Riska schreef:Jantje schreef:Bestraffing brengt wel tot vernedering maar als het alleen tot bestraffing blijft dan zegt: Jeremia 5:3 O HEERE! zien Uw ogen niet naar waarheid? Gij hebt hen geslagen, maar zij hebben geen pijn gevoeld; Gij hebt hen verteerd, maar zij hebben geweigerd de tucht aan te nemen; zij hebben hun aangezichten harder gemaakt dan een steenrots, zij hebben geweigerd zich te bekeren.
Het moed toch echt bij ‘vernedering’ komen.
Quote:
En verder weet eenieder die gelooft in Christus dat hij/zij zondig is.
Wel verstandelijk maar niet bij ondervinding.
Ik denk dat we fundamenteel met elkaar verschillen over wat God in ons leven wil doen.
Hij zet ons op onze voeten en zegt ons, dat we de wereld in mogen gaan, als mensen die door Hem gezegend zijn.
Weten dat je zondig bent is niet alleen maar verstandelijk. Het is niet iets oppervlakkigs... zo van: "leef er maar op los" en geloof in Christus. Zo werken dingen niet. Maar ik leef niet uit de gedachte dat ik door en door slecht ben, maar dat ik mag weten dat ik Gods kind ben en, zoals ik begon: Hij mij op mijn voeten heeft gezet, waardoor ik mag gaan, met de zegen van God...
Fundamenteel verschillen wij niet.
Er zijn trappen in het genade leven.
Jij staat momenteel op een andere treden van die trap als ik.
Dat geeft niet. Het is niet vernederen of uit hoogmoed c.q. beledigend bedoeld wat ik nu ga zeggen.
Als jij eenmaal verder mag komen zal je krijgen in te zien dat het volmaakte leven zoals jij het voorstelt en zei: ‘hij zet ons op onze voeten’ niet waar is op deze aarden.
Natuurlijk maakt Zijn Geest ons levend in Christus en verlost ons van de straf.
Als je dat bij ondervinding krijgt te zien en beleven is dat een grote en onvoorstelbare blijdschap. Maar weet je Riska daar blijft het niet bij. Bij wedergeboorte wordt een mens een twee mens. Zijn oude natuur komt zeer zeker weer boven en verleid ons tot zonden waarbij Gods Geest ons wederom zal aanklagen in geweten waarbij wij zullen zeggen en vragen:
En leid ons niet in verzoeking (Namelijk des satans, der wereld en van ons vlees, om ons te brengen tot zondigen, of tot kwaad),
maar verlos ons van den boze. Want Uw is het Koninkrijk, en de kracht, en de heerlijkheid, in der eeuwigheid.
Als deze cyclus plaats vind in je leven zal je bemerken dat een mens door en door slecht is en dat het alleen genade is en puur van Zijn kant vandaan komt.
Dat ‘verlos ons van de boze’ is eigelijk vragen of wij van deze aarde weggenomen mogen worden en in Zijn Koninkrijk opgenomen mogen worden om nimmermeer last te hebben van ‘de boze’ want dan pas zijn wij ‘op onze voeten’ waarvan wij maar een klein beginsel hier op aarde mogen ontvangen.