Aragorn schreef:De man in de auto op het doek weet dat inderdaad niet, maar ik doelde hier op de bioscoopbezoeker als waarnemer.
Die zou je je, om de metafoor wat kloppender te maken, moeten voorstellen als iemand die (zoals in de grot van Plato) vastgeketend is zodat het enige wat hij ziet de film is; zodat hij ('je' geest) denkt dat hij een karakter is in de film.
Wat je als mens ziet is de wereld in je en om je heen (waarnemingen met de zintuigen, gevoelens, gedachten). Je ziet dus alleen de inhoud van het filmdoek. Alles buiten dat valt buiten de ruimte die je waarneemt; je kunt dus niets zeggen over het bestaan van filmrolletjes en projectoren e.d..
Het is wel, maar je weet niet wat het is. Of het echt een auto met man erin is, een wit doek met daarop wat lichtdeeltjes van bepaalde kleur en volgorde geprojecteerd of just electrical signals interpreted by your brain.
Hoe weet je dat het één van die dingen (of iets anders) is? Alles wat je opnoemt is zelf onderdeel van waarneming en niet het waarnemen zelf.