Geloven en (nog niet) bekeerd zijn

[tukker]

In een ander topic werd geopperd dat je kunt geloven, maar dat je dan nog niet bekeerd hoeft te zijn. Deze gedachtengang ben ik vaker in topics tegen gekomen. O.a. ook met betrekking tot deelname aan het Avondmaal. Vaak lees ik dat mensen alleen aan het Avondmaal deel willen nemen als ze ook bekeerd zijn.

Nu heb ik altijd gedacht dat wanneer je gelooft, je ook bekeerd bent.

Hoe is dat voor anderen? Welke consequenties heeft dit in je handelen (v.b. aan het Avondmaal deelnemen)?

Als je gelooft, maar nog niet bekeerd bent, hoe weet je dan wanneer je wel bekeerd bent?

Hallo Hannah,

Voor mij is er geen verschil tussen geloven (zoals bijvoorbeeld via de opvoeding meegekregen) en bekering (van niet geloven naar geloven op een bepaald moment). Als ik naar mezelf kijk ben ik met het geloof opgevoed, maar heb ik later er zelf bewust voor gekozen ermee verder te gaan. Voor wat betreft deelname aan het avondmaal: bij onze gemeente kan men hieraan meedoen na aflegging van openbare belijdenis van het geloof. Hierbij nogmaals gezegd dat wanneer je (nog) geen belijdenis hebt gedaan, je niet gelooft.

Ik hoop dat deze reactie een positieve bijdrage levert aan het topic.

groet,

tukker

[Petra777]

[quote="tukker

Hierbij nogmaals gezegd dat wanneer je (nog) geen belijdenis hebt gedaan, je niet gelooft.

[/quote]

Hier ben ik het toch echt niet mee eens. Belijdenis doen en geloven valt niet samen. Waarmee ik bedoel te zeggen dat je voordat je belijdenis van je geloof doet, je al wel gelooft, waar doe je anders belijdenis van?

[tukker]

[quote="tukker

Hierbij nogmaals gezegd dat wanneer je (nog) geen belijdenis hebt gedaan, je niet gelooft.


Hier ben ik het toch echt niet mee eens. Belijdenis doen en geloven valt niet samen. Waarmee ik bedoel te zeggen dat je voordat je belijdenis van je geloof doet, je al wel gelooft, waar doe je anders belijdenis van?

Misschien wordt de laatste zin verkeert begrepen, maar dat bedoel ik ook te zeggen. Je kunt niet per definitie zeggen dat je niet gelooft als je geen belijdenis hebt gedaan.

[Petra777]

Dan zijn we het eens

[japio]

Tuurlijk kunnen we zoeken. We kunnen zoeken waar we het maar willen. Bij mohammed of Krishna of bij de christelijke godsdienst (dus niet Christus zelf) maar dan zoeken we ten diepste in onzelf. Alleen de wedergeboorte zorgt ervoor dat we het buiten onszelf gaan zoeken. Nicodemus zoekt het hier buiten zichzelf, hij gaat naar Christus toe. Hij gelooft Hem, dat kan alleen als je wedergeboren bent.
Het is niet zo dat Nicodemus op dat moment weet dat hij wedergeboren is, of dat hij gelooft. Dat komt later allemaal pas. Daarom moet een onbekeerde ook blijven zoeken, en Hem vragen om Zijn hulp. Want ook dat zoeken in onszelf wil de Heere ten goede keren bij Zijn volk. Wanneer Hij ons laat zien dat we het in Hem moeten zoeken zijn we wedergeboren. Een mens zoekt het van nature niet bij God, en daar laat de Heere Zijn volk achter komen.

Kunnen zoeken? We MOETEN zoeken van God, dat is je opdracht man! Waarom denk je dat je op de wereld bent gezet?

Marnix probeert denk ik uit te leggen, dat als je gaat zoeken, en er later op terug kijkt, dat God je daartoe aangezet heeft, terwijl je dat toen nog niet door had.

Ik snap ook niet waarom je Mohammed of Krishna er bij moet halen..

Wat ik wil zeggen is dat een mens altijd zoekt. Maar Hij zoekt het van nature altijd in zichzelf. Daarom ook mohammed en krishna...dat lijkt allemaal leuk en aardig maar daar moet de mens zijn eigen zaligheid verdienen (en zoekt de mens het dus eigenlijk in zichzelf). Daarin onderscheid het christendom zich van alle andere vormen van religie. Het moet door, voor en in Christus.

En dan wil de Heere dat zoeken in onszelf, zoals van nature elk mens dat doet, omkeren (bij moslims e.d. in mindere mate...maar het gebeurt ook). En dat omkeren is de wedergeboorte. Dan wordt de mens van oud (adam) nieuw (Christus). En dan zoeken we nog steeds. Maar dan ten diepste (!) niet meer in onszelf maar in Hem. En dan kan het op het begin net lijken alsof wij die wedergeboorte door het zoeken hebben verdient. Maar later (zoals je zelf ook al zegt, en ik tevoren ook al gezegd heb) zal blijken dat God je ertoe aangezet heeft. Op deze manier heb ik het zelf ook ervaren....had op het begin ook remonstrantse ideeën

Dit probeerde ik duidelijk te maken, maar kwam kennelijk wat verward over Iig blij dat we het elkaar eens zijn

[leclerc]

Ik heb niet de indruk, dat welke groep dan ook Hero beter gezind is. Want nergens vind hij aansluiting voor zijn ideeën en dat ligt niet aan Hero

Dat ligt wel aan Hero, maar dat betekent nog niet dat Hero : dwaalt ...!!!

NB > kijk naar Jezus ... Hij week af van de STANDAARD THEOLOGIE der farizeeën en sadduceeën — tevens tartte Hij het Sanhedrin — echter hierin gaf Jezus aan ons het juiste voorbeeld, oftewel : blijft reformeren tot het einde ...!!!

Dus jij stelt je op één lijn met Jezus?

[Jo'tje]

Dus jij stelt je op één lijn met Jezus?

Ik denk niet dat Hero dat bedoelt. Meer om aan te geven dat Jezus ook niet als normaal en doorsnee werd gezien in Zijn tijd.

[Hero]

Dus jij stelt je op één lijn met Jezus?

Nee !!! — ik probeer zijn goede voorbeeld, na te volgen ....

[japio]

Dus jij stelt je op één lijn met Jezus?

Nee !!! — ik probeer zijn goede voorbeeld, na te volgen ....

De Joden hadden een Joodse Theologie. Daar is Christus mee in dialoog gegaan, en heeft aangetoont dat de Farizeeërs en de schriftgeleerden verkeerde opvattingen hadden.

De Christelijke / gereformeerde theologie (dogmatiek) is gebaseerd op het leven van Christus (op Zijn goede voorbeeld!). Sterker nog deze is gebaseerd op de gehele Bijbel. Ik zeg niet dat hier geen dwalingen in kunnen zitten (al zullen het er nooit veel zijn) maar er tegenin gaan zoals Jezus tegen de farizeeën deed lijkt mij niet juist. De farizeeën maakte essentiele fouten, dat doet de christelijke theologie niet. Je mag best je bedenkingen hebben bij sommige punten in de gereformeerde leer, maar het lijkt me niet juist om het allemaal maar beter te weten en zelf alles naar het voorbeeld van Christus te willen doen. Of ben jij vrij van dwalingen?

[Petra777]

De Farizeeërs waren zeg maar de kerkleiders van die tijd. Jezus zag het verkeerde in het juk dat zij de bevolking oplegden. En sprak ook over dingen tot de 'gewone' joden.

Dat kan nu natuurlijk best nog steeds nodig zijn. Waarom zouden er in de gereformeerde theologie geen dwalingen kunnen zitten? Als die er zijn, dienen ze net zo hard aangepakt te worden als de dwalingen van de Farizeeërs.

Voorbeelden kunen zijn: het wel weer leven onder de wet, denken dat je gered wordt door de wet te houden.
Maar ook, in mijn ogen, de manier waarop gepreekt wordt in de meer zware gereformeerde kerken. Waardoor slechts een enkeling in de hemel zou kunnen komen. Terwijl er toch echt vele woningen bereidt worden, als slechts weinigen gered zouden worden, had Jezus het immers wel gezegd.

[marina87]

Tuurlijk kunnen we zoeken. We kunnen zoeken waar we het maar willen. Bij mohammed of Krishna of bij de christelijke godsdienst (dus niet Christus zelf) maar dan zoeken we ten diepste in onzelf. Alleen de wedergeboorte zorgt ervoor dat we het buiten onszelf gaan zoeken. Nicodemus zoekt het hier buiten zichzelf, hij gaat naar Christus toe. Hij gelooft Hem, dat kan alleen als je wedergeboren bent.
Het is niet zo dat Nicodemus op dat moment weet dat hij wedergeboren is, of dat hij gelooft. Dat komt later allemaal pas. Daarom moet een onbekeerde ook blijven zoeken, en Hem vragen om Zijn hulp. Want ook dat zoeken in onszelf wil de Heere ten goede keren bij Zijn volk. Wanneer Hij ons laat zien dat we het in Hem moeten zoeken zijn we wedergeboren. Een mens zoekt het van nature niet bij God, en daar laat de Heere Zijn volk achter komen.

Kunnen zoeken? We MOETEN zoeken van God, dat is je opdracht man! Waarom denk je dat je op de wereld bent gezet?

Marnix probeert denk ik uit te leggen, dat als je gaat zoeken, en er later op terug kijkt, dat God je daartoe aangezet heeft, terwijl je dat toen nog niet door had.

Ik snap ook niet waarom je Mohammed of Krishna er bij moet halen..

Wat ik wil zeggen is dat een mens altijd zoekt. Maar Hij zoekt het van nature altijd in zichzelf. Daarom ook mohammed en krishna...dat lijkt allemaal leuk en aardig maar daar moet de mens zijn eigen zaligheid verdienen (en zoekt de mens het dus eigenlijk in zichzelf). Daarin onderscheid het christendom zich van alle andere vormen van religie. Het moet door, voor en in Christus.

En dan wil de Heere dat zoeken in onszelf, zoals van nature elk mens dat doet, omkeren (bij moslims e.d. in mindere mate...maar het gebeurt ook). En dat omkeren is de wedergeboorte. Dan wordt de mens van oud (adam) nieuw (Christus). En dan zoeken we nog steeds. Maar dan ten diepste (!) niet meer in onszelf maar in Hem. En dan kan het op het begin net lijken alsof wij die wedergeboorte door het zoeken hebben verdient. Maar later (zoals je zelf ook al zegt, en ik tevoren ook al gezegd heb) zal blijken dat God je ertoe aangezet heeft. Op deze manier heb ik het zelf ook ervaren....had op het begin ook remonstrantse ideeën

Dit probeerde ik duidelijk te maken, maar kwam kennelijk wat verward over Iig blij dat we het elkaar eens zijn

Oké bedankt voor je reactie.
Ik had niet door dat je het zo bedoelde, dat 'tuurlijk kunnen we zoeken' kwam bij mij over dat je uiteraard wel een beetje kan zoeken, maar dat het er verder niets toe doet.

[Hero]

De Joden hadden een Joodse Theologie. Daar is Christus mee in dialoog gegaan, en heeft aangetoont dat de Farizeeërs en de schriftgeleerden verkeerde opvattingen hadden.

De Christelijke / gereformeerde theologie (dogmatiek) is gebaseerd op het leven van Christus (op Zijn goede voorbeeld!). Sterker nog deze is gebaseerd op de gehele Bijbel. Ik zeg niet dat hier geen dwalingen in kunnen zitten (al zullen het er nooit veel zijn) maar er tegenin gaan zoals Jezus tegen de farizeeën deed lijkt mij niet juist. De farizeeën maakte essentiele fouten, dat doet de christelijke theologie niet

Oeps !!! — *de christelijke theologie*, zou géén_fouten maken ?? — dit is toch wel de meest gewaagde stelling die ik ooit van mijn leven heb gehoord ?? — immers, hoeveel belangrijke zaken worden er niet, bvb in de gereformeerde theologie : ijskoud WEGgetheologiseerd ?? — de conclusie aan het einde van de preek, klinkt altijd prachtig, maar er wordt niks mee gedaan, want het blijft bij woorden ...!!!

Je mag best je bedenkingen hebben bij sommige punten in de gereformeerde leer, maar het lijkt me niet juist om het allemaal maar beter te weten en zelf alles naar het voorbeeld van Christus te willen doen. Of ben jij vrij van dwalingen?

Laten we zeggen, dat ik op de goede weg ben, want ik wil naar het voorbeeld van Christus : ALLES BETER DOEN !!! — de apostel Paulus noemde dat toch immers : het *in_Christus zijn* ...??

NB > de Reformatie hier in Holland, was ooit begonnen als een VOORTGAANDE REFORMATIE, echter daar is toen door de zgn hyper_calvinisten, met hulp van prins Maurits : een einde aan gemaakt ....

[japio]

De Joden hadden een Joodse Theologie. Daar is Christus mee in dialoog gegaan, en heeft aangetoont dat de Farizeeërs en de schriftgeleerden verkeerde opvattingen hadden.

De Christelijke / gereformeerde theologie (dogmatiek) is gebaseerd op het leven van Christus (op Zijn goede voorbeeld!). Sterker nog deze is gebaseerd op de gehele Bijbel. Ik zeg niet dat hier geen dwalingen in kunnen zitten (al zullen het er nooit veel zijn) maar er tegenin gaan zoals Jezus tegen de farizeeën deed lijkt mij niet juist. De farizeeën maakte essentiele fouten, dat doet de christelijke theologie niet

Oeps !!! — *de christelijke theologie*, zou géén_fouten maken ?? — dit is toch wel de meest gewaagde stelling die ik ooit van mijn leven heb gehoord ?? — immers, hoeveel belangrijke zaken worden er niet, bvb in de gereformeerde theologie : ijskoud WEGgetheologiseerd ?? — de conclusie aan het einde van de preek, klinkt altijd prachtig, maar er wordt niks mee gedaan, want het blijft bij woorden ...!!!

Eerder in mijn post is te lezen dat de (orthodoxe) christelijke theologie niet foutloos is. Maar in de ESSENTIE is deze wel degelijk juist! Met betrekking op weggetheologiseerde belangrijke zaken zou ik graag voorbeelden van je ontvangen.....
De toepassing zijn idd prachtige woorden, hieruit blijkt maar weer dat de theologie klopt. De invulling aan deze toepassing is uiteraard PERSOONLIJK. De predikant kan door het werk van de Heilige Geest zijn gemeente alleen maar onderwijzen. Wat de gemeente hier vervolgens mij doet is niet de fout van de onderwijzing! De daad bij het w(W)oord voegen is een persoonlijke zaak.

Je mag best je bedenkingen hebben bij sommige punten in de gereformeerde leer, maar het lijkt me niet juist om het allemaal maar beter te weten en zelf alles naar het voorbeeld van Christus te willen doen. Of ben jij vrij van dwalingen?

Laten we zeggen, dat ik op de goede weg ben, want ik wil naar het voorbeeld van Christus : ALLES BETER DOEN !!! — de apostel Paulus noemde dat toch immers : het *in_Christus zijn* ...??

NB > de Reformatie hier in Holland, was ooit begonnen als een VOORTGAANDE REFORMATIE, echter daar is toen door de zgn hyper_calvinisten, met hulp van prins Maurits : een einde aan gemaakt ....

Er zijn in de geschiedenis een heleboel wijze mannen *IN CHRISTUS* geweest. Deze zijn nu bij Hem. Het lijkt me nogal arrogant om hun wijze adviezen (deze mensen waren verlicht door de Heilige Geest) in de wind te slaan en het zelf allemaal maar beter te doen. Ik zeg hiermee niet dat alles wat die wijze mannen ons nagelaten hebben 100% klopt, maar laat ik je van de ilusie afhelpen dat jij dat ook niet kan, We blijven mensen.

[marcel081276]

In een ander topic werd geopperd dat je kunt geloven, maar dat je dan nog niet bekeerd hoeft te zijn. Deze gedachtengang ben ik vaker in topics tegen gekomen. O.a. ook met betrekking tot deelname aan het Avondmaal. Vaak lees ik dat mensen alleen aan het Avondmaal deel willen nemen als ze ook bekeerd zijn.

Nu heb ik altijd gedacht dat wanneer je gelooft, je ook bekeerd bent.

Hoe is dat voor anderen? Welke consequenties heeft dit in je handelen (v.b. aan het Avondmaal deelnemen)?

Als je gelooft, maar nog niet bekeerd bent, hoe weet je dan wanneer je wel bekeerd bent?

ik denk eerder dat je bekeerd kan zijn zonder te geloven.. niet verkeerd opvatten maar je kan inderdaad geloven en nog steeds zeer verkeerde dingen doen. maar ook andersom is heel goed mogelijk, mensen die van het geloof niets willen weten maar wel een voorbeeld voor de wereld kunnen zijn!!

groeten marcel

[Marnix]

In een ander topic werd geopperd dat je kunt geloven, maar dat je dan nog niet bekeerd hoeft te zijn. Deze gedachtengang ben ik vaker in topics tegen gekomen. O.a. ook met betrekking tot deelname aan het Avondmaal. Vaak lees ik dat mensen alleen aan het Avondmaal deel willen nemen als ze ook bekeerd zijn.

Nu heb ik altijd gedacht dat wanneer je gelooft, je ook bekeerd bent.

Hoe is dat voor anderen? Welke consequenties heeft dit in je handelen (v.b. aan het Avondmaal deelnemen)?

Als je gelooft, maar nog niet bekeerd bent, hoe weet je dan wanneer je wel bekeerd bent?

ik denk eerder dat je bekeerd kan zijn zonder te geloven.. niet verkeerd opvatten maar je kan inderdaad geloven en nog steeds zeer verkeerde dingen doen. maar ook andersom is heel goed mogelijk, mensen die van het geloof niets willen weten maar wel een voorbeeld voor de wereld kunnen zijn!!

groeten marcel

Daarmee ben je nog niet gelovig zonder bekeerd te zijn of andersom. Bekeerd zijn houdt niet alleen in dat je goede dingen doet. Het heeft te maken met waarom je het doet, voor wie je het doet, en van wie je het ook krijgt.