Pcrtje schreef:Is het zó erg? "Op instorten staan"?
O, ja. Mijn vrouw moest haar galblaas laten verwijderen en die heeft drie dagen op een 'trolley' in de GANG van het ziekenhuis gelegen totdat er eindelijk een kamer vrij was. En die gang lag dus helemaal vol met andere patiënten die ook moesten wachten. In bepaalde ziekenhuizen is er niet genoeg koeling voor de overledene en dan liggen er dus
lijken in de gang te ontbinden. Tegen de familie wordt gezegd dat het een symptoom van de ziekte was.
Op een gegeven moment waren de wachtlijsten zo lang dat de Europese Unie heeft ingegrepen. Dus steekt de Ierse overheid een zak met geld in het aantrekken van privé-doktoren om de ergste achterstanden weg te werken. Fijn, want mijn vrouw kreeg dus een consult. Totdat de EU tevreden was en de zak met geld op was en toen bleek dat ze terug aan het EINDE van de wachtlijst was geplaatst.
En ik wist dat Ierland een opmerkelijke geschiedenis heeft, maar niet dat het onderwijssysteem zó verouderd was. Kun je er wat meer over vertellen?
Ja, het is echt vergelijkbaar met 70 jaar geleden in Nederland. De katholieke kerk runt
letterlijk het onderwijssysteem. Dat is zo politiek geregeld. Er zijn geloof ik in Ierland precies 3 lagere scholen die niet religieus zijn en geen of één middelbare school. De rest is allemaal of katholiek, of religieus zonder specifieke stroming. Verder is het uniformen aan en in de klas zitten en je bek houden. Je kind gaat er echt als individu naar binnen en komt er als kloon weer uit. Alles wat afwijkt wordt weggevaagd. Mariabeelden in de gangen, kruisjes in de klassen en regelmatig komt de lokale parochiepriester langs, dat soort werk.
Mijn oudste liep op een gegeven moment 2 jaar achter met rekenen. Bleek dat de leerkrachten dat wel wisten maar "ze heeft zo'n leuk snoetje, die hoeft helemaal niet te leren rekenen." Ook werd ze enorm gepest, iets dat ze schriftelijk heeft gemeld, maar daar werd niets mee gedaan tot op het moment dat we haar van die school haalden. Toen bleek dat briefje gewoon in haar dossier te zitten maar dat was de eerste keer dat wij daar van hoorden. De pester werd niet aangepakt want de vader van die knaap was eigenaar van het veld dat de school als sportveld gebruikte.
Misschien als je redelijk kunt leren en niet te veel opvalt, dat het allemaal wel meevalt, maar zodra je wat extra hulp nodig hebt, kun je eerder verwachten dat ze je met schaamte in het gareel proberen te krijgen dan dat er ook echt wat wordt gedaan.
Hier (enkele tientallen kilometers over de grens in Duitsland) vind ik het ook al erg: patiënten klagen over wachtijden van twee à drie maanden, maar het is sterk afhankelijk van het specialisme. Maar drie jaar is echt extreem. Hoe kan dat?
Tja, Ierland is natuurlijk maar een klein land met 4 miljoen inwoners; dus dingen op schaal doen is lastig. En de mensen werken allemaal ontzettend hard, maar er is gewoon nergens tijd of geld voor. Maar ook de planning is heel vreemd. Je maakt een afspraak om 10.00 uur ergens, maar als je om 08.30 wanneer de boel opengaat binnenkomt, wordt je verteld dat er al een uur vertraging is - hoe dat mogelijk is als ze pas 1 seconde open zijn is mij een raadsel. Tegen de tijd dat het 11.00 is is de wachttijd verder opgelopen en je mag blij zij als je om 12.30 eindelijk aan de beurt bent. En dat is voor iets simpels een consult.
Ah, ja, da's inderdaad prettiger.
Ja, en we kunnen daar binnen een paar maanden terecht. Hopelijk kunnen ze daar wat voor haar betekenen.