Spons In hoeverre in al deze gevallen. laten ouders je los .. je staat op het punt om officieel zelfstandig te worden .. dus los van je ouders.. met je eigen keuzes en je eigen verantwoording tegenover je toekomstige vrouw maar ook tegenover God. Jij hebt die verantwoording af te leggen.
Het lijkt me zo dat je geen verantwooordign af hoeft te leggen tegenover je (schoon) ouders.
Daarom vindt ik het zo raar dat ouders soms van die gekke dingen doen als je gaat trouwen.
Ik denk dat het als ouders heel belangrijk is om je kinderen al veel eerder los te laten, en al ver voor het huwelijk ze zelfstandig te laten worden. Vaak is de trouwdag de officiele dag van zelfstandig worden, van het loslaten van ouders, waardoor je nog net op het randje zit die dag.
Spons Zo kom ik uit de hervormde kerk en mijn vrouw uit de GG. Waar zij zich niet thuis voelde en al tijdje op zoek was waar ze naar toe wou gaan. Het komt er op neer dat we samen een kerk hebben gekozen waar wij ons thuis voelen. Schoonouders zijn het er niet mee eens en sturen als je verhuis alvast door dat ze van de GG in plaats X naar de GG in plaats Y gaat.. ja ho even dus niet... (ja dochterlief is al 10 jaar het huis uit. )
het ging zelfs zo ver dat de attestatie is tegengehouden. Kijk dat je als ouders het liefste ziet dat je kinderen in een bepaalde stroming / levensvorm blijven kan ik me voorstellen maar om op zo'n manier de stempel op de bruiloft en kerkelijke inzegening te zetten vindt ik heel erg en totaal niet getuigen van respect voor je dochter en schoonzoon.
Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn (die soort gelijke dingen meemaken ) dan tegen een bepaalde stroming gaan aanschoppen.
Dit herken ik, mijn moeder blijft nog steeds weg op gebeurtenissen die niet met haar denken overeenkomen (ben al 14 jaar het huis uit).
b.v. Het begon al op mijn eerste trouwdag. Dus zoveel mogelijk rekening gehouden met wensen van de ouders. Maar... het houdt dan nooit meer op....
Ze bleef weg bij het dopen van mijn kinderen, omdat ik t.v. in huis had.
Toen ik voor de 2e keer trouwde, hebben we geen feest gehouden, alleen in het gemeentehuis die dag, en op een andere dag in de kerk, dus kón er ook geen commentaar komen (was niet de reden trouwens voor geen feest) maarja hoe moet je dan als ouder je ongenoegen laten blijken? : m'n moeder bleef gewoon weg! Voor de kerkdienst hebben we niet eens een uitnodiging gestuurd. Maar ook daarna was m'n man niet welkom bij m'n moeder thuis.... Nu wel trouwens.... ik bleef gewoon zelf ook weg, en liet niets van me horen. Niet dat ik dan echt naar huis ga rennen ofzo, de lol is er wel af.
heb zelf op dit punt ook niet veel met de GG maar wel geleerd dat de jongeren (ja jullie dus ) niet allemaal zo halsstarig zijn als de ouders.. )
waarom wordt muziek nou altijd geassocieerd met wereldvormigheid.. kennelijk kijkt men niet verder dan hun oogkleppen en dat is wel eens jammer . toon respect voor je kinderen en zij tonen het terug. ook al zullen beide partijen het niet eens zijn met elkaar op bepaalde vlakken maar ga niet ten koste van alles je kind te behouden tot de enige ware kerk des heren want dan heb je grote kans dat je je kind de kerk uit jaagt.. of in ieder geval een hele andere kant op..
Precies, toon respect, als mijn moeder zo graag psalmen op haar verjaardag wil zingen, zing ik toch ook uit volle borst mee, al zitten er op die verjaardag ook familieleden die niet geloven en zich zeer ongemakkelijk voelen?