Naar aanleiding van een andere discussie. Welke Christelijke artiesten maken songs die inhoudelijk in de reformatorische traditie kunnen staan?
Ik zal zelf wat lijstjes geven:
"geen twijfel over mogelijk:"
Derek Webb: Het hele album She Must and Shall Go Free en zijn teksten uit de Caedmon's tijd zijn hee duidelijk reformatorisch. Zaken als verkiezing blijven niet onbesproken.
Sandra McCracken: Vooral haar werk aan hymns wijzen deze kant op. Zij haalt ook onbekende hymns van onder het stof vandaan en steekt ze in een nieuw jasje. Als vrouw van Derek Webb kan het ook moeilijk anders.
Caedmon's Call: Luister 40 Acres en Long line of Leavers en je ziet het. Nummers als There You Go, Thankful en Prove me Wrong kunnen moeilijk anders dan reformatorisch uitgelegd worden.
Wes King:
Nummers als The Robe zijn tekenend, ook zijn terugvallen op Luther en andere mensen uit de geschiedenis van de reformatie
16HP: Vrij veel nadruk op de totale verdorvenheid van de mens
"lijkt er sterk op:"
Jars of Clay: Niet altijd even duidelijke teksten, maar ze zijn heel duidelijk in wat nodig is. De onmogelijkheid van de mens uit benadrukken ze. M.i een hoogte punt op dit vlak zijn hun bijdragen aan City on a Hill.
Third Day: The Offerings albums zeggen veel
Rich Mullins: strikt gezien was hij duidelijk geen refo. Zijn teksten lijken in ieder geval wel goed bevindelijk zoals met "Hold me Jesus" en "If I Stand"
Sara Groves: CCM's suspect van het stelen van mijn dagboek. Ook strikt genomen geen refo. Maar zeker het album waar ze mee doorbrak "Conversations" komt met "The Word" en "Generations" sterk in de buurt.
Wie vult aan?
