Radicaal zijn

[Bevlogen]

een voorbeeld van hoe je in ieder geval niet radicaal bent.

'k Vind hem anders ook behoorlijk radicaal in z'n afwijzing van God...

Hmm.. lang geleden dat ik echt diep over dingen op een forum heb nagedacht. Eens kijken hoe ver ik kom.

1 diep ingrijpend => geen half werk doen, rigoureus
2 strevend naar diep ingrijpende hervormingen

Dit vind ik op zich het juiste antwoord. Nummer één omdat als je voor Christus wilt gaan, je geen half werk kunt doen. Vandaag hadden we het op kring hier nog over. Wij mensen schieten zo vaak tekort in onze radicaalheid, onze 'drive' voor Jezus. Gelukkig houdt God ondanks onze zonden héél veel van ons
Nummer twee omdat ik denk dat er veel mis is in de kerken van Nederland. Alleen al als ik naar mijn eigen kerkverband kijk (GKV), zie ik veel geruzie en dergelijke. Als je dat wilt veranderen, moet je denk ik wel streven naar ingrijpende hervormingen. Maar hoe doe je dat? En waar moet je beginnen?

Zoals het verhaal van de guerilla-leider die met wat rebellen een kerk binnenviel, met hun geweren zwaaiden en schreeuwden: Iedereen die echt in Christus gelooft moet nu gaan staan. Een klein aantal mensen staat op. De rest werd naar buiten gestuurd... daar wachten ze in spanning af wat er met de mensen naar binnen zou gebeuren. De leider zei tegen de dominee: Zo, nu zie je wat je echte gemeente is. Je kan nu verdergaan met preken.

je bedoelt het verhaal uit 'De hemelse man' van Broeder Yun. Mooi boek trouwens.

Maar even zoiets als dit buiten beschouwing gelaten, kun je ook radicaal zijn in Nederland? Ik bedoel: wij worden niet vervolgd, vermoord of vernederd. Bij ons is een zekere mate van vrijheid van meningsuiting. Hoe zou je het radicaal zijn dan concreet invullen? Ik vind wat dat betreft het beeld dat Clivia schetst wel erg mooi. Ondanks alle tegenwerking kun je toch op de werkvloer en in het echte leven radicaal zijn. Maar ik zit bijvoorbeeld op een christelijke school, waar ik bijzonder weinig met niet-gelovigen in aanraking kom. Dan hoef ik toch niet radicaal meer te zijn?

Wat zijn eigenlijk de richtlijnen die de Bijbel geeft voor radicaliteit?

[clivia]

Maar ik zit bijvoorbeeld op een christelijke school, waar ik bijzonder weinig met niet-gelovigen in aanraking kom. Dan hoef ik toch niet radicaal meer te zijn?

ik denk dat je ook in christelijke omgeving radicaal kan en mag zijn. Omdat heel veel christenen vooral de gereformeerden onder ons, met God en de Bijbel opgegroeid zijn. Bij de opvoeding zijn veel dingen met de paplepel al ingegoten. Maar ga eens kijken waar jij zelf echt voor staat. En laat dat ook aan je medechristenen zien. Dit kan heel bemoedigend werken, mensen krijgen door dat ze neit alleen staan. Ook als je op een christelijke school zit kan je het idee hebben dat je alleen bent. Je weet wel dat iedereen christen is, maar eigenlijk ben je een eenling binnen de groep. Ik weet dat dit niet altijd zo hoeft te zijn. maar het komt voor. Wees oprecht christen en laat dat ook aan je medechristenen zien ter bemoediging, en zo kan je elkaar ook wijzen op fouten die men maakt, wat door je levensstijl ook meer geaccepteerd zal worden.

richtlijnen in de bijbel hierover kan ik je niet zo één twee drie geven, ik zal eens een paar teksten opzoeken...

[Bumblebee]

Misschien ook wel "willen sterven voor je geloof"? je kent de verhalen wel van mensen die met pistool tegen hun hoofd gevraagd werd of ze nog steeds geloofden?

Zoals het verhaal van de guerilla-leider die met wat rebellen een kerk binnenviel, met hun geweren zwaaiden en schreeuwden: Iedereen die echt in Christus gelooft moet nu gaan staan. Een klein aantal mensen staat op. De rest werd naar buiten gestuurd... daar wachten ze in spanning af wat er met de mensen naar binnen zou gebeuren. De leider zei tegen de dominee: Zo, nu zie je wat je echte gemeente is. Je kan nu verdergaan met preken.

Met een pistool tegen mijn hoofd zou eventueel, misschien, als ik in een heel dappere bui ben nog lukken. Een pistool tegen het hoofd van mijn kinderen daarentegen... daar gaat mijn radicalisme

En misschien moeten we daarin ook maar niet te wettisch zijn of elkaar veroordelen. Petrus werd tenslotte ook vergeven en dat verhaal heeft niet voor niets de Bijbel "gehaald".

[Bumblebee]

....

[Marnix]

Misschien ook wel "willen sterven voor je geloof"? je kent de verhalen wel van mensen die met pistool tegen hun hoofd gevraagd werd of ze nog steeds geloofden?

Zoals het verhaal van de guerilla-leider die met wat rebellen een kerk binnenviel, met hun geweren zwaaiden en schreeuwden: Iedereen die echt in Christus gelooft moet nu gaan staan. Een klein aantal mensen staat op. De rest werd naar buiten gestuurd... daar wachten ze in spanning af wat er met de mensen naar binnen zou gebeuren. De leider zei tegen de dominee: Zo, nu zie je wat je echte gemeente is. Je kan nu verdergaan met preken.

Met een pistool tegen mijn hoofd zou eventueel, misschien, als ik in een heel dappere bui ben nog lukken. Een pistool tegen het hoofd van mijn kinderen daarentegen... daar gaat mijn radicalisme

En misschien moeten we daarin ook maar niet te wettisch zijn of elkaar veroordelen. Petrus werd tenslotte ook vergeven en dat verhaal heeft niet voor niets de Bijbel "gehaald".

Klopt ook. Ik verwijt mensen ook niet dat ze niet altijd radicaal zijn, ik ben het zelf ook niet altijd. Ik wilde alleen aangeven dat iemand die dat wel doet, wel radicaal is... het is een soort extreem voorbeeld van wat radicaal zijn is. Niet meer, niet minder

[tukker]

Wat wordt er bedoeld met radicaal?

Denk je hierbij aan mensen die uit naam van hun overtuiging allemaal verkeerde dingen doen (de zgn extremisten) dan vind ik het niet goed.

Wordt hiermee bedoelt uit uitkomen voor je geloof in moeilijke situaties, dan moet een ieder zichzelf verantwoorden. Ik vind het moeilijk om te zeggen dat je zus of zo moet reageren om radicaal te zijn.

In het radicaal zijn, schuilt ook het gevaar dat anderen hierdoor niet (meer) geloven.

Mijn idee hierover: Ergens in de bijbel staat: " ....... zodat mensen de goede werken zien en de Vader, Die in de hemel is, verheerlijken". Daar gaat het mijns inziens om. Zijn wij,als christen, wegwijzers naar de Vader??

tukker

[cire]

'k Had bijna een jaar geleden eens een goed gesprek met iemand over het christen-zijn. Ik vind dat je als christen héél radicaal moet zijn. Zij bracht daar tegenin dat dat nogal cliché was en makkelijker gezegd dan gedaan. Ik vraag me dus af: hoe kijken jullie aan tegen het radicaal christen-zijn? Wat is radicaal?

Het klinkt mij ook wel wat als cliche in de oren.

Het doet mij denken aan mijn studenten tijd. Hele verhalen over radicaal en principieel zijn... Blablablablabla Vroeg of laat donderden de meesten wel van hun radicale voetstuk, stonden weer met beide benen op de grond enz.. en zijn nu gewoon carriere aan het maken.

Uiteraard neemt het allemaal niet weg dat er bepaalde goede ideeen achter kunnen zitten.

of ben ik nu een beetje cynisch

[Tijn]

tja ik denk dat je een beetje cynisch hier bent, want inderdaad radicaal kan een dooddoener geworden zijn voor velen, maar toch is het belangrijk. Dat is hetzelfde als met bepaalde bijbelverhalen die je vanaf kinds af aan met de paplepel heb ingegoten gekregen en dat je denkt dat je ze wel kent en dus er nooit meer bij stil staat. Maar toch kan dat bijbelgedeelte juist als je het voor de 1000ste keer leest nieuwe inzichten verschaffen en dat kan met bepaalde termen of dingen ook zo zijn. Voor mij persoonlijk is dat onder begeleiding van een orgel zingen. Dat is iets waar ik ook zoiets van heb, van moet dat nou. Dus ik denk dat het heel belangrijk is om radicaal te zijn en dat houdt voor mij in dat ik de bijbelse waarden en normen in mijn leven hanteer en duidelijk is voor mezelf dat God op de eerste plaats komt. Dus misschien geef ik er wel een andere betekenis aan, maar het helpt me wel om in mijn ogen radicaal te blijven...