Gatenfobie

[annvisser]

Ik heb maar 1 angst, en dat is spinnen.. doodsbang ben ik daarvoor!
Verder geen last van gatenfobie, klinkt interessant, maar lijkt me erg vervelend!

[hermanmulder]

Ik heb een enigszins vreemde ''aandoening''. Ik ben wel benieuwd of dit bij anderen herkenning oproept. Ik kan soms helemaal gek worden bij het zien van gaten. Niet letterlijk gek , maar een enorm onaangenaam gevoel. In onze vensterbank zitten bijvoorbeeld kleine gaatjes, en als ik daarnaar kijk word ik helemaal naar. Dan krijg ik behoefte om die dingen eruit te krabben ofzo

nog meer dwazen??

Zoiets herken ik wel.. Ik heb het zelf ook wel eens.. zit er ergens bijvoorbeeld een spatje verf aan en dan wil ik dat er gewoon af hebben Kan ik nergens anders meer aandenken (wel een beetje overdreven)

[Dippie]

- Spinnen
- Wespen
- Enge mannen zien in het donker
- euh....lange tunnels...das ook niet iets wat ik echt leuk vind

[Serenity]

ik heb hoogtevrees, maar dat lijkt minder te worden. Ik wil altijd nog eens parachutespringen, ik denk dat ik daar wel tegen kan, maar mijn hoogtevrees is meer specifiek gericht op hoogtes zonder leuning die je tegen kan houden. Soms gewoon voor 3 meter hoogte. Zodra er een leuning voor zit vind ik het prima.
Duikplank vind ik prima, maar daar moet ik dan ook zo snel mogelijk vanaf springen. Zolang ik stil blijf staan, ga nadenken, en vooral in vlagen heb ik het, dan krijg ik de neiging om plat op de grond te gaan liggen en vast te grijpen, verstijven. Waarschijnlijk gewoon een angst om naar beneden te vallen, logisch
Er zit namelijk een stukje onder de duikplank wat geen water is, je kent het wel die natte harde vloer. Ik vind het al naar om er over heen te lopen, laat staan te rennen. Je glijdt zo uit, en het is een rotvloer. Buitenaards en bovennatuurlijk. Niet menselijk.

Ik kan niet tegen insecten. Wespen, bijen, hommels, libelle's. Zodra die dingen te dicht bij komen krijg ik het ijs op m'n rug. Het geluid, maar misschien ook de angst om gestoken/gebeten (libelle) te worden (vooral met een wesp, ik heb wat steken gehad vroeger...).

Spinnen houd ik ook niet van, zitten je aan te staren zonder zich te bewegen. En ze staren maar. En bewegen gaat zo enorm traag en beheerst, gewoon eng. Huisspinnen vind ik het ergst. Die zitten ergens en ineens rennen ze langs je heen. Of 's avonds zitten ze soms op de muur, boven de trap, dus dan loop je naar beneden en dan zie je iets naast je, kijk je naast je zie je een 5-10 cm zwart/bruin gevaarte op minder dan 30cm afstand op de muur geplakt zitten. Niks te doen. Ze zitten, in stilte, je aan te staren.
Of zo'n heel dun ding, zo'n hooiwagen. Gewoon eng en dat loopt dan op je shirt of je broek, van die lange steltlopers.

Well... voor mij hoeft dat niet

Verder heb ik een paranoia als het gaat om etalagepoppen/paspoppen, tuinkabouters en meer van dat soort dingen die niks zeggen, niks doen maar er wel gewoon zijn. Ik vertrouw die dingen niet. Boosaardig zijn ze.

voor de rest... kan ik niet echt ergens op komen.
Van spinnen en statische dingen is het vaak de houding ervan waar ik niet tegen kan.

[L'être extraterrestre]

Wie is er nou bang voor spinnen. Ik wist echt niet dat dat zoveel mensen waren hoor

Dat bedoel ik niet beledigend trouwens

Ik heb geen gatenfobie. Ik heb sowieso niet echt een fobie, ja tegen blunders. Als ik een blunder heb begaan voel ik me de rest van de dag zwaar bagger Ik heb ook geen dierenfobie, wespen vind ik geweldig. Heb je er wel eens een op je hand gehad en van dichtbij naar gekeken? Hoe mooi gekleurd ze zijn? Leuk toch

Wat doen jullie om je fobie te ontwijken?

[aurora]

Bang voor uilen hier. Pas was ik 's avonds laat buiten in een park, en hoorde ze. Was helemaal panisch! Had ik niet gedacht dat ik daar nú nog zo bang voor was, niet zo leuk om daar achter te komen. Maar dat was de eerste keer in zo'n 8 jaar of zo.
Komt vast van vroeger, toen logeerden we wel eens in een vakantiehuisje in het bos waar de uilen héél dicht voor het raam kwamen zitten 's avonds. En dan maanlicht erbij, heeft wat lugubers.

[Andréa B.]

Spinnen zijn vies, en ik schrik me telkens naar als ze op mn handen zitten.. (Vraag maar aan Moontjuh, ik ga dan echt gillen... ) Maar bang? Neeuj, niet echt... Heb volgens mij nergens een fobiedinges van... Denk ik.. Miss wel hoor, maar moet ik er nog achterkomen...

[Rainbowgirl]

Hihi... als ik dit topic lees, verschijnt helemaal onderaan een soort banner met links een advertentie voor een cursus oid: 'voor mensen met angst'. Allemaal aan de anti-angstcursus, mensen!

Overigens bedoel ik dat niet spottend, want ik ben ook bang voor zoveel dingen. Geen fobieen (meer)... een jaartje op het platteland maakt een heleboel goed wat betreft spinnenliefde. Ik spreek ze nu zelfs aan met meneer en mevrouw (de meeste spinnen zijn in mijn optiek meneren...)
Hoewel muizen en ratten enzo best eng blijven. Gelukkiglijk zijn die niet in mijn directe omgeving te vinden!

[Gerdien B.]

spinnen vind ik echt vreselijk. Mijn ma was er al bang voor en dat heb ik netjes overgenomen. Al haalt zij ze nu ondertussen met papiertje wel weg.

Op grote hoogtes moet ik altijd wel even slikken. Vooruit kijken gaat goed, maar naar benede kijken niet altijd. Eigenlijk meestal niet.
Vooral het naar beneden lopen dan met een open trap vind ik totaal niets op grote hoogte.

Ik probeer het niet allemaal uit de weg te gaan. Want denk dat het anders alleen maar erger wordt.
We hebben wel is een mega grote spin door de buurman weg laten halen want mijn eigen pa was niet thuis

[Hippieblijhoofd]

Ik heb geen fobie, in ieder geval niet voor dingen als hoogte, diepte, kleine ruimtes of grote pleinen. Alhoewel ik denk dat ieder mens er wel wat van heeft, niemand vind het een leuk idee om in een hele kleine ruimte te zitten en iedereen komt niet té dicht bij de rand van een superhoog gebouw oid.

Waar ik wel bang voor ben is het onverwachtse: spinnen zijn niet eng, maar je weet nooit wat ze gaan doen en waar ze naar toe gaan. Bij wespen precies zo, dat vind ik wel echt eng; ik verstijf helemaal. Komt denk ik omdat ik geprikt ben toen ik 5 was en dat pijn deed en ik erg geschrokken was.

Waar ik wel écht bang voor kan worden, is het idee om verlaten te worden; doordat mensen niet meer van je houden. Of het idee dat je steeds meer vergeet als je ouder wordt. Maar meestal denk ik daar gewoon niet te diep over na

[Rianne88]

Heb op het moment helemaal geen fobie meer. Wel gehad dus...

Wespen... nu niet meer, werk nu een paar jaar in een winkel waar het zomers barst van de wespen... Vind ze nu alleen gewoon vervelend.

Spinnen... gilde het uit als er eentje bijv. vlak voor het slapen gaan over mijn kussen liep. Nu helemaal niet meer... pak elke spin op. Komt vooral door mijn opleiding dierverzorging denk ik

En slordigheid (weet niet hoe ik het anders moet noemen). Mijn slaapkamer was altijd eng-netjes... Alles lag altijd kaarsrecht, van dingen die op mijn bureau lagen tot de opgevouwen kleren op de grond.
Maar goed, dat was dus vroeger... op dit moment vraag ik me soms af wat ook alweer de kleur van mijn vloerbedekking was
Ben daar dus gelukkig overheen... wat het ook was

[Rianne88]

Waar ik wel écht bang voor kan worden, is het idee om verlaten te worden; doordat mensen niet meer van je houden.

Herken ik wel een beetje. Heb het zelf dan meer op een manier dat als je net een heel leuk gesprek of wat dan ook met iemand hebt gehad. Die gene stapt dan in de auto... je zwaait ze met een glimlach uit... en opeens krijg je het gevoel dat die gene wel is een ongluk zou kunnen krijgen en dat dit de laatste keer was dat je hem/haar gesproken hebt.
Erg vervelend...
Bid dan ook vaak gelijk, terwijl het maar een gevoel is...

[Boekenlezer]

*verwijderd*

[Moontjuh]

Spinnen zijn vies, en ik schrik me telkens naar als ze op mn handen zitten.. (Vraag maar aan Moontjuh, ik ga dan echt gillen... ) Maar bang? Neeuj, niet echt... Heb volgens mij nergens een fobiedinges van... Denk ik.. Miss wel hoor, maar moet ik er nog achterkomen...

jah idd, ik heb het ook met muizen en spinnen. ieeee

[MissF]

Een fobie is als je iets in ernstige mate hebt
Nou, ik ben iets te normaal denk ik, want een fobie heb ik gewoon niet voor zover ik weet
En ergens echt bang voor?
Pff, sinds ik op de camping allemaal ongure types tegenkom in het donker, en ze hartstikke sympathiek kunnen zijn, benk daar niet echt bang meer voor.

Ik ben wel een beetje bang voor opstijgen en landen van het vliegtuig. Ik lees nogal eens boeken over vliegrampen, de oom van mijn moeder is omgekomen bij Tenerife, als gezagvoerder, en alle verhalen die ik hoor, is dat bij opstijgen en landen de ongelukken kunnen gebeuren. Dan zit ik met het zweet in mn handjes