In het heel kort.Denkertje21 schreef:Beste Jantjes,
Ik had mezelf voorgenomen om eerlijk en open te zijn, zeker in dit topic. maar ik wil tegelijkertijd niemand voor het hoofd stoten en dus ook jou niet en al zeker niet als je over deze zaken praat.
Maar eerlijk gezegd kan ik helmaal niks met je verhaal. Wat je zegt, is vast allemaal heel goed bedoeld, maar het is weer een hele rits aan citaten van oude schrijvers, bijbelteksten en domineeskreten. het voelt als het kopiëren van een bestaande scriptie. Ik ken ze allemaal, ik heb ze mijn hele leven gehoord. Maar ik hoef even geen citaten. Als je de eerste twee woorden zegt, kan ik de zin afmaken... Het wordt zo vaak gezegd. Het is vaak een vroom en waarschijnlijk ook wel goed bedoeld automatisme. Ik wil van hart tot hart met je praten!
Maar WIE en WAT is God voor jou, voor mij, voor anderen. Hoe kan ik dicht bij Hem komen door Hem te ervaren, te beleven. Ja ik voel God wel bij me, in me, om me heen, maar het is zo onwezenlijk, zo onbegrijpelijk. We praten zo makkelijk over God alsof Hij naast je zit... Abba Vader, U behoor ik toe? Maar wie bent U dan?
Voor mij is God een rechter die mij veroordeeld en tevens vrijspreekt.
Dit vind plaats in mijn geweten of consciëntie.
Hierin heb ik een rechtstreekse verbinding met God (die mij veroordeeld), in Christus (die mij vrijspreekt). Deze beleving is bijna dagelijks in mijn gewone leven, of ik nu op de markt loopt of in de kerk zit. Ik vermijd gelegenheden die mij veroordelen, vooral die gelegenheden die een werelds karakter hebben, maar voornamelijk de wereldse gedachten die in mijn opkomen. Dat geeft veel strijd, maar ook een gelukkig gelovig leven, voor nu en in de toekomende leven.
Tevens vraag ik mij af wat Denkertje21 bedoeld met ‘ik voel God om mij heen’. Iedereen weet dat God bestaat! Wij hebben allemaal een ingeschapen Gods kennis, alleen wat doen wij er mee, dat is heel belangrijk.