Berichtdoor Peter Mout » 28 apr 2006 21:24
Het is belangrijk de tekst met 'de lastering' van de Geest in zijn verband te lezen (Mattheüs 12).
Voor de tweede keer (Matth.9:34) schrijven de farizeeën de werken van de Christus (Mattheüs 11) toe aan de duivel.
Hun grote fout is dat ze denken dat ze goed zitten (zíj zijn de leermeesters van het uitverkoren volk, Mattheus 3) terwijl ze bezig zijn de grootste vergissing aller tijden te begaan.
"Daarom, wie meent te staan, zie toe, dat hij niet valle."
(1 Kor.10:12)
Hun zonde was dat ze hadden moeten weten Wie Jezus was maar dat ze zich er willens en wetens voor afsloten.
Toch komt er een gebed om vergeving over de lippen van de gekruisigde Jezus:
"Vader, vergeef hun want ze weten niet wat ze doen."
Petrus bevestigt dat:
"En nu, broeders, ik weet, dat gij uit onkunde hebt gehandeld, gelijk ook uw oversten..." (Hand.3:17)
Het was een zonde tegen de Zoon des mensen. Daarvoor was vergeving.
Maar intussen was Gods Geest gekomen.
En we weten hoe de autoriteiten van Israël op diens getuigenis hebben gereageerd:
"Hardnekkigen en onbesnedenen van hart en oren, gij verzet u altijd tegen de heilige Geest; gelijk uw vaderen, zo ook gij. "
(Hand.7:51).
Na deze woorden is de getuige Stefanus gestenigd.
Het willens en wetens verwerpen van alle getuigenis van de Geest en het toeschrijven daarvan aan de boze, om zelf in het centrum van de macht te blijven, is m.i. de zonde tegen de Heilige Geest.
Wat betreft de tekst in Hebreeën 6.
Daar lijkt het meer om mensen te gaan die zich uiterlijk tot het christendom bekeerd hebben maar onder de druk van de vervolging afhaken. Uit de ongewijde geschiedenis is bekend hoe ze Jezus Christus moesten vervloeken.
Zij 'verlicht' geweest. Het licht van Gods Geest scheen over hen. In die zin kregen ze deel aan Gods Geest en smaakten ze het woord en de krachten. Maar uiteindelijk verkozen ze de duisternis.
(vgl. Joh.1:5)
Zij hebben 'de krachten van de toekomende eeuw gesmaakt'.
Als je zo dichtbij bij God bent geweest en dan toch afhaakt, is niets meer in staat je terug te brengen.
Iets dergelijks was m.i. het geval met Judas.
Ook hij had de gave ontvangen om zieken te genezen en demonen uit te drijven. Hij had de krachten van de toekomende eeuw gesmaakt.
In de grond van de zaak komt het dus op hetzelfde neer. Als je de kracht van God met eigen ogen ziet en met je eigen handen uitoefent en je verwerpt uiteindelijk dat getuigenis. Dan ben je te ver heen.
"Indien Ik niet de werken onder hen gedaan had, die niemand anders gedaan heeft, zouden zij geen zonde hebben; maar nu hebben zij, hoewel zij ze gezien hebben, toch Mij en mijn Vader gehaat."
(Joh.15:24)
In de roman 'de laatste Adam', over de lijdensweek, waarbij de evangeliën in elkaar worden gepast, ben ik dieper ingegaan op de beweegredenen en de zelfmoord van Judas.
