Lijntjuh schreef:Even een reactie in het kader van de schaarse reacties van mensen die principieel tegen 'iets' zijn:
Een tijdje terug heb ik eens gereageerd op de film 'Brokeback Mountain'. Die had ik zelf ook (gedeeltelijk) gezien en in de prullebak gegooid om principiele redenen. (Seks tussen twee mannen vond ik niet aanvaardbaar.) De reacties die daar uit voortkwamen vond ik niet echt vriendelijk. L'etre mengde zich ook in de discussie en moest maar 'films leren kijken'. Ook werd gezegd dat 'we' (wie zich er dan ook bij aansluit) zelf een obsessie van als 'we' vinden dat er veel seks in films voorkomt. Zoiets weerhoud mij ervan later nog eens in discussie te gaan over dit soort onderwerpen.
Was dat niet die discussie in slowchat? Ik heb me daar volgens mij ook in gemengd en vooral tegen l'étre geageerd omdat voor haar alles dat op fysieke intimiteit in films leek uit den boze was en ongeproportioneerd geweld bijna kritiekloos geconsumeerd werd. Dat vind ik erg krom bij veel (Amerikaanse) christenen en dat is toch veeleer een inhoudelijke discussie dan het bruut afserveren van mensen die een 'te bekrompen refo-visie' zouden hebben.
Het mag overigens duidelijk zijn dat de meeste, zo niet alle, christelijke muziek (en kunst) die dan wel besproken zou mogen worden ook verre van reformatorisch is. Opwekking, M.W. Smith, Kees Kraayenoord, Barlow Girl, een echte refo moet daar weinig van hebben. Wil je dan een echt
refoweb zijn of algemeen christelijk?
Wbt films ben ik absoluut niet tegen meer inhoudelijke besprekingen, graag zelfs. Maar dat is wel iets dat door de gebruikers zelf gecreëerd moet worden en ik heb de indruk dat vooral de hardcore christenen/refo's zich op dat gebied weinig laten horen. Wiens verantwoordelijkheid is het dan dat dat geluid soms wat ondersneeuwt?