Jantjes schreef:Dat is duidelijk een rooms-katholieke exegese en in mijn ogen een dwaling @tlantis.
De Statenvertalers leggen het anders uit namelijk: de dag, dat is de tijd; of het licht der waarheid, overeenkomstig; Ro 13:12 De nacht is voorbijgegaan, en de dag is nabij gekomen. Laat ons dan afleggen de werken der duisternis, en aandoen de wapenen des lichts. Ro 13:13 Laat ons, als in den dag, eerlijk wandelen; niet in brasserijen en dronkenschappen, niet in slaapkameren en ontuchtigheden, niet in twist en nijdigheid; Efe 5:13 Maar al deze dingen, van het licht bestraft zijnde, worden openbaar; want al wat openbaar maakt, is licht. 2Pe 1:19 En wij hebben het profetische woord, dat zeer vast is, en gij doet wel, dat gij daarop acht hebt, als op een licht, schijnende in een duistere plaats, totdat de dag aanlichte, en de morgenster opga in uw harten.
Ik sluit mij gaarne bij deze verklaring aan van de SV.
Deze uitleg is niet Rooms, de Roomse theologie legt deze tekst uit als een werkelijk vuur waarin de gedoopte gelouterd wordt tot hij de hemel kan binnen gaan. Dit is wel degelijk heel iets anders als het vuur als metafoor voor een ordeel...
Overigens zijn er genoeg protestantse uitleggers die dag ook uitleggen als oordeel (o.a. Matthew Henry, John Nelson Darby, Jamieson, Fausset en Brown, Barnes en John Wesley).
De uitleg van de kantekenaren vind ik wat onlogisch:
1. Er staat
zal en dus gaat het over de toekomst.
2. De koppeling tussen het begrip dag uit Rom 13 is erg onlogisch, verglijk het maar eens met de teksten die ik aanhaalde over het begrip "in de dag". Waarom zou Paulus hier een verglijk maken tussen de periode verlicht met het evangelie/Geest als hij het heeft over loutering en vertering van vuur? De koppeling met 2pe1:19 is wel goed, echter, daar zinspeelt Petrus ook op de toekomst... De koppeling met Efz 5 is waarschijnlijk nog het sterkst, alleen worden hiermee de begrippen vuur en licht wel heel erg op een lijn getrokken, terwijl licht alleen een openbarende werking heeft en geen verterende.
3. Het Griekse woord "Hemera" kan zowel dag als oordeelsdag betekenen. Dit is in veel talen zelfs over genomen. Denk aan het duits, waarin Tag ook nog oordeel betekend (b.v. Reigstag)
4. In commentaren die nieuwer zijn als de kanttekeningen komt deze uitleg nog maar weinig voor (met als uitzondering John Gill). Ik verwacht dan ook dat de uitleg ook wel iets te maken had met het zo veel mogelijk afstand willen nemen van Rome en het vagevuur. Vandaar ook dat bijv. Calvijn ook eerst begint met het verwerpen van de dag als oordeel en vervolgens een afwijkende exegese van de tekst geeft als de kanttekenaren (het vuur als de Heilige Geest).
Met dit alles wil ik overigens niet zeggen dat ik de exegese van de kantekeningen uitsluit, de gedachte is sowieso ook bijbels... ik vind deze hier echter minder uit de tekst spreken.
