Marnix schreef:Klopt. Ik wil ook niet doorslaan naar de kant "het is maar een spelletje dus dan moet alles maar kunnen". Discussieren over waar die grens ligt schiet misschien niet zo op omdat dat per persoon verschilt. Maar ik ben bijvoorbeeld wel geneigd om in spellen de "goede kant" te spelen zodat je je acties moreel ook weer onder "de strijd tegen het kwaad" kan scharen. Dat voelt voor mij doorgaans wel een stuk beter dan spellen waar je de dark side speelt... of geweld vooral een doel is zoals bij Carmageddon of GTA het geval was. En bij het RPG-genre heb je daarin ook alle keuze. (hoewel ik ook wel eens aan pickpocketing voor de loot heb gedaan hoor)
Natuurlijk, die grens verschilt per persoon. Er is een bordspel dat "The Cost" heet, wat over asbestproductie gaat. Een belangrijk thema daar is de schade die het aanricht aan mensen - vandaar de titel - en hoeveel je uitgeeft aan veiligheidsmaatregelen voor je personeel. De teneur is wel dat als je je personeel aan zijn lot overlaat, je daarvoor door het spel wordt afgestraft. Ik zou dat spel best willen proberen, maar mijn partner kent iemand die aan asbest-gerelateerde kanker is overleden, en dus is dat voor haar iets te dicht bij huis. Ik respecteer dat uiteraard.
Waar ik tegenwoordig meer mee bezig ben, is representatie. Karikaturale afbeeldingen kunnen sowieso niet - inheemse bevolking "Wilden" noemen of Chinezen met zo'n Fu Machu-baardje kan echt niet - maar bijvoorbeeld ook hoe is de balans tussen man en vrouw, tussen blank en niet. Ik volg een aantal bordspeltwitters en het is echt erg interessant om de directe ervaringen te lezen van mensen bij zaken waar ik anders nooit stil bij zou staan.
Er is een wat ouder spel dat ik nog een keer wil hebben, Istanbul, maar blijkbaar zijn er in dat spel 84 personen afgebeeld: 84 mannen en 0 vrouwen. Dat is een extreem voorbeeld, maar toch, (bord)spellen zijn helaas nog steeds vooral een blanke jongens-/mannenhobby waar vrouwen/minderheden zich niet altijd welkom voelen en dit is dus een van de redenen. Of dat men denkt dat "spellen voor vrouwen" vooral veel roze moeten bevatten en moeten gaan over tuinieren of schattige diertjes. Alsof een vrouw mij niet totaal kan inmaken in een economische simulator zoals 18xx.
Er is wat dat betreft nog genoeg te doen...
In GTA was geweld niet het doel op zich. Dat had een verhaal, geen goed verhaal, maar toch.
Ik speel ook altijd een redelijk 'goed' persoon, maar als ik ergens een slot zie, dan moet en zal ik dat kraken en ik heb ook wel de neiging om huizen leeg te roven