Verschillen tussen mannen en vrouwen

[jamillah]

Ik mag van Wup wel wat vaker een nieuw jurkje kopen..

[Johanne]

Als ik in mijn omgeving rondkijk heb ik soms het idee dat de mannen duurdere hobby's hebben, even wat voorbeelden waar veel geld op kan gaan aan het volwassene speelgoed:

-auto, motor
-gereedschap
-computer
-modelbouw
-fotografie
-racefietsen/mountainbikes of andere sport

dus die paar setjes kleding redden het volgens mij echt niet tegen dit soort aankopen en onderhoud ervan

Ghehe ligt eraan hoeveel kleding..
Een man koopt meestal maar éen mountainbike, een vrouw (naja, ik dan ) érg veel kleding.. Volgens mij kan je dan alsnog een mountainbike wegstrepen tegeover al die kleding.. Naja volgens mij zou t bij mij 'later' wel zo gaan vrees ik.. (ja, ik ga echt afkicken :p )

[*Annet*]

Ik mag van Wup wel wat vaker een nieuw jurkje kopen..

Het hangt waarschijnlijk wel van het model jurkje af

een overgooier, lang/dik/groot/donkerblauw kun je ook een jurk noemen

[jamillah]

Daarom zei ik ook: Jurkje

[Boekenlezer]

Nou liep ik altijd met het idee in mijn hoofd dat dames zo ingewikkeld zijn als het gaat om het aangaan van een relatie... dat je nooit weet wat ze zullen zeggen... en dat mannen daarin wel veel rechtlijniger en begrijpelijker zouden zijn. Maar als ik naar mij zelf kijk als man, krijg ik het idee dat dat wel eens een fabeltje kan zijn. Mijn gevoel gedraagt zich helemaal niet zo rechtlijnig en in dezelfde richting, als dat ik veronderstelde. Integendeel, ik ken inmiddels de ervaring dat je van afstand helemaal "begeistert" kan zijn van een vrouw, maar als ze dichtbij komt met belangstelling voor je, op zo'n manier dat je gaat denken 'binnenkort zou het maar zo wat kunnen worden', dat dat best wel schrikken kan zijn. Heel tegenstrijdig, maar zo kan mijn gevoel zich gedragen.
Ik wist het niet van mijzelf, maar ik heb het ontdekt.
Ofwel: ik kan blijkbaar zelf ook heel complex en onvoorspelbaar zijn!

Welke ervaringen hebben de dames in dat opzicht eigenlijk met mannen?

[jamillah]

Mijn ervaring met mannen is dat zolang er geen sprake is van enig vonkje ze vooral stoer en tof proberen te zijn. Maar als het puntje bij paaltje komt dan is het wel klaar met die stoerigheid. Dan staan ze in eens te stuntelen met autosleutels, kunnen ze de portemonnee niet open krijgen en durven ze je niet eens een handje te geven..

[Speedy]

Als ik in mijn omgeving rondkijk heb ik soms het idee dat de mannen duurdere hobby's hebben, even wat voorbeelden waar veel geld op kan gaan aan het volwassene speelgoed:

-auto, motor
-gereedschap
-computer
-modelbouw
-fotografie
-racefietsen/mountainbikes of andere sport

dus die paar setjes kleding redden het volgens mij echt niet tegen dit soort aankopen en onderhoud ervan

Van een klant hoorde ik eens de volgende uitspraak:
"The difference between man and boys are the prices of the toys."

[Giovannino]

Ik heb zojuist die twee eerdergenoemde testen gedaan: bij de puntentest scoorde ik 130 (maar ik bleek hem achteraf al eerder gedaan te hebben, toen scoorde ik 85 punten...nóg mannelijker); bij de androgynie-test bleek ik daarentegen 'een beetje vrouwelijk'.
Mijn vermeende vrouwelijkheid is me vaak verweten, maar ik stoor me er niet meer aan. Ik ben er trots op een man te zijn en dat ik van smaakvolle attributen en leuke kleren houd, muziek en kunstzinnige zaken bemin, me ervoor inzet om de mij omringende mensen dieper te leren kennen (het liefst in 1 op1-gesprekken) etc., zie ik eerder als een aanvulling dan vermeende vrouwelijke derivatie. Ik merk ook dat ik eerder op vrouwen val met zowel sterke vrouwelijke als -vermeende- mannelijke karaktertrekken.

Dat boek 'Mannen komen van Mars, Vrouwen komen van Venus' heb ik ook gelezen. Wat ik frappant vond, was dat de schrijver in zijn voorwoord al opmerkte dat de geschetste (stereo)typeringen in sommige huwelijken geheel andersom zijn, inclusief een 'holletje' voor de vrouw enzoveurt... Zou het toch zo zijn dat het onderscheid mannelijkheid - vrouwelijkheid in wezen eigenlijk onzin is?

[Hippieblijhoofd]

Ik heb zojuist die twee eerdergenoemde testen gedaan: bij de puntentest scoorde ik 130 (maar ik bleek hem achteraf al eerder gedaan te hebben, toen scoorde ik 85 punten...nóg mannelijker); bij de androgynie-test bleek ik daarentegen 'een beetje vrouwelijk'.
Mijn vermeende vrouwelijkheid is me vaak verweten, maar ik stoor me er niet meer aan. Ik ben er trots op een man te zijn en dat ik van smaakvolle attributen en leuke kleren houd, muziek en kunstzinnige zaken bemin, me ervoor inzet om de mij omringende mensen dieper te leren kennen (het liefst in 1 op1-gesprekken) etc., zie ik eerder als een aanvulling dan vermeende vrouwelijke derivatie. Ik merk ook dat ik eerder op vrouwen val met zowel sterke vrouwelijke als -vermeende- mannelijke karaktertrekken.

Dat boek 'Mannen komen van Mars, Vrouwen komen van Venus' heb ik ook gelezen. Wat ik frappant vond, was dat de schrijver in zijn voorwoord al opmerkte dat de geschetste (stereo)typeringen in sommige huwelijken geheel andersom zijn, inclusief een 'holletje' voor de vrouw enzoveurt... Zou het toch zo zijn dat het onderscheid mannelijkheid - vrouwelijkheid in wezen eigenlijk onzin is?

Wat bedoel je met 'sterke vrouwelijke als -vermeende- mannelijke karaktertrekken'?

Het boek 'Mannen komen van Mars, vrouwen komen van venus' vond ik wel interessant om te lezen maar het is zó generaliserend. Ik denk dat het onderscheid niet zo onwijs duidelijk is. Ik herkende me ook lang niet altijd in de 'typisch vrouwelijke' kenmerken, evenals ik het 'typisch mannelijke gedrag' niet altijd terugzag in de mannen in mijn leven

[em_ma]

Nou liep ik altijd met het idee in mijn hoofd dat dames zo ingewikkeld zijn als het gaat om het aangaan van een relatie... dat je nooit weet wat ze zullen zeggen... en dat mannen daarin wel veel rechtlijniger en begrijpelijker zouden zijn. Maar als ik naar mij zelf kijk als man, krijg ik het idee dat dat wel eens een fabeltje kan zijn. Mijn gevoel gedraagt zich helemaal niet zo rechtlijnig en in dezelfde richting, als dat ik veronderstelde. Integendeel, ik ken inmiddels de ervaring dat je van afstand helemaal "begeistert" kan zijn van een vrouw, maar als ze dichtbij komt met belangstelling voor je, op zo'n manier dat je gaat denken 'binnenkort zou het maar zo wat kunnen worden', dat dat best wel schrikken kan zijn. Heel tegenstrijdig, maar zo kan mijn gevoel zich gedragen.
Ik wist het niet van mijzelf, maar ik heb het ontdekt.
Ofwel: ik kan blijkbaar zelf ook heel complex en onvoorspelbaar zijn!

Welke ervaringen hebben de dames in dat opzicht eigenlijk met mannen?

Dat is wel herkenbaar wat je schrijft. Denk dat dat overigens net zo goed voor vrouwen geldt.... En dat zeg ik uit ervaring
Laatst hoorde ik de uitspraak van iemand die zei over het aangaan van een relatie: dat wat je het liefst wilt (een relatie), daar ben je ook het meest bang voor.
Omdat je daarin dus ook het meest gekwetst kan worden en een gebroken hart is een van de naarste dingen die je kunnen overkomen.

[Giovannino]

@ Hippie: Nou ja, al te duidelijk in waar ik op val ga ik natuurlijk niet zijn maar ik doel op wat geprononceerder eigenschappen, iets sterker dan gemiddeld.
Ik snapte een aantal dingen uit dat boek wel beter (zoals dat 'holletje', dat bleek ik ook te hebben), maar dat mannen-zijn-zo, vrouwen-zijn-zo-verhaal doet niet altijd recht aan de werkelijkheid. Mannen en vrouwen blijken in redelijke mate een mix te zijn van vermeende mannelijke en vrouwelijke eigenschappen, terwijl ze er meestal toch óf als man óf als vrouw uitzien.

[CvdBerg]

Hmm 15 punten, ben ik nu ubermannelijk??

Bij de 2e test bleek ik echter wel vrouwelijke eigenschappen te hebben, I am Confused

[ring]

Nou liep ik altijd met het idee in mijn hoofd dat dames zo ingewikkeld zijn als het gaat om het aangaan van een relatie... dat je nooit weet wat ze zullen zeggen... en dat mannen daarin wel veel rechtlijniger en begrijpelijker zouden zijn. Maar als ik naar mij zelf kijk als man, krijg ik het idee dat dat wel eens een fabeltje kan zijn. Mijn gevoel gedraagt zich helemaal niet zo rechtlijnig en in dezelfde richting, als dat ik veronderstelde. Integendeel, ik ken inmiddels de ervaring dat je van afstand helemaal "begeistert" kan zijn van een vrouw, maar als ze dichtbij komt met belangstelling voor je, op zo'n manier dat je gaat denken 'binnenkort zou het maar zo wat kunnen worden', dat dat best wel schrikken kan zijn. Heel tegenstrijdig, maar zo kan mijn gevoel zich gedragen.
Ik wist het niet van mijzelf, maar ik heb het ontdekt.
Ofwel: ik kan blijkbaar zelf ook heel complex en onvoorspelbaar zijn!

Welke ervaringen hebben de dames in dat opzicht eigenlijk met mannen?

Dat is wel herkenbaar wat je schrijft. Denk dat dat overigens net zo goed voor vrouwen geldt.... En dat zeg ik uit ervaring
Laatst hoorde ik de uitspraak van iemand die zei over het aangaan van een relatie: dat wat je het liefst wilt (een relatie), daar ben je ook het meest bang voor.
Omdat je daarin dus ook het meest gekwetst kan worden en een gebroken hart is een van de naarste dingen die je kunnen overkomen.

Toen ik dit las zag ik dat als heel herkenbaar dus even reageren. Namelijk wat jij Em_ma aanhaalt is mijn inziens ook echt zo.
Iets wat je graag zou willen is vaak ook 'eng'. En als je het dan ontvangt is het ook iets waar je lang aan moet wennen, of moet leren om er op die manier mee om te gaan dat het voor beiden evenredig is.

En wat ik zelf ook heel opmerkelijk vind is het verschil in wat man of vrouw graag wil, of waar ze behoefte aan hebben. Vrouwen zijn degene die graag willen praten en willen weten wat er in de man leeft, terwijl mannen dat ook wel willen maar op een hele andere manier. En graag ook maximale aandacht besteden aan lichamelijk contact.

Hebben jullie die ervaring ook? Of hoe zien jullie dat?

[keessie]

Vrouwen proberen hun man/ vriend te laten veranderen als ze zich aan sommige dingen storen.

Mannen zijn oplossings- en succes gericht.

[88alries88]

Vrouwen proberen hun man/ vriend te laten veranderen als ze zich aan sommige dingen storen.

Mannen zijn oplossings- en succes gericht.

Dat is denk ik waar. Komt denk ik omdat een vrouw zich niet aan haar man/vriend WIL storen! Dus als hij zn storinkje dan veranderd, kan de vrouw er weer gelukkig mee zijn. Mannen boeit het veel minder hoe hun vrouw/vriendin zich gedraagd.