Riska schreef:Als de '83' voor jouw leeftijd staat, heb je alleen maar welvaart meegemaakt. Zelfs studeren kan - je bouwt wel een schuld op, maar met studiefinanciering en bijwerken kom je een heel eind. Dat heeft mijn dochter (25) ook gedaan. Ze heeft nu een goede baan en zal over enige tijd haar studieschuld best kunnen aflossen. Ze heeft het krap gehad, maar het was te doen. In de tijd dat ik volledig onder de Bijstandsnorm zat (en het om diverse redenen niet werd aangevuld) was ze al uit huis en zorgde ze voor zichzelf.
Wat ik ermee zeggen wil is dat wat je zegt niet klopt. Uitkeringen en bijstand worden niet 'zomaar' gegeven - zeker in deze tijd niet. Je wordt in 9 van de 10 gevallen bij voorbaat gezien als fraudeur. Van 400,- tot 500,- kun je niet én wonen én eten.
Onderga het een tijdlang en je zult merken dat je er geen idee van hebt waar je nu over spreekt. Huur, energie, ziektekosten, telefoon(of mag dat niet omdat je bijstand hebt??), je bent zo aan een bedrag van vaste lasten in de 500,- ondanks de huursubsidie etc.
Kortom: tenzij je weet waarover je spreekt, door eigen ervaring, is het het beste er het zwijgen toe te doen... je bezeert mensen die erin zitten. En al heb ik het nu goed - omdat ik inmiddels AOW (!!) heb - je bezeert mij als het gaat om de 'tropenjaren' die ik achter de rug heb.
Ik begrijp Rosalie wel, tenminste in deze zin. Tuurlijk kun je het niet één op één zomaar vergelijken met andere landen waar mensen nog minder geld hebben. In de redenering van Rosalie, die ik vaker hoor, wordt wel meestal vergeten dat hier de kósten ook veel hoger zijn. Je verdiend dus in wezen wel meer, maar de kosten daarentegen zijn ook hoger. Blijft nog steeds overeind dat een uitkeringstrekker of iemand die van de bijstand leeft het nog altijd béter heeft dat iemand in een derde wereld land. In Nederland moet je dan ook spreken van relatieve armoede.
Dat mensen die van een uitkering leven, de goede niet te na gesproken, als fraudeur worden gezien is ook voor een deel aan henzelf te danken. Zo eerlijk moet je ook zijn om toe te geven.
Mijn zus werkt bij de sociale dienst en ze komt klanten tegen waar niets mis mee is, die ze zelfs op moet wijzen dat er regelingen zijn om meer geld te krijgen. Dergelijke mensen willen dat vaak nog niet aannemen ook, omdat ze dat niet juist vinden. Maar andersom is kom je minstens zo vaak tegen, ménsen die om voorschotten vragen, weigeren te solliciteren/opleiding te volgen, zwart erbij werken en agressief worden naar de medewerker toe als er wat van gezegd word. Mijn zus is er zelfs een keer gewond door geraakt. Daarmee wil ik de goede niet te na spreken, maar er is te lang een tijd geweest dat dergelijke mensen de hand boven het hoofd gehouden werd. En dat heeft het imago van 'uitkeringstrekker' ook niet goed gedaan. Een uitkering is geen vetpot, en mensen die het écht nodig hebben mogen van mij ook wel een hógere uitkering, waarbij de net als ik 3 weken naar Italië kunnen. Maar dan moeten wel de agressieve mensen, en de mensen die denken dat een uitkering een 'recht' is, aangepakt worden.
Ehum afwijking van het onderwerp.....nogmaals vanwege (hier even op aansluitend) de balans sociaal dóch rechtvaardig stem ik naar alle waarschijnlijkheid CDA of SGP.
Maar als wij christenen onze diaconale taak nou wat serieuzer en breder zouden opvatten dan nu het geval is, zouden we een hoop kunnen bereiken. Dit geldt natuurlijk ook voor andere religieuze en maatschappelijke bewegingen.
