Wat zegt het aantal avondmaalgangers, van de gemeente.

[Speedy]

Misschien doet die mens zich tekort, ik ben altijd huiverig voor dergelijke snelle gevolgtrekkingen. Een dominee zei het eens zo: Er zijn ook mensen die in de bank Avondmaal mogen houden.

En wordt dit tegenwoordig ook al niet normaal gevonden? Er zijn er die dit ook al tot de ware vroomheid rekenen. Terwijl als het jezelf eens gebeurd je alleen maar kan verzinken in de ondoorgrondelijke genade en liefde van Christus. En dan praat je er niet op die manier over.

[CaptainCaveman]

Degenen die het ware geloof niet hebben, laat hij wel met rust. Die mensen hebben dan ook verreweg het rustigste leven.

Wat een nonsens. Dat hoef ik toch niet nader te verklaren, mag ik hopen?

Dit heeft natuurlijk betrekking op het geestelijke leven. Natuurlijk kunnen ook niet-gelovigen onrustige dingen beleven. Ze kunnen lijden onder werkstress, om eens wat te noemen. Maar dat heeft natuurlijk niks met de geestelijke strijd van het geloof te maken. (Al kan de duivel zoiets bij gelovigen uiteraard wel heel handig aangrijpen!)

Ah, op die manier. Helder.

Maar ook niet-gelovigen kunnen lijden onder aanvallen van de duivel, denk je niet?

[Beautiful]

even nog in reactie op de openingspost. Ik kom zelf uit die plaats, ben lid geweest bij de GG en meer dan eens bij de GGiN in die plaats gekerkt.

En weet je wat erg is? Als mensen niet meer kunnen geloven vanwege de prediking. In al die jaren krijg je het idee '
voor mij kan dat nooit weggelegd zijn. Ik ben te slecht, dat is te hoog, enz'.
Mensen die in tweestrijd zitten, met tranen in hun ogen. Bij wijze van spreke al met één been in het gangpad staan om aan te gaan. Maar innerlijk een verschrikkelijk gevecht hebben en uiteindelijk niet gaan.
Een meisje die door haar vader abrupt vast werd gepakt en weer terug in de bank gezet. Omdat zij niet behoorde aan te gaan.
Door de dominee op je nummer gezet worden omdat je zijn vraag beantwoord, dat Jezus ook voor jou gestorven is. En dat hij vervolgens zegt 'dat weet ik nog zo net niet.'
Ik ben van mening dat de mensen daar mensen door eigen definitie en verzinsels mbt geloof verder van God af worden gehouden ook al gaan ze naar de kerk, dat dat ze bij Hem komen.

[Marnix]

Misschien doet die mens zich tekort, ik ben altijd huiverig voor dergelijke snelle gevolgtrekkingen. Een dominee zei het eens zo: Er zijn ook mensen die in de bank Avondmaal mogen houden.

Zo is het niet bedoeld. Als je vanuit de bank meeviert had je aan tafel moeten zitten. Blijkbaar vond hij zichzelf niet goed genoeg of werd hij indirect afgehouden door de kerkleer, prediking, kerkcultuur etc. Als Jezus nodigt om aan tafel te gaan moet zo iemand ook aangaan. Vanuit de bank vieren is dan geen optie want je durft geen deel te hebben aan het brood en wijn.

[elbert]

Een meisje die door haar vader abrupt vast werd gepakt en weer terug in de bank gezet. Omdat zij niet behoorde aan te gaan.
Door de dominee op je nummer gezet worden omdat je zijn vraag beantwoord, dat Jezus ook voor jou gestorven is. En dat hij vervolgens zegt 'dat weet ik nog zo net niet.'

Hoe staat het ook alweer in het avondmaalsformulier?
"Maar de mens beproeve zichzelf."
Als we onszelf onderzoeken, hebben we geen tijd om dat voor een ander te gaan doen, tenzij er sprake is van censuurmaatregelen.

[Beautiful]

Een meisje die door haar vader abrupt vast werd gepakt en weer terug in de bank gezet. Omdat zij niet behoorde aan te gaan.
Door de dominee op je nummer gezet worden omdat je zijn vraag beantwoord, dat Jezus ook voor jou gestorven is. En dat hij vervolgens zegt 'dat weet ik nog zo net niet.'

Hoe staat het ook alweer in het avondmaalsformulier?
"Maar de mens beproeve zichzelf."
Als we onszelf onderzoeken, hebben we geen tijd om dat voor een ander te gaan doen, tenzij er sprake is van censuurmaatregelen.

Eensch, ter verdere illustratie: de gemeente sprak vol lof over het handelen van de vader. Hoe durfde zij!

Ik bedoel dat is toch erg? Dat mag toch niet zo zijn?

[Beautiful]

Het is zeker goed om dat te onderzoeken. Maar ik denk dat dat minder te maken heeft met uiterlijke aspecten en de prediking dan wat er innerlijk in de mens leeft. Het clichébeeld wat hier getekend wordt door sommigen, dat velen niet durven aangaan doordat ze iets moeten hebben meegemaakt is onjuist. En daar ageerde ik in principe tegen, als voorbeeld dat je daar heel moeilijk gevolgtrekkingen uit kunt opmaken.

Ik sluit me bij Rafael aan: Waarom hebben die mensen dan belijdenis gedaan?

En een andere vraag: Waarom verschilt dit dan zo per kerkverband? Zitten er in het ene kerkverband veel meer mensen die van binnen toch niet willen (en idem dito voor plaatselijke kerken binnen een specifiek kerkverband)? Het lijkt me ook wat vreemd te stellen dat dat percentage gelijk is maar dat in al die "lichtere kerken" iedereen maar aangaat, terwijl het merendeel hem niet wil volgen?

Kortom, volgens mij is de stelling dat het meer met innerlijk / karakter te maken maken heeft maar ten dele juist en dan wel dat deel, dat karakter / innerlijk ook gevormd kan worden. Er zitten echt niet meer bezwaarden in het ene kerkverband omdat ze zo geboren zijn, hooguit omdat ze zo gevormd zijn door de kerkcultuur.

Ik antwoord met citaten uit mijn vriendenkring:

'Voor mijn moeder. Ja mijn zus heeft het al niet gedaan en ze vind het zo fijn als ik het wel doe.'

'Ja, ik ben nu al 23. Nu hoor ik toch echt wel belijdenis te doen.'

'Voor mijn vriendin. Die wilde samen belijdenis doen. dan zijn we voortaan die avond in de week niet kwijt.'

--> antwoord 'Maar hebben jullie dan niet je getuigenis van je geloof in Christus gegeven.

'Neuh dat boeit me niet zo. 't Is goed geweest. Nu al zolang gedaan. En anders blijft moeder/vriendin/omgeving maar zeuren.'

--> antwoord: 'Dus jij hebt eigenlijk staan liegen voor Jezus/God. Pfoe nou ik zou dat niet eens durven hoe chagerijnig mijn moeder/vriendin/ omgeving ook op mij werd, liegen tegen God

'O ja, eigenlijk nog nooit over nagedacht. Da's toch gewoon bij ons? Met 13 ga je op catechesatie met 22/23 ga je er weer vanaf. Ja liegen over God, zo had ik dat eigenlijk nooit gezien.

--> antwoord: 'Maar als je dat zo nooit had gezien, ten opzicte van wie of wat doe je dan belijdenis. Je belijdt toch iets?

--> 'Uhm ja voor de kerkenraad toch? Ofzo?

deze gesprekken zijn werkelijk zo gevoerd.

[Marnix]

belijdenis van de leer...

[Wullimpie]

Degenen die het ware geloof niet hebben, laat hij wel met rust. Die mensen hebben dan ook verreweg het rustigste leven.

Wat een nonsens. Dat hoef ik toch niet nader te verklaren, mag ik hopen?

Dit heeft natuurlijk betrekking op het geestelijke leven. Natuurlijk kunnen ook niet-gelovigen onrustige dingen beleven. Ze kunnen lijden onder werkstress, om eens wat te noemen. Maar dat heeft natuurlijk niks met de geestelijke strijd van het geloof te maken. (Al kan de duivel zoiets bij gelovigen uiteraard wel heel handig aangrijpen!)

Ah, op die manier. Helder.

Maar ook niet-gelovigen kunnen lijden onder aanvallen van de duivel, denk je niet?

Tja, ik durf natuurlijk niet met een keihard nee te antwoorden, maar wat zou het voor nut hebben voor de duivel?
Het enige wat hij wil is ons weg houden bij God, als je dat uit jezelf al doet is dat voor hem lekker makkelijk, je gaat immers geen slapende honden wakker maken.

De onrust bij een ongelovige zou wel een uit een hele ander hoek kunnen komen.

[Machiavelli]

belijdenis van de leer...

Natuurlijk, belijdenis van het geloof is inhoudsloos als dat geloof ongespecificeerd en zonder kaders blijft.

[Evelien]

in veel kerken moet je ook belijdenis hebben afgelegd om te mogen trouwen/kinderen te laten dopen. Dus doen heel wat mensen belijdenis niet puur van hun geloof maar uit een soort van traditie omdat het hoort. Maar kijken niet verder.

[MissF]

Volgens mij moet je heel goed kijken waar je dan belijdenis van doet. Als het van de leer is, dan maakt het toch helemaal niet uit dat je amper gelooft? Als je het er maar mee eens bent.
Bij geloofsbelijdenis kan dat niet. IN mijn gemeente zou dat niet mogelijk zijn. Wij hoefden ook bij de kennismakings/aannemingsavond geen vragen uit ons hoofd te leren, want dat vind ik grote onzin. Wij gingen met onze ouderlingen in gesprek over ons persoonlijke geloof. IN plaats van rijtjes en cathegismussen opdreunen. Zo konden zij 'checken' dat wij geloofden, dat kan toch helemaal niet met een stel vragen?

[cire]

in veel kerken moet je ook belijdenis hebben afgelegd om te mogen trouwen/kinderen te laten dopen. Dus doen heel wat mensen belijdenis niet puur van hun geloof maar uit een soort van traditie omdat het hoort. Maar kijken niet verder.

Wat betreft het dopen van kinderen zit er toch wel wat in dat mensen belijdenis moeten hebben gedaan toch? Het gaat om gelovige ouders die hun kinderen laten dopen!

Dat vraag ik mij ook wel eens af in de GG waar ik zelf in zit. Sommige predikanten preken openlijk 'belijdenis van de leer'. Dat is toch wel vreemd als je op basis daarvan je kinderen laat dopen...

[Marnix]

belijdenis van de leer...

Natuurlijk, belijdenis van het geloof is inhoudsloos als dat geloof ongespecificeerd en zonder kaders blijft.

Uiteraard. Ik bedoelde dat leer en leven juist gescheiden wordt, wel belijdenis doen van de leer maar blijkbaar niet geloven in Hem, nou ja, wel dat Hij bestaat maar niet dat Hij ook jou Vader en Jezus jou Verlosser is.

[Joepie Meloen]

Misschien doet die mens zich tekort, ik ben altijd huiverig voor dergelijke snelle gevolgtrekkingen. Een dominee zei het eens zo: Er zijn ook mensen die in de bank Avondmaal mogen houden.

En wordt dit tegenwoordig ook al niet normaal gevonden? Er zijn er die dit ook al tot de ware vroomheid rekenen. Terwijl als het jezelf eens gebeurd je alleen maar kan verzinken in de ondoorgrondelijke genade en liefde van Christus. En dan praat je er niet op die manier over.

Volgens mij wordt er nu een bepaalde bekeringsgeschiedenis verheven tot algemene bekeringsgeschiedenis?

Natuurlijk is het niet normaal, maar dat wil niet zeggen dat alle mensen die niet aan het Avondmaal gaan automatisch niet bekeerd zijn.