talenten van een moeder...

[esli]

Zelf zie ik gewoon dat God aan een moeder de mogelijkheid geeft om zoveel van haar kind te houden, meer dan wie dan ook. Ik denk dat je dat moet gebruiken en die liefde aan je kind schenken, want een kind die veel liefde krijgt en zich gewaardeerd voelt zal veel zelfverzekerder zijn. Ik hoor vaak het argument dat kinderen op de creche leren hoe ze met andere kindjes moeten samenspelen en daardoor sociaal vaardiger zijn. Dat vind ik een beetje apart, mijn moeder nam me altijd mee naar visite waar vaak kindjes waren .. dus ik denk dat dat wel meevalt.

Dit doet mij komen op een ander punt. Ik mis in het hele verhaal eigenlijk een beetje de vader. Zou een vader minder van zijn kind houden dan de moeder? Dat vraag ik me een beetje erg af. Ik ben ook groot voorstander dat de ouders ook de zorgtaken voor het kind verdelen. Ik denk dat een man ook wel talenten heeft voor het opvoeden van kinderenn!
Verder is het denk ik niet wenselijk om een kind 4/5 dagen per week naar een kinderdagverblijf te doen, dan vraag ik me ook af: waarom kinderen? Ik heb een bijbaantje op een kinderdagverblijf en ik heb wel met die kinderen te doen, maar kinderen die er 2 dagen ofzo zijn leren er denk ik wel veel van. Er zijn ook nog mensen die gewoon niet zoveel kinderen in hun omgeving hebben, dus dan kan je je kinderen daar ook minder makkelijk mee naar toe nemen.

[*Annet*]

Hoe weet ik nu precies wat mijn talenten zijn?

Als ik enorm mijn best doe kan ik wel leren maar ik heb er geen zin in. Heb ik dat talent verspild?

Een huishouwen runnen met vier kinderen vind ik af en toe al een flinke heisa.

Vrijwilligerswerk? Ik zou niet weten hoe ik dat er bij zou moeten doen. Wanneer bijv? Je moet dan toch ook oppas voor je kinderen hebben?

maar is talent alleen gerelateerd aan leren?

nee maar dit was iets dat in mij op kwam. Doordat ik heel de dag thuis ben met de kinderen ben ik veel gaan naaien en heb dat talent ontwikkeld. Tegenwoordig krijg ik te horen: dit heb je toch niet zelf gemaakt zeker? En dan is dat wel het geval...

Laten wij onze talenten eens gaan benoemen! Eerlijk gezegd zie ik ze ook vaak niet, vind ik het normaal dat ik bepaalde dingen doe. Tot een ander me er op wijst dat ze iets "goed" vinden wat ik doe bijv.

meid, je baalt van je huishouden en vindt dat zonde van je tijd terwijl je huis er prachtig uit ziet.
je bent enorm actief voor je nieuwe huis.
je internet op jouw leeftijd vooruitstrevend.
en je hebt als zo weinig tijd met notabene 4 kinderen!
voor mij ben je een held.

mijn dag is weer goed!!

dank u zeer

[mw]

Even tussendoor:

als fulltime moeder zijn kun je best je talenten gebruiken. het meest fantastische voorbeeld hierin (vind ik dan) is mijn moeder. Als moeder zijnde van 13 kinderen (waarvan 4 gehandicapt), ook nog grotendeels alleen voor de opvoeding staand ivm een man die doordeweeks niet thuis is, heeft zij dit jaar een koninklijke onderscheiding gehad voor haar inbreng in de maatschappij. Vele jaren heeft ze in verschillende MR's van scholen (ZMLK&MLK) gezeten, en bestuurslid. En nooit heeft haar gezin er onder geleden.
Daarnaast was ze natuurlijk de alom bekende arts, psycholoog, activiteitenbegeleidster, adviseur, enzenzenz. Dus niks geen talenten weggegooid.

[Evelien]

[Liarose]

Heerlijk toch? Ben erg blij met mijn vrouw-zijn en hoop ook dat ik niet al te lang een betaalde baan hoef te hebben.

Dat kan ik nou echt niet begrijpen .

Jammer .. Heb je het geprobeerd?

Om fulltime thuis te gaan zitten? Nee, natuurlijk niet, waarom zou ik dat doen? Ik heb een fijne baan, en ik word al gek als ik een week ziek thuis zit. Kijk, op zich vermaak ik me wel thuis, ik kan best dingen verzinnen om te gaan doen, maar dan ga ik me toch echt vrij snel nutteloos voelen. Dan wil ik gewoon weer werken, lekker presteren. .

Geprobeerd om het te begrijpen bedoelde ik.

Ja. Een goede vriendin van me heeft ook een kindje en zit thuis. Dat is een keus vooral van haar man en van de kring van mensen waar ze uitkomt en in leeft, het is omdat men vindt dat het hoort zeg maar. En ik zie dat het haar niet gelukkig maakt. Ze zegt ook zelf gewoon dat ze zich verveelt. Dus ze pakt alles aan en doet vrijwilligerswerk thuis, etc, maar ze mist de uitdaging. Daardoor begrijp ik het al helemaal niet. Nu zijn er natuurlijk ook vrouwen die er zelf voor kiezen, maar ook dan lukt het me niet het te begrijpen. Ik snap wel dat als je kinderen hebt je ze niet 5 dagen in de creche wilt hebben, maar ik snap niet dat je fulltime thuis gaat zitten als vrouw. En al helemaal niet als je nog geen kinderen hebt. Een collega van me gaat begin volgend jaar trouwen en nu gaat ze per januari parttime werken. Dan denk ik, waaróm in vredesnaam!?

Geen aanval, maar gewoon een eerlijke vraag. ; Je zegt dat het niet om geld gaat, maar om je 'talenten te gebruiken' . ; zou je dus ook werken als er geen vergoeding tegenover stond?

Absoluut! Natuurlijk is het lekker om geld te verdienen en daarvan ruimer te kunnen leven, leuke dingen van te kunnen doen, het delen met anderen, etc. En natuurlijk ga ik in mijn functioneringsgesprek ook voor salarisverhoging. Maar ik werk niet alleen voor het geld, maar ook omdat ik het heerlijk vind te presteren.

Dat is denk ik wel het verschil. Dat moeten presteren geeft bij mij juist zoveel stress en ik heb gelezen dat vrouwen in het algemeen daar minder goed tegen kunnen dan mannen... ik zal het later nog even opzoeken waar ik dat precies heb gelezen.. ik moet nu werken..bijbaantje

Het is niet het 'moeten presteren', maar omdat ik het fijn vind te presteren. Daarbij heb ik een commerciele baan waar veel organisatie en geregel bij komt kijken, dus dat is behoorlijk prestatie-gericht, maar anderen hebben hun talenten op andere gebieden, waarin je minder 'moet' presteren.

Dit doet mij komen op een ander punt. Ik mis in het hele verhaal eigenlijk een beetje de vader. Zou een vader minder van zijn kind houden dan de moeder? Dat vraag ik me een beetje erg af. Ik ben ook groot voorstander dat de ouders ook de zorgtaken voor het kind verdelen. Ik denk dat een man ook wel talenten heeft voor het opvoeden van kinderen!

Eens! Men zegt vaak 'een kind trekt toch naar de moeder', en dat soort dingen. Maar dan denk ik 'vind je het gek, als het kind de vader amper ziet en meemaakt!?'.

als fulltime moeder zijn kun je best je talenten gebruiken. het meest fantastische voorbeeld hierin (vind ik dan) is mijn moeder. Als moeder zijnde van 13 kinderen (waarvan 4 gehandicapt), ook nog grotendeels alleen voor de opvoeding staand ivm een man die doordeweeks niet thuis is, heeft zij dit jaar een koninklijke onderscheiding gehad voor haar inbreng in de maatschappij. Vele jaren heeft ze in verschillende MR's van scholen (ZMLK&MLK) gezeten, en bestuurslid. En nooit heeft haar gezin er onder geleden.
Daarnaast was ze natuurlijk de alom bekende arts, psycholoog, activiteitenbegeleidster, adviseur, enzenzenz. Dus niks geen talenten weggegooid.

Als je op een gegeven moment meerdere kinderen hebt, wordt het natuurlijk lastiger om fulltime te blijven werken. Dan is het super om in besturen te zitten en dat soort dingen en vrijwilligerswerk te doen. En inderdaad, daarvoor kan je dan je talenten ook gebruiken. Maar dan heb je het wel vaak over vrouwen die wat ouder zijn, en niet over pasgetrouwde meisjes van 21 of zo. Dan vind ik het toch weer anders. Hoewel ik ook zie (aan bijvoorbeeld mijn schoonmoeder) dat je op je 50e ook nog actief aan het werk kunt zijn. En dat daar geen man, gezin of wat dan ook onder hoeft te lijden!

[MissF]

En toch vond ik het heerlijk dat mijn vader onze vader op zaterdag was. Als mijn moeder dan moest werken, had mijn vader geen keus. Hij moest zijn werk laten liggen en een middagje en avond met ons op trekken. Heerlijk waren die zaterdagen! Even geen moeder om me heen, maar mijn vader de hele dag.
Doordat mijn moeder ging werken, was mijn vader verplicht even echt vader te zijn. Omdat hij ook veel weg was door de weeks, was dat heerlijk ons moment.
En dat hoeft niet persé met werken te zjn, maar je kunt je talenten ook gebruiken door vrijwilligerswerk te doen ofzo.
Ik heb het als kind als heerlijk ervaren dat mijn moeder soms werkte

[Nemo20]

Heerlijk toch? Ben erg blij met mijn vrouw-zijn en hoop ook dat ik niet al te lang een betaalde baan hoef te hebben.

Dat kan ik nou echt niet begrijpen .

Jammer .. Heb je het geprobeerd?

Om fulltime thuis te gaan zitten? Nee, natuurlijk niet, waarom zou ik dat doen? Ik heb een fijne baan, en ik word al gek als ik een week ziek thuis zit. Kijk, op zich vermaak ik me wel thuis, ik kan best dingen verzinnen om te gaan doen, maar dan ga ik me toch echt vrij snel nutteloos voelen. Dan wil ik gewoon weer werken, lekker presteren. .

Geprobeerd om het te begrijpen bedoelde ik.

Ja. Een goede vriendin van me heeft ook een kindje en zit thuis. Dat is een keus vooral van haar man en van de kring van mensen waar ze uitkomt en in leeft, het is omdat men vindt dat het hoort zeg maar. En ik zie dat het haar niet gelukkig maakt. Ze zegt ook zelf gewoon dat ze zich verveelt. Dus ze pakt alles aan en doet vrijwilligerswerk thuis, etc, maar ze mist de uitdaging. Daardoor begrijp ik het al helemaal niet. Nu zijn er natuurlijk ook vrouwen die er zelf voor kiezen, maar ook dan lukt het me niet het te begrijpen. Ik snap wel dat als je kinderen hebt je ze niet 5 dagen in de creche wilt hebben, maar ik snap niet dat je fulltime thuis gaat zitten als vrouw. En al helemaal niet als je nog geen kinderen hebt. Een collega van me gaat begin volgend jaar trouwen en nu gaat ze per januari parttime werken. Dan denk ik, waaróm in vredesnaam!?

Misschien omdat zij zich daar prettig bij voelt? Iedereen is anders en sommige mensen houden er van om thuis te zijn, ik denk dat je aversie ook wel iets te maken kan hebben met het idee van vandaag de dag dat 'thuis zitten' slecht is voor een mens, je moet sociaal zijn, altijd druk in de weer, altijd mensen om je heen etc.. Zoals al iemand eerder aangaf, of misschien was jij dat ook wel , sommigen worden gek als ze thuis op de bank zitten, dan MOETEN ze iets doen.. Mijn zus heeft dat ook heel sterk .. Ik heb dat zelf dus niet, ik kan er helemaal van genieten en waar ik van droom is een rustig leven zonder drama en stress.. anderen dromen weer van uitdaging en presteren etc .. Dat respecteer EN begrijp ik ook . Elk mens is namelijk anders en heeft eigen voorkeuren. Omdat ik een bepaalde voorkeur heb, hoeft toch niet meteen te betekenen dat ik anderen met andere voorkeuren niet begrijp?

[MissF]

Ik snap nog steeds niet hoe mensen goed rond kunnen komen als er maar 1 persoon werkt.
Zonder kinderen kan het wel denk ik, maar met kind...dat kost toch ook niet niks?
En ik vind het wel eens vervelend als ik een week vrij ben van mijn werk, dat mijn man dan moe thuis komt van een dag werken. Al vind hij dat nog zo leuk, ik schaam me dan wel eens een beetje. Want mijn huis is echt niet zo groot dat ik die 5 dagen nodig heb om schoon te maken ofzo.
En als je een kind hebt zal dat vast anders zijn.

Maar ik denk wel dat er soms erg makkelijk gedacht wordt over 'als je toch thuis wilt blijven, dan doe je dat toch'. Ik ken toch heel wat mensen bij wie dat gewoon niet kan, financieel.

[Nemo20]

Nee dat is waar.. Daarom zeg ikzelf ook dat ik HOOP dat ik niet al te lang hoef te werken. Maar misschien krijg ik wel helemaal geen man, of een man die het niet waardeert dat ik thuis blijf, of zoals jij al zei; is het financieel niet mogelijk. Maar als ik de kans krijg, dan zou ik het zeker doen.

[Liarose]

ik denk dat je aversie ook wel iets te maken kan hebben met het idee van vandaag de dag dat 'thuis zitten' slecht is voor een mens, je moet sociaal zijn, altijd druk in de weer, altijd mensen om je heen etc.. Zoals al iemand eerder aangaf, of misschien was jij dat ook wel , sommigen worden gek als ze thuis op de bank zitten, dan MOETEN ze iets doen.. Mijn zus heeft dat ook heel sterk .. Ik heb dat zelf dus niet, ik kan er helemaal van genieten en waar ik van droom is een rustig leven zonder drama en stress.. anderen dromen weer van uitdaging en presteren etc .. Dat respecteer EN begrijp ik ook . Elk mens is namelijk anders en heeft eigen voorkeuren. Omdat ik een bepaalde voorkeur heb, hoeft toch niet meteen te betekenen dat ik anderen met andere voorkeuren niet begrijp?

Mijn 'aversie' heeft niet te maken met het feit dat 'vandaag de dag' thuiszitten niet meer kan of zo. Sowieso vind ik aversie een groot woord, en geef ik alleen maar aan dat ik het zelf niet begrijp. Dat wil dus ook niet zeggen dat ik anderen niet respecteer als ze een andere keuze maken dan ik doe.

Overigens, werken staat niet per definitie synoniem voor een leven vol drama en stress hoor

[rhodé1986]

Nee dat is waar.. Daarom zeg ikzelf ook dat ik HOOP dat ik niet al te lang hoef te werken. Maar misschien krijg ik wel helemaal geen man, of een man die het niet waardeert dat ik thuis blijf, of zoals jij al zei; is het financieel niet mogelijk. Maar als ik de kans krijg, dan zou ik het zeker doen.

Nemo, waarom zou jij liever thuis zitten i.p.v. een betaalde baan?
Beargumenteer eens! En hoe vul jij dat thuis zitten dan in? Met kinderen? (als je die krijgt) Je schreef toch dat je een universitaire studie doet? Die is niet gericht op thuiszitten neem ik aan.

[Liarose]

Maar ik denk wel dat er soms erg makkelijk gedacht wordt over 'als je toch thuis wilt blijven, dan doe je dat toch'. Ik ken toch heel wat mensen bij wie dat gewoon niet kan, financieel.

Naast dat ik het leuk vind om te werken, is het ook gewoon nodig financieel gezien. 'k Vind het ook altijd heel bijzonder hoe mensen (soms met kinderen) rondkomen van één salaris.

[Nemo20]

Oke sorry hoor.

Dus thuis zitten is niet het probleem? Wat denk je van jonge mensen die het liefst thuis zijn bij hun familie, en niet uitgaan bijvoorbeeld?

En als je thuis zitten normaal vindt en niks mis mee, waar gaat het dan precies om? Echt om talenten gebruiken? Wat als iemand heeft gestudeerd voor loodgieter, gewoon een baantje in een winkel neemt? Vind je dat beter dan thuis zitten? Zo ja, dan gaat het je wel om het thuis zitten en heb je daar wel problemen mee denk ik.

[Nemo20]

Nee dat is waar.. Daarom zeg ikzelf ook dat ik HOOP dat ik niet al te lang hoef te werken. Maar misschien krijg ik wel helemaal geen man, of een man die het niet waardeert dat ik thuis blijf, of zoals jij al zei; is het financieel niet mogelijk. Maar als ik de kans krijg, dan zou ik het zeker doen.

Nemo, waarom zou jij liever thuis zitten i.p.v. een betaalde baan?
Beargumenteer eens! En hoe vul jij dat thuis zitten dan in? Met kinderen? (als je die krijgt) Je schreef toch dat je een universitaire studie doet? Die is niet gericht op thuiszitten neem ik aan.

Omdat ik mij daar prettig bij voel. Ik kan ook niet beargumenteren waarom roze mijn lievelingskleur is en pizza mij lievelingseten. Dit dus ook niet echt. Ik zou het gewoon heerlijk vinden om het huis leuk in te richten, niet 's ochtens perse heel vroeg je bed uit te moeten, onverwachte dingen te doen, winkelen overdag wanneer het lekker rustig is, mij mooi opmaken voor wanneer m'n man thuis komt, met eten klaar staan .. Lijkt me allemaal geweldig en ik weet ook dat bij velen nu de nekharen omhoog rijzen maar dat kan me niet schelen .. Als ik een man krijg die dit alles waardeert en wanneer het financieel kan, dan ga ik dit gewoon lekker doen.

Jawel, ik studeer huishoudkunde, dat is een universitaire studie die inderdaad gericht is op thuiszitten.

[Liarose]

Oke sorry hoor.

Dus thuis zitten is niet het probleem? Wat denk je van jonge mensen die het liefst thuis zijn bij hun familie, en niet uitgaan bijvoorbeeld?

En als je thuis zitten normaal vindt en niks mis mee, waar gaat het dan precies om? Echt om talenten gebruiken? Wat als iemand heeft gestudeerd voor loodgieter, gewoon een baantje in een winkel neemt? Vind je dat beter dan thuis zitten? Zo ja, dan gaat het je wel om het thuis zitten en heb je daar wel problemen mee denk ik.

Zucht... misschien moet je allereerst ophouden met voor mij te denken...

Allereerst dit: jongeren die niet uitgaan is iets wat totaal niets te maken heeft met niet werken

En nee, ik vind thuis zitten niet normaal, ik vind het normaal als een mens werkt.

Ik zou het gewoon heerlijk vinden om het huis leuk in te richten, niet 's ochtens perse heel vroeg je bed uit te moeten, onverwachte dingen te doen, winkelen overdag wanneer het lekker rustig is, mij mooi opmaken voor wanneer m'n man thuis komt, met eten klaar staan.

Je wilt een prinsessenleven of zo?