Neliz schreef:Aanleiding tot dit schrijven zijn de gebeurtenissen in Orlando. 49 mensen, homoseksueel, als familie voor mij, vermoord. En op dit forum komt geen enkele troost tot mij. Als dat is waar 'orthodox' christendom heenleidt, is het voor mij genoeg geweest.
Lalage schreef:Je weet vast dat er ook genoeg kerken zijn waar homoseksualiteit geen enkel probleem is... Maar zo te lezen was dit een druppel die de emmer deed overlopen. Sterkte gewenst bij het afscheid nemen!
Neliz, ik hoop dat je dit nog leest.... het kan zeker anders.... Het oordeel is niet aan "orthodox" christendom.
Zie hieronder , momenteel een actuele (nav de gebeurtenissen in Orlando) bijdrage van emeritus dhr Gerrets over het geen je (terrecht) aankaart.
Ik hoop dat het je wat doet nog, er wat mee kan (of op een (veel) later moment) omdat je nu op een punt zit waarop het gewoon even genoeg is.
Het ga je goed Neliz en wie weet tot ziens alhier ooit of elders!
Hieronder de overdenkingen, de emeritus dominee is deze serie gestart op 13 Juni jl en het is een vervolg, iedere dag / dagen komt er een klein stukje bij, zeer interessant en verhelderend deze boodschap als een spiegel voor de christelijke kerken / mens.
http://www.ingodsveiligehanden.nl/forum ... =14&t=1105eye-opener.
Een flink maar helder citaat hieruit bijgaand hieronder
ER STAAT GESCHREVEN (3A).
"De mannelijke soort zul je niet beslapen, zoals je een vrouw beslaapt; een gruwel is dat" (Leviticus 18:22).
"Een man die de mannelijke soort beslaapt zoals een vrouw beslapen wordt,- een gruwel hebben ze gedaan, zij twee; zij moeten ter dood gebracht worden, hun bloed komt door henzelf! (Leviticus 20:13).
Ja, dáár staat het zwart-op-wit.
Er staat geschreven!
Twee mannen die seksuele gemeenschap hebben, moeten ter dood worden gebracht.
Een jonge moslim heeft dit toegepast. 49 homoseksuele mannen en vrouwen ter dood gebracht.
Wat doet de gemeente van Jezus Christus met één van de Wetsboeken? Als de Schrift spreekt over de Wet van Mozes, dan worden daar de vijf boeken van Mozes mee bedoeld. Dus niet alleen de Tien Geboden.
Wie de volle ernst van deze twee regels uit Leviticus tot zich laat doordringen en gelooft dat ze nog steeds voor ons gelden, zal ook alle andere teksten serieus nemen.
Leviticus 1:2 vermeldt dat God 'de zonen van Israël' aanspreekt.
De nakomelingen van Jakob, die een nieuwe naam heeft ontvangen, namelijk Israël.
Dan volgen minutieuze aanwijzingen voor het brengen van offers (1-7).
Dan de nauwkeurige beschrijving van het inhuldigingsritueel voor Aäron, de hogepriester, en de zonen van Aäron tot priester (8-10).
In hoofdstuk 11 wordt uitvoerig verteld wat reine dieren zijn en wat onreine dieren. In dit hoofdstuk is het eten van onreine dieren in de ogen van God ook een gruwel.
Een vrouw die een kind baart, is onrein. Na de geboorte van een jongen in totaal 40 dagen, na de geboorte van een meisje 80 dagen.
Daarna moet zij een offer brengen en wordt zij rein verklaard (12).
In 13 en 14 vinden we voorschriften voor mensen met huiduitslag en lepra. Een man die een zaadlozing heeft en een vrouw die bloed vloeit zijn onrein (15). In 16 de voorschriften voor de Grote Verzoendag. In 17 het verbod op het eten van vlees dat bloed bevat. In 18-20 heiligingsvoorschriften. Omdat Gods verbondsvolk (Israël) ánders leeft dan de goddeloze bewoners vóór hen. In hoofdstuk 18 gaat het over met wie je absoluut geen seksuele gemeenschap mag hebben. In 19:2 het is verplicht de sabbatten te onderhouden. 19:9 niet een hele akker oogsten en ook niet je hele wijngaard kaal plukken.
Er moet wat overblijven voor armen en hulpbehoevenden.
19:13 de dagloner dezelfde dag uitbetalen. Niet lasterend rondgaan.
Geen haat of wrok koesteren tegen een broeder. 19:19 geen vee kruisen, je akker niet met twee soorten bezaaien. Geen kleding dragen uit twee stoffen geweven.
19:23vv als je vruchtbomen plant, dan mag je er de eerste 3 jaar niet van eten, in het 4e jaar offer je het aan God en in het 5e jaar mag je zelf van de opbrengst eten.
19:28 geen inkervingen, geen inscripties of tatoeages aanbrengen in jouw huid. Vreemdelingen gastvrij ontvangen. In hoofdstuk 20 wordt tempelprostitutie verboden. De dienst aan de Moloch. In 21 en 22 aanwijzingen voor de hogepriester en de priesters. 21:16-24 iemand die een lichamelijk gebrek heeft, gehandicapt of misvormd is mag nooit priester zijn. In het verdere vinden we aanwijzingen voor de rustdagen en feestdagen.
Er staat geschreven!
In de gemeente van Jezus Christus wordt gemeend dat de Wet van Mozes óns geldt.
In de Rooms-Katholieke Kerk en in Reformatorische Kerken.
De sabbatten worden niet onderhouden, we durven de Tien Geboden voor te lezen op zondagmorgen en lezen: Gedenkt de sabbatdag. Dat is de 7e dag, niet de 1e dag. En dan niet met het vrome smoesje komen dat de zondag in de plaats van de sabbat gekomen is.
Ik heb nog nooit waarschuwende preken gehoord over: het verplicht onderhouden van de Israëlitische feestdagen, over wat we wel en niet mogen eten, geen aanwijzingen voor de tarweoogst of de druivenoogst.
Niet over het verbod op het dragen van kleding uit twee stoffen geweven. Niet over het kruisen van vee. Wat gebeuren er gruwelijke dingen met het vee, kunstmatige inseminatie, hormoonbehandelingen, kalfjes en biggetjes weghalen bij de moeder, dieren ophokken. Als dat geen gruwel is in Gods ogen. Waarom worden overspeligen en echtbrekers niet om het leven gebracht?
Waarom zegenen we gehandicapte ambtsdragers in?
Er staat geschreven!! Moeders van pasgeboren jongens en meisjes mogen 40 of 80 dagen niet in de kerk komen. Ze zijn onrein.
Er staat geschreven!!
Zelfs in orthodox-reformatorische kring bepalen theologen wat wél en wat niet meer geldt.
Maar die twee anti-homoteksten die zijn vast en zeker nog steeds rechtsgeldig.
Die twee teksten wel en wat er allemaal om heen staat niet.
Dat noem ik selectief bijbelgebruik.
Hiermee worden homo's om de oren geslagen.
Hé, er staat niets over lesbiennes in Leviticus!
Er staat geschreven!
Maar, als je de Schriften leest, moet je jezelf de vraag stellen:
1. Aan wie is dit geadresseerd?
2. Is dit op mij toepasbaar?
Aan de anti-homoteksten in de bijbel geven we veel aandacht en verklaren we actueel. Ze zijn gezaghebbend.
En de rest van het boek Leviticus dan?
De teksten in Leviticus verbieden mannen om mannen te beslapen, de Herziene Naardense Bijbel 2014.
Duidelijk. Geen seks van mannen met mannen. En vrouwen dan?
En beslapen heeft voor mij een nare bijklank alsof het onder dwang gebeurt.
Wie heeft voor de christelijke kerk bepaald dat de sabbat, de sabbatsjaren, het jubeljaar zijn afgeschaft? De bijbelse feesten?
Dat ambtsdragers wel een handicap mogen hebben? Dat we alle vlees mogen eten? Dat de offers zijn afgeschaft? En dat je nu wel seks mag hebben met je ongestelde vrouw?
Vrouwen zijn na een bevalling niet onrein meer. Enzovoorts.
Maar die twee anti-homoteksten staan nog recht overeind?
Er staat geschreven!
Al meer dan 20 jaar verbaas ik me erover dat er in traditionele en vrije kerken totaal geen inzicht is wat betreft het enorme verschil tussen het Oude en het Nieuwe Verbond.
Geen inzicht.
Ik heb hierover recent een serie geschreven.
Mijns inziens is het verbond dat God met Abraham, Mozes en David sloot bestemd voor de biologische nakomelingen van Abraham, Izaak en Jakob.
De christelijke kerk heeft een gruwelijke fout begaan door het Joodse volk te diskwalificeren door te zeggen dat zij God hebben vermoord. De kerk kwam in de plaats van Israël. Alle beloften gedaan aan Abraham en zijn nageslacht waren nu voor de kerk bestemd. De vloeken bleven voor het Joodse volk.
De kinderdoop in plaats van de besnijdenis. We hebben het lef om Psalm 105 te zingen als er een baby gedoopt wordt: 't Verbond met Abraham, Zijn vrind, bevestigt Hij van kind tot kind. In de RKK is de eredienst sterk oud-testamenisch:
Onderscheid tussen priesters en het gewone volk, gebed als wierookoffer, de altijd brandende godslamp, de eucharistie als een herhaling van het offer van Christus.
In de Reformatorische Kerken handhaaft men het voorlezen van de Tien Geboden, het zingen van alleen de Psalmen (het oud-testamentische lied). En in deze kerken vervangt de zondag de sabbat.
Jezus is geboren 'onder de Wet'.
Daarom sprak hij over de Wet, zoals hij sprak.
De wet als een eeuwigdurende inzetting, waarvan geen tittel of jota verloren zou gaan. De wet die hij kwam vervullen.
En inderdaad die Wet (Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium) geldt nog altijd voor de biologische nakomelingen van Abraham, Izaak en Jakob tot op de huidige dag. Tenzij zij geloven dat Yeshua de Messias is en in zijn eens en voor altijd volbrachte werk.
Die Thora is nimmer aan de heidenen opgelegd. Psalm 147 is daar zeer helder en duidelijk over.
De volken kennen Gods openbaring in de Wet niet.
In het Oude Testament wordt een Nieuw Verbond aangekondigd.
Twee kenmerken:
1. God zal zijn wet schrijven in onze harten.
2. God zal onze zonden nooit meer in herinnering houden.
En duidelijk wordt dat de Geest van God dit zal uitwerken IN de mens.
Bij de instelling van het Avondmaal zegt Jezus bij de beker: 'Dit is het Nieuwe Verbond in mijn bloed'.
En vanaf het Pinksterfeest komt Gods Geest IN de gelovigen wonen.
Dát is hét keerpunt!!!
Gods Geest daalt neer op álle vlees: Joden, Romeinen, Grieken, Turken, op iedereen die gelooft in Jezus de Gezalfde. En Paulus benadrukt onomwonden aan Joden en heidenen dat er een einde gekomen is aan de wet. Het doel van die Thora was mensen bekend maken met God die hen uit Egypte had bevrijd.
Want 4 eeuwen hadden de Israëlieten in Egypte geleefd.
Ze kenden God uit de mondelinge traditie. Bij de Sinaï ontmoeten zij de Hoog Heilige God en Zijn norm en maatstaf. Gaande de weg, gaande de geschiedenis hebben ze geleerd dat zij aan geen gebod of verbod konden voldoen en was het de bedoeling dat zij zouden uitzien naar de Gezalfde Verlosser.
Paulus legt dit duidelijk uit in de Galatenbrief. 'De wet is tuchtmeester (paidagogos), opvoeder, geweest tot Christus'.
De paidagogos was de slaaf van zijn heer die o.a. de kinderen van de heer naar school moest brengen en daar aangekomen nam de docent de verantwoordelijkheid van de slaaf over. Paulus zegt: 'en als je onder de verantwoordelijkheid staat van de docent, heeft die paidagogos niets meer over jou te zeggen'.
In de traditionele kerken en in vrije kerken, bestaande uit gelovigen-uit-de-volken, blijft men nog steeds van mening dat de wet van Mozes voor ons geldt. Maar ja, dan toch ook weer niet voor 100%. We lezen selectief.
In Handelingen 15 vindt er een vergadering plaats in Jeruzalem.
Wat mogen we eisen van de gelovigen in Jezus, de Gezalfde, die uit de volkeren komen??
Want steeds hebben Joodse gelovigen in Jezus Messias er bij de gelovigen-uit-de volken erop aangedrongen dat zij zich ook aan de wetsbepalingen moesten houden. Op z'n minst moesten ze besneden worden. Lees dit hoofdstuk.
Wat is hun conclusie?
Eenvoudig deze volgende dingen:
1. Onthouden van de afgodendienst.
2. Onthouden van ontucht.
3. Onthouden van vlees dat afkomstig is van dieren die door verstikking om het leven zijn gekomen.
4. Onthouden van alles dat bloed bevat.
(Handelingen 15:20).
Zij behoeven zich niet te laten besnijden. Zij behoeven niet de sabbat te onderhouden.
Zij staan niet meer onder de autoriteit van de wet van Mozes.
Er staat geschreven. Wij selecteren teksten uit het Oude Verbond die nooit aan ons gericht waren.
Er is heden ten dage een stroming onder christenen die uit dankbaarheid aan Jezus de wet van Mozes willen onderhouden, de sabbat, de feesten, de tienden.
Dat is een dwaalleer.
Petrus wordt er hard mee geconfronteerd. Op het dak van Simon de leerlooier in Joppe is Petrus in gebed. Hij bidt. God laat hem tot drie keer een reuze laken vol onreine dieren zien en zegt: 'Sta op, slacht en eet'. Petrus protesteert met zijn hand op de Schriften: 'Ik heb nooit iets onreins gegeten'.
Er staat immers geschreven!
Dit visioen is demonisch. Hoe kan God tegen zijn eigen wet ingaan?
Petrus weigert. Een stem zegt: "Al wat God reinigt, moet jij niet voor ongewijd houden!"
(Handelingen 10:15).
Als God iets rein verklaart, mogen wij dat niet voor onrein houden.
En alleen om die reden gaat Petrus mee met de personeelsleden van Cornelius, de Romeinse centurio. Als Jood gaat hij notabene een Romeins huis binnen. Dat mocht niet en kon niet. Maar in dat huis herhaalt zich het Pinksterwonder.
Natuurlijk moet Petrus zich verantwoorden in Jeruzalem.
Er staat immers geschreven!
Maar gelukkig erkennen de broeders dat de Geest van God aan het werk is geweest in het huis van Cornelius.
Dat zwaaien met de bijbel, dat roepen van 'Er staat geschreven', kan zelfs de heilige Geest hinderen.
Om over na te denken.