voelt bewegenin je buik en het later in je armen houd dan komen de moedergevoelens vanzelf!

Hoewel het meestal idd zo simpel werkt is het geen garantie.

[Tuinfluiter]

Het kan natuurlijk ook zijn dat iemand wel moedergevoelens heeft, maar eigenlijk helemaal niet van baby's houd.
Dat was bij mijn vriendin, die had eigenlijk een soort hekel aan baby's, moest niks hebben van moeders die een baby bij zich hadden, ze wilde wel zelf graag kinderen, maar ja die zijn toch eerst baby.
Toen werd ze zelf zwanger en haar dochtertje was er en ze vond het toch wel heel leuk, al geeft ze nog wel aan dat ze oudere kinderen wel veel leuker vind.
Tis toch je eigen baby, dus dan zal je die toch al snel leuker vinden dan een baby van een ander.

[ikkie89]

moedergevoelens. die ken ik wel jah!
heb op dit moment geen relatie, maar het lijkt me ontzettend
mooi om een eigen kindje (en van een lieve man) in m'n armen te kunnen houden!
ook idd als ik sommige zwangere vrouwen zie, kan ik er van dromen dat er zo'n kindje in je groeit wat je voelt bewegen en wat je wil beschermen wanneer het op de wereld is(met z'n tweeën dan hé). alleen de tijd voor de bevalling al: kamertje inrichten, namen verzinnen lijkt me erg mooi om samen van te kunnen genieten. ook al zijn er moeilijke momenten, je krijgt als alles goed is wel iets voor waar je ontzettend dankbaar mee kunt zijn.

[Gerdien B.]

Er zijn ook mensen die totaal geen moedergevoelens kennen en ze ook nooit krijgen. Ik ken ook een stel waar hij enorm verzot is op kinderen, maar zij moet er niets van weten. Baby's vind ze al helemaal verschrikkelijk. Paar pubermeiden vind ze dan wel weer leuk. Lekker mee shoppen en tutten.

[ring]

Om dan te zeggen dat jij geen kinderen wil vind ik heel hard overkomen.

Waarom? ik wil geen kinderen en zal dat wss ook nooit willen.Moet ik ondanks dat toch maar wat kinderen op de wereld zetten? Lijkt me niet fair tegenover die kinderen. En in een wereld die snel overbevolkt begint te raken lijkt het me geen schande om geen kinderen te willen trouwens. Dat is ook één van de redenen om geen kinderen te nemen voor me.

Dat wil ik er ook helemaal niet mee zeggen. Je moet zeker geen kinderen op de wereld zetten omdat het zo 'hoort'. Dan ben je wel verkeerd bezig omdat je die kinderen dan ook nooit de toekomst kan geven die ze nodig hebben.

Maar ik vraag me dan wel af hoe je kinderen in een relatie ziet. Mijn inziens heeft God het niet voor niets zo geschapen dat het mogelijk is om iets te krijgen wat van jullie samen is.

[ring]

Kan mee ook heel goed voorstellen dat Ring mij bedoelt.
Want ik heb gezegd, dat het niet zomaar iets is om kinderen te krijgen en dat het echt niet alleen maar leuk is om een kind te hebben, maar dat er toch veel bij komt kijken.
Maar dat wil niet zeggen dat wij geen kinderen zouden willen krijgen, zeer zeker wel!
We zouden het gewelig vinden, maar dan toch heb ik soms ook wel gevoelens van: poephoe lijkt me toch wel heel wat om een kindje te hebben.

Maar dan kom je toch juist bij het punt waar het in dit topic ook om ging? Wanneer ben je daar klaar voor om uiteindelijk toch een kindje op de wereld te zetten??

[Tuinfluiter]

Denk dat je er nooit helemaal klaar voor bent.
Je kunt er natuurlijk helemaal voor gaan om zwanger te worden omdat je dat zo graag wilt en er aan toe bent, maar denk wel dat soms heus wel eens de 'twijfels' toe zullen slaan.
Is het iets voor ons? zal ik het aankunnen? hoe zal het allemaal gaan? enz enz.
Dat wil niet zeggen dat je er niet voor gaat samen.

[Dippie]

Hmm....moedergevoelens...Nou, die heb ik ook al behoorlijk lang
Maar naarmate je ouder wordt worden die gevoelens wel steeds serieuzer.
Zeker als ik om me heen zie dat oude klasgenootjes al kinderen hebben. Mijn kinderwens is daarom ook heel erg groot en gelukkig die van mijn vriend ook! Ik moet eerlijk zeggen dat wij het er regelmatig over hebben. Lekker fantaseren kan helemaal geen kwaad
Alleen wordt ik steeds wel erg 'bang' dat ook ik diegene kan zijn (of wij) die geen kinderen kan krijgen. Ik moet daar eigenlijk echt niet teveel aan denken, want toch...een huwelijk zonder de kinderzegen lijkt me echt verschrikkelijk moeilijk.....

Op mn werk vind ik het heerlijk om de verzorging van de kids over te nemen van de ouders. En als ik dan met zo'n kindje bezig ben, want echt een pracht kindje is, dan kriebelt het echt wel even in me, zo van; wow...hoe zou het voelen als zo'n kindje gewoon van mijzelf en mn vriend is?

Wij willen zowiezo als we gaan trouwen proberen rekening te houden met een eventueel kindje....Ik wil het gewoon niet tegengaan omdat ik er het geld of de ruimte bijvoorbeeld niet voor heb. Maar goed, dat is onze persoonlijke keuze....