Jantjes schreef:André schreef:Wat is er dan zo zeker aan dat de Psalm berijmers van 1773 geestelijk onderscheiden waren? (Daarmee bedoel je neem ik aan geïnspireerd zijn door de HG?)
Dat tussenhaakje ook, maar zij waren geestelijk onderscheiden van de oude natuurlijk mens overeenkomstig 1Co 2:14
Maar de natuurlijke mens begrijpt niet de dingen, die des Geestes Gods zijn; want zij zijn hem dwaasheid, en hij kan ze niet verstaan, omdat zij geestelijk onderscheiden worden.Dat onderscheid maakt de wedergeboorten uit. De oude natuur van de mens is voor de wedergeboorte, de nieuwe natuur er na en dat maakt het geestelijk onderscheid uit. Daarom verstaat de één de ander ook niet.
Jaja, dat verhaal kennen we, maar dit heeft niets met taalgebruik te maken. Dit heeft met de inhoud van de Bijbel te maken.... het wonderlijke evangelie. Maar niet met taal. Je kan niet een vertaling van honderden jaren oud voorlezen en als mensen de taal niet goed gebruiken zeggen: Ach, van nature verstaat de mens het evangelie ook niet. Het gaat hier om vormen.... niet om inhoud.
Ik ben het dus met je eens dat de Psalmen een rijke inhoud hebben. Het gaat mij er even om in welke taal je die rijke inhoud laat horen, in die van hodnerden jaren terug of in de taal van nu. In de taal van nu wordt het beter begrepen. Daarnaast vind ik 1773 kwa vormen niet geweldig, er zitten veel grammaticafouten in, onjuiste woordvervormingen om het te laten rijmen, klemtonen die niet goed met de noten samenvallen waardoor het minder goed zingt, woorden die in deze tijd heel ongelukkig klinken.
Denk bijvoorbeeld aan Psalm 3. Het saamgezworen rot. (dat doet me denken aan een koelkast in een studentenhuis). Van alle kant geweldig aangerand, en fel geprangd moog wezen. Ga dat op straat aan een paar mensen voorleggen en ze lachen en denken hele andere dingen dat wat er echt staat.
Daarom is het goed om de Psalmen in de taal van deze tijd te hebben en te zingen. Van elke berijming die je hier plaatst bestaan er ook recentere berijmingen (GKv, de berijming van PKN/CGK, Psalmen voor Nu etc) in helderder, nieuwere taal die niet slechts voor doorgewinterde gereformeerden te begrijpen is.
Ik geloof niet dat het direct starheid was (speelde misschien wel mee) van ds. L. Boone maar hij zag het gevaar van veranderingen c.q. afwijkingen van de zuiverleer. Misschien zag hij in de verandering van de vertaling van de Psalmen naar 1773 het zelfde als ik nu in gospelmuziek. Als ik nu naar gospelmuziek kijk en beluister zijn we toch wel een zéér ver afgeweken van de eenvoudigheid van Gods woord en dat kan de bedoeling niet zijn.
Het artikel is een enorme karikatuur. Er is verkeerde gospel, en soms wordt er verkeerd omgegaan met gospel... maar dit is geen algemeen beeld. Maar goed, geen gospel-discussie hier. Ik wou een tegenstelling deponeren. Als ik nu lees wat voor woordgebruik er klinkt bij Bijbellezen en zingen in sommige kerken vraag ik me af of we niet heel ver zijn afgeweken van de eenvoudigheid van Gods Woord. Want blijkbaar is het niet meer goed om dat eenvoudig te laten klinken, dat moet met voor velen (denk aan kinderen, jongeren, mensen van andere kerken en van buiten de kerk) onbegrijpelijk taal.
