Walters88 schreef:Ik ben opgegroeid met katten en zou mezelf eerder als 'kattenmens' dan als 'hondenmens' beschrijven, maar eigenlijk ben ik in het algemeen een groot dierenliefhebber.
Grappig he? Alhoewel veel mensen een kat en een hond hebben, beschrijven ze zich vaak als een katten- of hondenmens.
Ik heb ook meer met katten, alhoewel ik wel een paar honden heb gehad.
Zou het uitmaken of je het van huis uit meekrijgt? Wij hadden vroeger thuis altijd meerdere dieren, een hond, vissen, een vogeltje, een konijntje.
Maar nooit katten, ik heb meteen een katje gekocht toen ik op mezelf ging wonen. Zo leuk.
Walters88 schreef:want ik vind dat zulk gezelschap wel echt iets toevoegt. Een dier kan veel warmte geven
Dat vind ik ook. En ze bieden troost. Een geliefd huisdier te moeten verliezen, is echt groot verdriet.
Optimatus schreef: Sinds september spurt er een jonge kater uit het asiel hier door het huis. Horas is bijna een half jaar oud. De beide dames poes (Gertrudis, 12, en Zazou, 7) vinden het allemaal maar zo zo, maar het gaat wel beter.
Onze oudste kater ging juist meteen heel goed met kitten. Ze gaat vaak bij hem liggen en dan gaat hij haar wassen, zo schattig. Ik heb het idee dat zij hem "jong" houdt, want hij speelt nog met het laserlichtje en rent met haar achter een balletje.
Ik heb matatabi stokjes gekocht. Die had ik al wel eens, maar toen werkte het helemaal niet. Ik bleek het verkeerd gedaan te hebben.
Je moet een stokje geven en kijken of poes erop reageert, niet iedere kat reageert erop (net als op valeriaan en catnipkruid)
Ik heb er eentje bij, die het stokje meteen in zijn pootjes grijpt en er kopjes aan geeft. Dan gaat hij ermee spelen en opeens laat hij het dan liggen en kijkt er niet meer naar om. Dat is het moment dat je het stokje terug in het zakje moet doen. Niet te vaak geven, dan blijft het nieuw.
http://www.eko4petz.nl/a-28458246/katte ... escription