Zelfmoord.

[Night]

Wat verwacht je van mensen om je heen? Hoe kunnen ze je duidelijk maken dat ze echt van je houden en heb je wel ervaringen waaruit blijkt dat mensen echt om je gaven?

Je stelt hier heel terechte zaken.
Om het bruggen bouwen te combineren met jouw vragen:
Sommigen trappen bruggenbouwers iedere keer maar weer weg. Omdat hun verwachting verkeerd is, of omdat de bruggebouwer het niet juist doet volgens hen, volgens hun patroon.
Soms mag de brug er alleen maar uitzien zoals zij dat willen. Wat zij met die brug doen of tegen die brug doen mag allemaal, maar zodra de brug iets dergelijks doet, dan wordt de brug weer ver weggeschopt.
Met als gevolg dat de brug zich na een aantal malen niet meer vertoont. Die zou misschien wel willen, maar na een aantal bruggenbouwpogingen is het over. Onmogelijk.

Kortom...soms is een brug maken naar iemand onmogelijk gemaakt door de ontvanger. Zonder dat men er erg in heeft. Men kijkt te weinig of te mooi naar zichzelf.

Met als gevolg: geklaag dat bruggen vertrekken, tekenen dat mensen van hen gehouden hebben worden geminimaliseerd, zo niet ver weggesmeten. De negatieve ervaringen komen op de voorgrond.

Wat ik zeggen wil.....vanuit de ontvanger misschien wel begrijpelijk, maar vanuit de gever, de bruggenbouwer, allemaal niet meer te volgen. En de een eerder, de ander later, maar men geeft het weleens op...

Zonder tekort te willen doen aan de problematiek toch een praktijkervaring....

[moppie]

Iemand die depressief is leeft in een eigen wereldje en heeft een maar heel beperkte kijk op de wereld op dat moment.

Niemand kan iets goeds doen en alles wordt ondergewaardeerd.

Men wil dan een schouder hebben die precies in dat wereldje past en dat is bijna ondenkbaar.

Vrienden vallen dan weg omdat ze niet doen aan het verwachtingspatroon dat de "patient" heeft.

En dat is soms zo jammer want dan loop je als "schouder" inderdaad tegen een muur op.

Het is net wat Skoes zegt. een brug bouwen moet van twee kanten komen. Kan niet alleen vanuit de patient. En ook niet alleen van de hulp.

Een brug moet op eengelijk nivo liggen anders zijn de verhoudingen zoek en spat de brug een keer uit elkaar.

Zit je dus aan beide kanten op een andere golflengte dan zal die brug nooit geboued worden.

[essieee]

Iemand die depressief is leeft in een eigen wereldje en heeft een maar heel beperkte kijk op de wereld op dat moment.

Niemand kan iets goeds doen en alles wordt ondergewaardeerd.

Men wil dan een schouder hebben die precies in dat wereldje past en dat is bijna ondenkbaar.

Vrienden vallen dan weg omdat ze niet doen aan het verwachtingspatroon dat de "patient" heeft.

En dat is soms zo jammer want dan loop je als "schouder" inderdaad tegen een muur op.

Het is net wat Skoes zegt. een brug bouwen moet van twee kanten komen. Kan niet alleen vanuit de patient. En ook niet alleen van de hulp.

Een brug moet op eengelijk nivo liggen anders zijn de verhoudingen zoek en spat de brug een keer uit elkaar.

Zit je dus aan beide kanten op een andere golflengte dan zal die brug nooit geboued worden.

Ik heb dit zelfde meegemaakt en nog. OOk ik ben depressief en de mensen die altijd het hardts riepen dat ze je vrienden waren laten je nu barsten!
Gelukkig gaf God ook echte vrienden op mijn weg!

[Evelien]

Gelukkig gaf God ook echte vrienden op mijn weg!

waarom geeft Hij jouw dat wel en anderen niet?

[Jardena]

God only knows how much your heart can bear!!

Het leven is te kort en te mooi om ten onder te laten gaan aan depressies. Er zijn veel dingen in je leven die ervoor kunnen zorgen dat je jezelf negatief gaat zien en je daarna voor andere mensen gaat denken (en voor andere denken doen wij allemaal maar al te vaak, stel je staat ergens en mensen kijken naar jou, als je dan een negatief zelfbeeld heb, denk je dat die mensen jou als minder zien, als negatief, maar die gedachte verzin je zelf omdat niemand die naar jou kijkt dat tegen je zei, en misschien kijk jij wel net zo terug). Een negatief zelfbeeld is van vele depressies de oorzaak. Soms gaan ze zo ver dat je anorectisch wordt of in een nog erger geval dat mensen zelfmoord plegen. Als je depressief ben moet je hulp zoeken van een maatschappelijk werker, dan kun je de oorzaak te weten komen, dan kun je leren van jezelf te houden en dan kun je leren te accepteren dat sommige dingen gebeuren en dat jij sommige dingen die andere wel hebben, niet hebt. Iedereen is even waardevol en als je belemmerd wordt dat aan jezelf te zien dan moet je die belemmeringen oplossen, met of zonder hulp

Dit zijn geen wijze woorden, dit is een tip van iemand met ervaring.

[moppie]

Iemand die depressief is leeft in een eigen wereldje en heeft een maar heel beperkte kijk op de wereld op dat moment.

Niemand kan iets goeds doen en alles wordt ondergewaardeerd.

Men wil dan een schouder hebben die precies in dat wereldje past en dat is bijna ondenkbaar.

Vrienden vallen dan weg omdat ze niet doen aan het verwachtingspatroon dat de "patient" heeft.

En dat is soms zo jammer want dan loop je als "schouder" inderdaad tegen een muur op.

Het is net wat Skoes zegt. een brug bouwen moet van twee kanten komen. Kan niet alleen vanuit de patient. En ook niet alleen van de hulp.

Een brug moet op eengelijk nivo liggen anders zijn de verhoudingen zoek en spat de brug een keer uit elkaar.

Zit je dus aan beide kanten op een andere golflengte dan zal die brug nooit geboued worden.

Ik heb dit zelfde meegemaakt en nog. OOk ik ben depressief en de mensen die altijd het hardts riepen dat ze je vrienden waren laten je nu barsten!
Gelukkig gaf God ook echte vrienden op mijn weg!

ik heb bijna 2 jaar overspannen thuisgezeten en nog heel vaak last van depressies

[Andrea]

Gelukkig gaf God ook echte vrienden op mijn weg!

waarom geeft Hij jouw dat wel en anderen niet?

Ik geloof dat God met iedereen het beste voor heeft, ook al zal de duivel er alles aan doen om dat te verhinderen. Ik geloof dat Hij iedereen mensen wil geven die ook een stukje van Gods liefde door mogen geven aan hun vrienden.
Aan de andere kant zullen die vrienden niet zomaar uit de lucht vallen toch? Ik denk dat het goed is om op een rijtje te krijgen wat je van God verwacht, wat je van mensen om je heen verwacht. Dat kun je aan God voorleggen maar je kunt dan ook gelijk kijken welke verantwoordelijkheid je daar zelf in kunt nemen.
Want God wil niet dat de mens alleen is!

[Night]

Gelukkig gaf God ook echte vrienden op mijn weg!

waarom geeft Hij jouw dat wel en anderen niet?

Ik geloof dat God met iedereen het beste voor heeft, ook al zal de duivel er alles aan doen om dat te verhinderen. Ik geloof dat Hij iedereen mensen wil geven die ook een stukje van Gods liefde door mogen geven aan hun vrienden.
Aan de andere kant zullen die vrienden niet zomaar uit de lucht vallen toch? Ik denk dat het goed is om op een rijtje te krijgen wat je van God verwacht, wat je van mensen om je heen verwacht. Dat kun je aan God voorleggen maar je kunt dan ook gelijk kijken welke verantwoordelijkheid je daar zelf in kunt nemen.
Want God wil niet dat de mens alleen is!

Ik ben het helemaal met je eens Andrea.
Ik geloof niet dat we kunnen zeggen dat het God is die ze je onthoudt..

[Skoezie]

De duivel is machtig, ik weet dat uit eigenervaring zie topic wicca b.v. De duivel is uit op destructie van jou en van het menselijk geslacht

Evelien zou je het echt willen weten? Als het belangrijk was, wist je het wel. Waarom was ik bijn wicca; waarom sprong ik bijna voor de trein waarom? waarom? waarom? ik weet het niet

[essieee]

Gelukkig gaf God ook echte vrienden op mijn weg!

waarom geeft Hij jouw dat wel en anderen niet?

Sta je er wel voor open???

[kurtyo]

God bewaart Zijn volk hiervoor.

Ik heb het topic niet helemaal gelezen en heb daar ook geen zin in. Maar dit is dus echt de meest kortzichtige en krankzinnige reactie die ik ooit heb gehoord!!!!!!! Hier wordt ik boos van.

[surfer]

Er wordt door sommige mensen toch wel wat makkelijk over gepraat. Het is een feit dat iemand op een gegeven moment in een spiraalvormige cirkel naar beneden kan komen. Slechte jeugdervaringen --> mensen niet meer durven vertrouwen, dat betekent dat een ander een authentieke krachtsinspanning (niet gebaseerd op medelijden) zal moeten leveren, in het begin meer willen geven dan terug verwachten. Dat is een investering die nodig is om de boel weer wat te genezen en daar zijn de meeste mensen inderdaad niet toe in staat (of toe bereid), is mijn inschatting.

[Andrea]

Dat ben ik wel met je eens. Het zal zeker in het begin veel investeren zijn maar dat is ook niet erg. Maar ik denk dat het wel goed is dat degene die vrienden 'zoekt' weet naar wie die op zoek is en wat hij van de ander verwacht. Dan kun je ook beiden open kaart spelen en zal een relatie makkelijker verlopen. Want zonder vrienden red je het niet in een moeilijke periode. Ook al is het moeilijk om iemand te gaan vertrouwen, als je vaak teleurgesteld bent geweest... maar hou het contact open en zeg wat je moeilijk vind en waar je tegenaan loopt.
Een heel verhaal maar ik hoop gewoon dat de mensen die eenzaam zijn en wiens vertrouwen in anderen geschaadt is toch mensen in hun omgeving mogen vinden die er voor ze zijn en waardoor ze weer vertrouwen in anderen en zichzelf krijgen.

[Andrea]

waarom geeft Hij jouw dat wel en anderen niet?[/quote]

Ik hoop dat de mensen die (nog) geen vrieden hebben die wel zullen krijgen. En probeer niet opstandig te worden want dat maakt het alleen maar moeilijker. Weet in ieder geval dat God van je houdt en je mensen om je heen wil geven die je dat ook vertellen. Maar vergeet ook je eigen verantwoordelijkheid niet. Kijk wat je zelf kunt ondernemen en vertel anderen ook dat je ze nodig hebt. Al is dat nog zo moeilijk! Maar als mensen niet weten waar ze je mee kunnen helpen wordt het voor hen ook moeilijk.

Ik hoop ook dat mensen die in hun omgeving iemand kennen die eenzaam (o.i.d) is daar ook hun verantwoordelijkheid nemen en contact zoeken. Schroom niet, probeer je te verplaatsen in de ander..dat kan ook helpen op de ander toe te stappen!
We hebben elkaar gewoon nodig

[meschianza]

Ergens gelezen....... (maar soms ook zelf ondervonden, niet helemaal maar wel gedeeltelijk)

Ik heb gezocht naar begrip, maar dat heb ik niet gevonden. Ik heb gezocht naar iemand die naar me wilde luisteren, maar er was niemand. Ik heb gehuild, maar er was niemand die me hoorde. Iedereen vindt me verander van een levenslustig, spontaan meisje in een stug, saai, teruggetrokken wezen. Niemand heeft gezocht naar de oorzaak daarvan. Ik kan en wil zo niet verder leven. Ik houd dit niet vol. Mam, heb je echt nooit iets gemerkt? En dan nog een kort woord tegen jou. Welke naam ik je moet geven weet ik niet. De naam ‘vader’ ben je niet waard. Talloze keren heb je me misbruikt. Het is niet alleen lichamelijk dat je kapot hebt gemaakt, mijn eigen ik is ook weg. Ik kan je schijnheilige gepraat niet langer aanhoren. Ik kan je zingen in de kerk niet langer aanhoren, want ik van het spotten. Huichelaar! Ik kan niet langer in je nabijheid verkeren.Ik kan niet meer vergeten. Ik kan niet meer leven en ik wil het ook niet meer. Het spijt me van deze vreselijke daad, maar ik hoop dat jullie ogen er door open gaan. Zoek eerst naar de oorzaak als iemand zich vreemd gedraag en oordeel niet te snel. Ik ben moe, vreselijk moe. Ik heb naar rust gezocht, maar ik heb die niet gevonden. Ik ben alleen maar gestuit op onbegrip. Echte vrienden? Ik weet niet wat dat zijn. Ik wil niet langer leven ik wil niet langer gekwetst worden. Ik kan zo niet meer verder.

God, dit doet me echt pijn. Ik heb weinig iets gelezen wat zoveel wanhoop uitdroeg. Ik dank Hem dat ik het niet herken. Maar soms ben ik wel bang dat een vriend of vrienin dit moet zeggen, en ik het niet zie en niet weet omdat ik het niet begrijp. Ik ben echt bang dat ik ooit meemaak dat iemand die ik lief heb zo depressief en zoveel pijn heeft en zich van het leven beroofd. En ik wist het niet, ik heb er niks aan gedaan. Er is zoveel stil leed.