In de jaren 60 heeft er al een thorium testreactor met goed gevolg gedraaid. De reden waarom die reactor het toen niet geworden is, heeft te maken met het feit dat je met uraniumreactoren ook grondstoffen voor kernwapens kunt maken. Tijdens de koude oorlog was dat een belangrijk argument. Er zijn inderdaad nog wat hobbels te nemen: bijvoorbeeld hoe je materialen kunt ontwerpen die goed tegen corrosie van het gesmolten zout bestand zijn. Maar dat is een kwestie van research en dat wordt zeker opgelost. De Chinezen zijn al druk bezig met een reactor van dit type.Prisma23 schreef:- thorium en gesmolten zout is theoretisch aardig maar er zijn nog zeer veel technologische hobbels te nemen, zie ook kernfusie, is ook al vijftig jaar lang over vijftig jaar klaar.
V.w.b. fusie heb ik begrepen dat dit steeds dichterbij komt. Nu ook commerciele bedrijven ermee aan de slag zijn gegaan, verwacht ik binnen nu en een jaar of 10 (dus niet 50) een doorbraak.
Eigenlijk was er niet zoveel aan de hand bij die kernreactoren. Die zijn ontworpen om inslagen van vliegtuigen te weerstaan, dus een paar kogels ging ook nog wel. Natuurlijk is het niet aan te raden om bij deze reactoren te gaan schieten (nergens eigenlijk), maar echt gevaar voor een ongeluk is er niet geweest.Prisma23 schreef:- kwaadwillenden kunnen veel ellende veroorzaken. Recent hield de wereld de adem in toen Russische militaire op/bij kernreactoren aan het schieten waren.
Overigens is het voor kwaadwillenden helemaal niet zo gemakkelijk om met een kerncentrale iets engs te doen. Daar heb je gespecialiseerde kennis, geld en tijd voor nodig en die hebben kwaadwillenden meestal niet. Bovendien worden kerncentrales vaak vergeleken met kernbommen maar dat zijn toch echt verschillende dingen. Een kerncentrale kun je vergelijken met bestek dat van ijzer is gemaakt. Een kernbom kun je vergelijken met een tank die ook van ijzer is gemaakt. Maar van bestek een tank maken is echt zo makkelijk nog niet.