ja maar is dan niet de volwassen doop gekomen in plaats van de besnijdenis?
Nee, de doop an sich. Er staat geen volwassendoop of kinderdoop genoemd. Wel is het zo dat in de Bijbel alleen de doop van volwassenen en/of gehele huisgezinnen voor. Zie dat maar zoals het ook ging met de overgang van verschillende paganistische/heidense volkeren tot een andere religie, vooral het christendom. Wanneer de koning christen werd, gebeurde dat vaak ook met zijn onderdanen. Als een vader (hoofd van het huis) christen werd, werd zijn gehele huis (waaronder vrouwen, slaven en kinderen) gedoopt.
De vraag is Gerdien waar de stelling vandaan komt dat 'de doop is gekomen in plaats van de besnijdenis'. Waar komt dat van daan (tekstverwijzingen) en over welke doop gaat het dan? (ook tekstverwijzingen) Als volwassendoop per definitie FOUT is (tekstverwijzingen Jantjes!) dan graag onderbouwd waarom belijdenis (vaak van alleen maar de leer) dan wel goed is (tekstverwijzingen)
De volwassendoop is hoe dan ook niet per definitie fout, in elk gereformeerde formulierenboek zul je een doopformulier tegenkomen voor volwassendoop, om waar wat te noemen.
Als gereformeerden hebben wij echter de lijn van de 'katholieke kerk' overgenomen en denken wij nog meer verbondsmatig. Wanneer wij onze kinderen laten dopen laten wij daarmee zien dat wij ook van hen geloven dat zij in het verbond zijn en dat de beloften ook hen toekomt. (Dit is uiteraard niet het geval in alle gereformeerde kerkverbanden, bijvoorbeeld de Gereformeerde Gemeenten (in Nederland) hebben een baptistisch aandoende verbondsvisie waarbij slechts de verkorenen (of beter: de wedergeboren) behoren tot het verbond. Ik denk dat het grootste verschil zichtbaar wordt in de visie op het verbond en vooral de continuiteit (of juist discontinuiteit tussen het Oude en het Nieuwe Verbond. Ik denk dat baptisten eerder/meer een totaal Nieuw Verbond in Christus voor ogen hebben dan gereformeerden. Voor ons is het Oude Verbond niet Oud, maar is het Vernieuwd in Christus, en omdat alle Israelieten besneden werden en zodoende in het Verbond waren zo trekken wij die lijn door naar het (ver)Nieuwde Verbond..
Aan de andere kant valt er ook het een en ander op aan te merken, bijvoorbeeld Paulus spreekt over het geestelijke zaad van Abraham, alle gelovigen zijn geestelijk gezien Abrahams zaad en delen zodoende in dat verbond. Dit kan juist weer wijzen op de (meer) baptistische verbondvisie dat alleen de gelovigen in het verbond begrepen zijn. Ook hier is weer wat tegen in te brengen vanuit 'gereformeerde' kant, wanneer je bijvoorbeeld de profeet Ezechiel leest (maar ook anderep profeten) dan zie je vaak dat God de kinderen door hun ouders ziet, dus wanneer ouders gelovigen zijn deze kinderen ook gezien worden als gelovigen. Het is dus nogal complex..
Echter waar het om gaat is, mag jij je geborgen weten in de Schuilplaats, Christus? Mag jij je gewassen weten door het bloed van onze Jezus Christus? Of je nou daarna gedoopt wordt, of vooraf doet daar weinig toe.
medina schreef:In de Bijbel zie ik twee soorten doop; namelijk de doop als teken van verbond, en de doop als teken van persoonlijk geloof en overgave. Daarom is bv. de kinderdoop ook vaak door besprenkeling (behalve dan bij grieks-orthodoxe christenen) en de volwassendoop door onderdompeling.
Christenen binnen de Orthodoxie dopen hun kinderen inderdaad ook door onderdompeling (niet enkel de Griekse naar mijn weten ook de Russische en andere verianten) echter is het geen verbondsdoop, maar een zogenaamde sacramentsdoop en wezenlijk voor je zieleheil. Daarnaast, weet ik niet of de 'verbondsdoop' en de 'geloofsdoop' naast elkaar in de Bijbel voorkomen.
medina schreef:Het ene is een teken van een verbond, en het andere is een teken van de opstanding van een nieuw mens.
Het is vooral een teken (of heenwijzing) naar het bloedoffer van Christus waarvan de beloften liggen in het verbond van God met mensen. Je wordt niet gedoopt om zo in het verbond te komen, het verbond is namelijk zonder Christus geen snip voor de neus waard. Het verbond is een teken van de welwillendheid van God jegens mensen, misschien zou je dus beter kunnen zeggen dat je gedoopt wordt als teken van Gods Barmhartigheid/Welwillendheid.
Door het zo sterk tegenover elkaar te stellen 'verbondsdoop' versus 'teken van de opstanding van de nieuwe mens' lijkt het alsof de kinder-verbondsdoop geen teken is van de opstanding (van Christus), zie dit niet als een correctie of een aanval, ik probeer wat dingen misschien wat duidelijker te maken. Wanneer je het namelijk goed bekijkt is ook de volwassen-geloofsdoop een verbondsdoop. Alleen vinden baptisten de 'betekende zaak' belangrijker dan het teken zelf.. Wanneer je kijkt naar de baptisten (vooral de Schots-Engelse), dat waren 'reformatorischen' en calvinisten en qua geloofsleer komen we bijna exact overeen..
Net zo min overigens als ik iets in mijn Bijbel terug vind over het opdragen van kinderen wat onder veel evangelisch georiënteerde gemeenten gemeengoed is.
Ik dan wel weer, Maria en Jozef gingen niet van Jan-Joker naar de tempel, ze gingen daar naar toe om Jezus Christus te laten besnijden en op te dragen aan God. Als het een meisje was, werd dat naar mijn weten ook opgedragen.
Het punt is.. dat wij gereformeerden zowel de kinderdoop als de volwassendoop als twee vormen van dezelfde doop. Een doop is een doop wanneer je bent gedoopt in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Wanneer iemand als volwassene een geloofsdoop heeft ondergaan, hoeft hij niet nog een keer gedoopt worden mocht hij gereformeerd worden. Wanneer je katholiek gedoopt bent, hoeft er echt niet nog een keer gedoopt te worden. Gods teken is namelijk gewis, het zit hem niet in de doop of het water. Binnen het baptisme (raar woord eigenlijk, alsof baptisten een soort one-issue-stroming zijn) zijn er heel veel groeperingen die de kinderdoop niet als doop zien. In hun ogen is er dan ook helemaal geen spraken van 'overdopen' of 'opnieuw dopen' de persoon is immers niet gedoopt? Voor gereformeerden is dat tegen het 'zere been', helemaal als een gerefomeerd persoon zich laat overdopen, daarmee geeft hij dus aan niet gedoopt te zijn. Je begrijpt vast, dat is niet eens direct een 'aanval op het gereformeerde front' maar voor een gereformeerde een aanval richting Gods beloften. Alsof die minder waar zouden zijn als je als kind gedoopt bent.
De vraag blijft nog staan, geloven dat-soort-baptisten dat alle kinderdopers verloren zullen gaan, er staat namelijk 'wie geloofd zal hebben
en gedoopt zal zijn die zal zalig worden', wanneer de kinderdoop geen doop is, gaan al die mensen dus verloren?